... Papież Urban IV znany był wcześniej jako Jakub z Leodium czyli Liege, gdyż pełnił w tym mieście funkcję archidiakona. Żyła wówczas w Liege pobożna norbertanka imieniem Julianna (kanonizowana w XIX w. przez papieża Piusa IX), którą cechowała wielka nabożność eucharystyczna. Doznawała mistycznych przeżyć w tym wizji Kościoła, któremu brakowało osobnego święta ku czci Ciała Pańskiego. W roku 1208 podczas jednego z uniesień otrzymała przesłanie by prosić o ustanowienie takiego święta. Powtarzało się ono w następnych latach. Gdy wyznała powyższe po latach spowiednikowi przekazał on tę wiadomość biskupowi Leodium Robertowi. Zwróciła się również do dominikanina kardynała Hugona z Saint-Cher, tego właśnie, który wraz z Albertem Wielkim rekomendował Tomasza z Akwinu na studia magisterskie w Paryżu. Na wiosnę roku 1246 biskup Robert ustanowił w swojej diecezji coroczne obchody Bożego Ciała przypadające w czwartek po Niedzieli Trójcy Przenajświętszej. Wybór czwartku oczywiście nawiązywał do Wielkiego Czwartku a samo święto miało na celu pokazać Bożą miłość wyrażaną przez Najświętszy Sakrament, uzupełniając funkcjonujące w ramach Wielkiego Tygodnia obchody Wielkiego Czwartku. Po jego śmierci Kardynał Hugon będący legatem papieskim na południowe kraje niemieckie w roku 1251 przywrócił uroczystość w Leodium i sam odprawił z jej okazji Mszę. 29 grudnia roku 1252 wprowadził święto w Niemczech, Czechach i na Morawach. Kardynał Saint-Cher, wielki protektor dominikanów i propagator kultu Bożego Ciała zmarł w Orvieto, w marcu roku 1263. 11 sierpnia roku 1264 papież Urban IV wydał bullę Transiturus de hoc mundo wprowadzającą święto w całym Kościele jako zadośćuczynienie za znieważanie Chrystusa w Najświętszym Sakramencie, błędy heretyckie oraz na cześć ustanowienia Najświętszego Sakramentu. Papież wykorzystał wzrost w Italii pobożności do Najświętszego Sakramentu po cudzie eucharystycznym w Bolsenie, w Umbrii, który nastąpił po wątpliwościach tamtejszego kapłana odnośnie prawdy o transubstancjacji. Splamiony krwią korporał przekazano Urbanowi IV przebywającemu w niedalekim Orvieto. Ten poczytał to za znak. Pierwszą uroczystość odbyto tuż po sporządzeniu bulli, kolejne odbywały się w czwartek po Oktawie Zesłania Ducha Świętego.
Jak zapisał Tolomeo z Lukki: na polecenie Papieża „ojciec Tomasz [z Akwinu] stworzył (…) oficjum na święto Bożego Ciała (…) To oficjum Bożego Ciała Tomasz stworzył w całości, łącznie z lekcjami i wszystkimi częściami odmawianymi w dzień i w nocy, również Mszę i wszystko co miało być tego dnia śpiewane. Uważny czytelnik dostrzeże że obejmuje ono niemal wszystkie symboliczne figury ze Starego Testamentu, jasno i w sposób właściwy odnosząc je do sakramentu Eucharystii”. Analogiczną informację podaje o. Wilhelm z Tocco. W liturgii tej uderza poezja eucharystyczna pieśni: zachowanej po reformach Piusa V w rycie rzymskim sekwencji Lauda Sion głoszącej dogmat o transsubstancjacji i nawiązującej do starotestamentalnych figur: ofiary z Izaaka, baranka paschalnego, manny zesłanej ojcom na pustyni, hymnu nieszpornego Pange lingua gloriosi czyli Sław języku tajemnicę, sławiącej moment gdy przed Nowym Testamentem i jego Najświętszym Sakramentem ustąpiło stare prawo, hymnu na jutrznię Sacris solemnis znanego bardziej z przedostatniej strofy rozpoczynającej się od Panis angelicus, wreszcie śpiewanego na laudesy Verbum supernum prodiens (znów znanego bardziej z przedostatniej strofy O salutaris Hostia).
Jak zapisał Tolomeo z Lukki: na polecenie Papieża „ojciec Tomasz [z Akwinu] stworzył (…) oficjum na święto Bożego Ciała (…) To oficjum Bożego Ciała Tomasz stworzył w całości, łącznie z lekcjami i wszystkimi częściami odmawianymi w dzień i w nocy, również Mszę i wszystko co miało być tego dnia śpiewane. Uważny czytelnik dostrzeże że obejmuje ono niemal wszystkie symboliczne figury ze Starego …Więcej
Jak zapisał Tolomeo z Lukki: na polecenie Papieża „ojciec Tomasz [z Akwinu] stworzył (…) oficjum na święto Bożego Ciała (…) To oficjum Bożego Ciała Tomasz stworzył w całości, łącznie z lekcjami i wszystkimi częściami odmawianymi w dzień i w nocy, również Mszę i wszystko co miało być tego dnia śpiewane. Uważny czytelnik dostrzeże że obejmuje ono niemal wszystkie symboliczne figury ze Starego Testamentu, jasno i w sposób właściwy odnosząc je do sakramentu Eucharystii”.
" W roku 1208 podczas jednego z uniesień otrzymała przesłanie by prosić o ustanowienie takiego święta. Powtarzało się ono w następnych latach. Gdy wyznała powyższe po latach spowiednikowi przekazał on tę wiadomość biskupowi Leodium Robertowi. Zwróciła się również do dominikanina kardynała Hugona z Saint-Cher, tego właśnie, który wraz z Albertem Wielkim rekomendował Tomasza na studia magisterskie …Więcej
" W roku 1208 podczas jednego z uniesień otrzymała przesłanie by prosić o ustanowienie takiego święta. Powtarzało się ono w następnych latach. Gdy wyznała powyższe po latach spowiednikowi przekazał on tę wiadomość biskupowi Leodium Robertowi. Zwróciła się również do dominikanina kardynała Hugona z Saint-Cher, tego właśnie, który wraz z Albertem Wielkim rekomendował Tomasza na studia magisterskie w Paryżu. Na wiosnę roku 1246 biskup Robert ustanowił w swojej diecezji coroczne obchody Bożego Ciała przypadające w czwartek po Niedzieli Trójcy Przenajświętszej."
