Paweł VI odchodzi od nauki Magisterium mówiącej o tym, iż cała nauka Magisterium, zarówno głoszona w trybie zwyczajnym oraz uroczystym, jest nieomylna i całej nauce Magisterium należy się posłuszeństwo. Paweł VI potępioną wcześniej przez Kościół naukę ogłoszoną w dokumentach SV2 nazywa Magisterium zwyczajnym. Paweł VI zobowiązuje wszystkich wiernych do przyjęcia tej potępionej nauki. Sobór Watykański II w swoich dokumentach głosi potępione przez Kościół herezje. Między bajki można włożyć brednie o "niejasnych sformuowaniach". Antypapież Paweł VI z żydowskiej rodziny Montini zobowiązuje cały Kościół do przyjęcia potępionej nauki. Czego Pan tu nie rozumiesz?

@VRS Paweł VI nadał rangę magisterium zwyczajnego i zobowiązał cały Kościół do przyjecia potępionej nauki.

Na zakończenie soboru Paweł VI oznajmił, co następuje:
„W końcu więc wszystko, co dotyczy świętego Soboru ekumenicznego, dzisiaj, z Bożą pomocą zostało zakończone, wszystkie konstytucje, dekrety, deklaracje i głosowania zatwierdzone podczas obrad soborowych i przez Nas promulgowane. Tenże ekumeniczny Sobór przez Naszego poprzednika, papieża Jana XXIII zapowiedziany 25 grudnia 1961, rozpoczęty zaś 11 października 1962 roku, a po jego śmierci przez Nas kontynuowany, Naszą apostolską władzą postanawiamy zakończyć ze wszystkimi skutkami prawnymi. Postanawiamy zaś, że wszystko, co zostało synodalnie na Soborze ustalone ma być ze czcią przestrzegane przez wszystkich wiernych, na chwałę Bożą, dla blasku Świętej Matki Kościoła i dla pokoju i spokojności wszystkich ludzi. Ogłaszamy, i zatwierdzamy wszystkie te dokumenty soborowe, i postanawiamy, że mają pozostać niezmienione i obowiązujące oraz mają mieć prawomocną skuteczność, mają zostać upowszechnione i w całości i gruntownie wprowadzone w życie oraz zostać w pełni ratyfikowane przez tych, których dotyczą lub mogą dotyczyć teraz i w przyszłości; a jak to zostało rozstrzygnięte i określone, wszystkie wysiłki przeciwne tym zarządzeniom podejmowane przez jakąkolwiek osobę lub organ władzy, świadomie lub nieświadomie, począwszy od teraz mają być uznane za nieważne i próżne”.

12 stycznia 1966 roku, Paweł VI oświadczył również:
„Sobór jest wielkim dziełem magisterium Kościoła; ten, kto opowiada się za Soborem, tym samym uznaje i czci nauczycielski urząd Kościoła…”.

W tej samej przemowie powiedział:
„… nauczanie swoje [Sobór] jednak obwarował powagą zwyczajnego najwyższego magisterium; to zwyczajne i oczywiście autentyczne magisterium wszyscy wierni przyjmować mają z uległością i szczerze, zgodnie z duchem Soboru, odpowiadającym naturze i celom każdego dokumentu”.

6 sierpnia 1964 roku, w swojej encyklice Ecclesiam suam Paweł VI powiedział także:
„Jeżeli więc Sobór Watykański II nazwano dalszym ciągiem i uzupełnieniem poprzedniego Soboru, to właśnie dlatego, że mu powierzono zadania przepracowania i ostatecznego określenia nauk o Kościele„.