Prorokował o TYM święty Paweł Apostoł już na początku Historii Kościoła Chrystusowego w swoim Liście do RZYMIAN Biblia Tysiąclecia - Pismo Święte Starego i Nowego Testamentu - Rz 8 "Bo stworzenie z upragnieniem oczekuje objawienia się synów Bożych. 20 Stworzenie bowiem zostało poddane marności - nie z własnej chęci, ale ze względu na Tego, który je poddał - w nadziei, 21 że również i ono zostanie wyzwolone z niewoli zepsucia, by uczestniczyć w wolności i chwale dzieci Bożych. 22 Wiemy przecież, że całe stworzenie aż dotąd jęczy i wzdycha w bólach rodzenia. 23 Lecz nie tylko ono, ale i my sami, którzy już posiadamy pierwsze dary7 Ducha, i my również całą istotą swoją wzdychamy, oczekując 7 - odkupienia naszego ciała. 24 W nadziei bowiem już jesteśmy zbawieni. Nadzieja zaś, której [spełnienie już się] ogląda, nie jest nadzieją, bo jak można się jeszcze spodziewać tego, co się już ogląda? 25 Jeżeli jednak, nie oglądając, spodziewamy się czegoś, to z wytrwałością tego oczekujemy. 26 Podobnie także Duch przychodzi z pomocą naszej słabości. Gdy bowiem nie umiemy się modlić tak, jak trzeba, sam Duch przyczynia się za nami w błaganiach, których nie można wyrazić słowami. 27 Ten zaś, który przenika serca, zna zamiar Ducha, [wie], że przyczynia się za świętymi zgodnie z wolą Bożą." TE PROROCTWA NIE MOGŁY zostać zrealizowane zanim Księga Niebios, czyli Księga PRAWDY, jaką JEST JEZUS CHRYSTUS, zapieczętowana u Proroka Daniela i u Jana Apostoła w APOKALIPSIE, nie została odpieczętowana i umieszczona w DUSZY LUIZY PICCARRETA, a następnie podyktowana stopniowo w ciągu okresu 40 lat i WCIELONA w JEJ NOWE POWOŁANIE SPEŁNIENIA WOLI BOSKIEJ NA ZIEMI, do czego została WYBRANA BOSKIM FIAT! Jak do tego została wcześniej przygotowana już z Pierwszego Tomu WIEMY O TYM trochę, ale po tym TOMIE 19 wrócimy jeszcze do parzystych TOMOW od początku, aby mieć o tym pełne pojęcie. free.fr/Polski/Luiza/1.html Będzie TAK, jak to zostało podyktowane w DIALOGACH PANA JEZUSA z Luizą PICCARRETA free.fr/hermeneutyka.html Czy to nie proroctwo św. Jana? Biblia Tysiąclecia - Pismo Święte Starego i Nowego Testamentu - J 21 Drugi Epilog po Apokalipsie. Czemu on miał służyć? Czy nie zapowiedzi 36 Tomów Księgi Niebios o Woli Bożej? Wierzę, że służy on temu celowi!Biblia Tysiąclecia - Pismo Święte Starego i Nowego Testamentu - Ap 10

Jeśli Mnie kto miłuje, będzie zachowywał moją naukę, a Ojciec mój umiłuje go i przyjdziemy do niego. (J 14, 23)
Alleluja, alleluja, alleluja.
Słowa Ewangelii według Świętego Jana (J 15, 9-17)Przykazanie miłości
Jezus powiedział do swoich uczniów: «Jak Mnie umiłował Ojciec, tak i Ja was umiłowałem. Trwajcie w miłości mojej! Jeśli będziecie zachowywać moje przykazania, będziecie trwać w miłości mojej, tak jak Ja zachowałem przykazania Ojca mego i trwam w Jego miłości. To wam powiedziałem, aby radość moja w was była i aby radość wasza była pełna. To jest moje przykazanie, abyście się wzajemnie miłowali, tak jak Ja was umiłowałem. Nikt nie ma większej miłości od tej, gdy ktoś życie swoje oddaje za przyjaciół swoich. Wy jesteście przyjaciółmi moimi, jeżeli czynicie to, co wam przykazuję. Już was nie nazywam sługami, bo sługa nie wie, co czyni jego pan, ale nazwałem was przyjaciółmi, albowiem oznajmiłem wam wszystko, co usłyszałem od Ojca mego. Nie wy Mnie wybraliście, ale Ja was wybrałem i przeznaczyłem was na to, abyście szli i owoc przynosili, i by owoc wasz trwał – aby Ojciec dał wam wszystko, o cokolwiek Go poprosicie w imię moje. To wam przykazuję, abyście się wzajemnie miłowali». Oto słowo Pańskie.
Komentarz :
Naturalnie, w Jego sercu można znaleźć tylko miłość. To co stanowi najgłębsze misterium Boga, to fakt, że jest Miłością. Wszystko, co uczynił od stworzenia po odkupienie jest owocem miłości. I to czego jedynie oczekuje, jako odpowiedź na Jego działanie, to jest miłości. Dlatego to dziś wybrzmiewają Jego słowa: «Wytrwajcie w miłości mojej!» (J 15,9). Miłość domaga się wzajemności, jest niczym dialog który wzywa nas do odpowiedzi miłością rosnącą wraz z byciem naszego serca obdarowywanego Jego miłością. Owocem miłości jest radość: «To wam powiedziałem, aby radość moja w was była» (J 15,11). Jeśli nasze życie nie odzwierciedla radości wierzenia, jeśli pozwalamy dusić się omamom, nie widząc iż Pan jest obecny i nas pociesza, to tylko dlatego ponieważ nie poznaliśmy wystarczająco Jezusa. Bóg zawsze ma inicjatywę. Mówi nam to bezpośrednio w słowach: «Ja was wybrałem» (J 15,16). Mamy pokusę myślenia, że to my wybraliśmy, ale tak naprawdę, nie zrobiliśmy nic poza odpowiedzią na Jego wezwanie. Wybrał nas bezinteresownie, byśmy byli jego przyjaciółmi: «Już was nie nazywam sługami (…) ale nazwałem was przyjaciółmi» (J 15,15). W początkach Bóg rozmawia z Adamem niczym przyjaciel z przyjacielem. Chrystus, nowy Adam, nie tylko odzyskał ówczesną przyjaźń, ale też intymność z Bogiem, który jest Miłością. Wszystko jest zgromadzone w słowie: „kochać”. Przypominają nam to słowa św. Augustyna: «Dobry Pan przypomina nam tak często Jego miłość do nas i wezwanie do miłowania, jako jedyne możliwe przykazanie. Bez miłości wszystkie inne dobre cechy niczemu nie służą. Miłość w rzeczy samej, prowadzi człowieka ku innym cnotom, które czynią go dobrym».