Uwagi wstępnePierwsza uwaga. Nawet najbardziej skandaliczne incydenty do jakich doszło w kościołach od zakończenia Drugiego Soboru Watykańskiego, wszystkie pozostają zgodne z duchem tych, którzy kontrolują obecną reformę liturgiczną. Jako dowód tego można tylko zwrócić uwagę na fakt, że ostatecznie takie nadużycia zawsze są tolerowane, następnie legalizowane, a w końcu narzucane przez hierarchów. Pomyślmy na przykład o świeckim stroju duchowieństwa, Mszy w języku narodowym, komunii na rękę, Mszach młodzieżowych, itd.
Druga uwaga. Liturgia wyraża Wiarę przeżywaną przez wiernych. Heretyckie spekulacje w niewielkim stopniu niepokoją prostych ludzi, ponieważ są oni przeważnie nieświadomi teologicznych teorii. Jednakże, wszyscy wierni – są podobnie formowani (albo deformowani) przez formuły modlitw które recytują, przez śpiewy i muzykę jaką słyszą, przez nabożeństwa jakie praktykują, przez czytania i komentarze których słuchają, przez formę kultu którą żyją: jednym słowem, przez liturgię w której biorą udział.
Oto dlaczego heretycy wszystkich wieków zawsze chcieli wykorzystać liturgię, ponieważ widzieli w niej najłatwiejszy i najbardziej efektywny środek służący do zyskania przychylności dla swoich błędów i dla zmiany wiary ludzi w kierunku przez nich pożądanym.
Trzecia uwaga. Msza jest zwornikiem całej Wiary katolickiej. "
Zniszcz Mszę", mówił Luter, który nienawidził papiestwa (innymi słowy: katolicyzmu), "
a wtedy zniszczysz cały katolicyzm". I podobnie jak przez zastąpienie danej rzeczy inną, ta pierwsza ulega zniszczeniu, wewnętrzni wrogowie, zdecydowani aby zniszczyć Mszę, postanowili zastąpić ją "
nowym obrządkiem", będącym w rzeczywistości dwuznacznym rytem wiodącym do protestanckiej Wieczerzy Pańskiej.
Czwarta uwaga. Deklaracja wygłoszona do Światowego Zgromadzenia Luterańskiego w Evian, 16 lipca 1970, przez kardynała Willebrandsa, legata Pawła VI, ujawnia "luterofilską" naturę Drugiego Soboru Watykańskiego. Jeżeli wierzyć jego słowom – a dlaczego mielibyśmy lekceważyć jego napomnienia? – "
Czyż sam Drugi Sobór Watykański nie przyjął pewnych żądań, które między innymi, były wysuwane przez Lutra, i poprzez które wiele aspektów chrześcijańskiej wiary jest dzisiaj lepiej wyrażanych niż dawniej? Luter nadał teologii i chrześcijańskiemu życiu swojej epoki całkiem nadzwyczajny kierunek".
www.ultramontes.pl/Cranmer_i_Montini.htm