Teraz nasi umiłowani duchowni, bardziej martwią się o nasze zdrowie i o prawidłowe wysławianie się, niż o nasze dusze.

Kapłani zamaskowani boją się abyśmy się w Kościele nie pozarażali, bo podobno w Kościele panuje największa zaraza.

Także przypominają nam o maskach i dziękują za ich noszenie i za używanie płynów dezynfekujących, ale żaden Kapłan nie wspomina już o Wodzie Święconej.

Sami też zamaskowani pod same oczy, udzielają nam Komunii Świętej, aby nas nie pozarażać i aby Jezus nas nie zaraził, dlatego dodatkowo jeszcze dezynfekują ręce przy udzielaniu Eucharystii.

Inni Kapłani zamienili się w polonistów i obrali sobie za cel nauczanie nas prawidłowej odmiany przez przypadki i wytykają nam nasze błędy językowe.

A kto nam będzie wytykał błędy naszej Wiary? Bo idziemy po omacku, każdy na swój sposób pojmując prawdę i szukając prawdy. Nie ma nam nawet kto wyjaśnić, naszych wątpliwości i dlatego tylu teraz błądzących i szukających.

Kapłani są teraz niedostępni, poukrywani, poprzebierani, sami się boją własnego cienia, wirusa, swoich Biskupów i dlatego chętnie wprowadzają wszystkie nowinki do Kościoła i chętnie udzielają Komunii Św. na rękę.

Natomiast dziwne jest to, że się nie boją Samego Boga w Trójcy Przenajświętszej Jedynego.
I z tej bojaźni wszystkich, oprócz Boga owce swoje pozostawili na żer dla wilków.
Ja wolę być chora i niedouczona, ale być zbawiona, niż zdrowa i wyedukowana trafić w czeluści piekielne.
Panie Jezu ratuj nas i sam bądź naszym Pasterzem.