„Szczególnie wiele zawdzięczam Ojcu Yves Congarowi i Ojcu Henriemu de Lubac. Pamiętam jeszcze dzisiaj, jakimi słowami ten ostatni zachęcał mnie do kontynuowania tej linii, jaka się zaznaczała przez moje uczestnictwo w dyskusji. Było to już w czasie zebrań w Watykanie. Od tego czasu szczególnie się z o. de Lubac zaprzyjaźniłem” (Jan Paweł II: Przekroczyć próg nadziei)
„Drugim Francuzem, z którym się zaprzyjaźniłem, był teolog Henri de Lubac SJ, którego ja sam kreowałem wiele lat później kardynałem. Sobór to był nadzwyczajny okres poznawania biskupów i teologów, zwłaszcza w poszczególnych Komisjach. (…) Z Niemcami też byłem zaprzyjaźniony. Z kardynałem Alfredem Bengschem, o rok ode mnie młodszym. Z Josephem Hoeffnerem z Kolonii, Josephem Ratzingerem – to byli duchowni wyjątkowo przygotowani teologicznie.” (Jan Paweł II: Wstańcie, chodźmy!)
—–
Henri de Lubac urodził się w roku 1896, w Cambrai. Po nauce w szkole jezuickiej i roku studiów prawa, w wieku 17 lat wstąpił do Towarzystwa Jezusowego …Więcej