Duch Świetego Franciszka Salezego - Ubóstwo chrześcijańskie nie pragnie rzeczy ziemskich
DUCH ŚWIĘTEGO FRANCISZKA SALEZEGO CZYLI WIERNY OBRAZ MYŚLI I UCZUĆ TEGO ŚWIĘTEGO CZĘŚĆ VII O UBÓSTWIE ROZDZIAŁ III UBÓSTWO CHRZEŚCIJAŃSKIE NIE PRAGNIE RZECZY ZIEMSKICH Są pragnienia ziemskie i pragnienia …Więcej
DUCH
ŚWIĘTEGO FRANCISZKA SALEZEGO
CZYLI
WIERNY OBRAZ MYŚLI I UCZUĆ TEGO ŚWIĘTEGO
CZĘŚĆ VII
O UBÓSTWIE
ROZDZIAŁ III
UBÓSTWO CHRZEŚCIJAŃSKIE NIE PRAGNIE RZECZY ZIEMSKICH Są pragnienia ziemskie i pragnienia niebiańskie. Pragnienia niebiańskie należy bezustannie rozniecać w naszym sercu; są one skrzydłami gołębicy, o które Prorok prosi Boga, aby wzlecieć na nich do krainy prawdziwego spoczynku (1). Co się tyczy pragnienia dóbr przemijających, marnych, które nas przywiązują do znikomości ziemskich: tego nigdy dosyć pozbyć się nie można. Święty Augustyn nazywa je lepem, w którym lgną skrzydła duchowe serca naszego. Od tych żądz wolnym było zupełnie serce naszego Świętego. "Mało bardzo rzeczy pragnę, mówił on, i tego czego chcę, niezbyt pragnę; a gdybym mógł się odrodzić, nie chciałbym wcale mieć żadnego pragnienia". W rzeczy samej, czymże jest ta ziemia? Fraszką, a raczej, mówiąc ściśle, niczym ona jest dla tego, kto pragnie nieba; czas teraźniejszego życia jest tylko znikomym cieniem dla …Więcej
ŚWIĘTEGO FRANCISZKA SALEZEGO
CZYLI
WIERNY OBRAZ MYŚLI I UCZUĆ TEGO ŚWIĘTEGO
CZĘŚĆ VII
O UBÓSTWIE
ROZDZIAŁ III
UBÓSTWO CHRZEŚCIJAŃSKIE NIE PRAGNIE RZECZY ZIEMSKICH Są pragnienia ziemskie i pragnienia niebiańskie. Pragnienia niebiańskie należy bezustannie rozniecać w naszym sercu; są one skrzydłami gołębicy, o które Prorok prosi Boga, aby wzlecieć na nich do krainy prawdziwego spoczynku (1). Co się tyczy pragnienia dóbr przemijających, marnych, które nas przywiązują do znikomości ziemskich: tego nigdy dosyć pozbyć się nie można. Święty Augustyn nazywa je lepem, w którym lgną skrzydła duchowe serca naszego. Od tych żądz wolnym było zupełnie serce naszego Świętego. "Mało bardzo rzeczy pragnę, mówił on, i tego czego chcę, niezbyt pragnę; a gdybym mógł się odrodzić, nie chciałbym wcale mieć żadnego pragnienia". W rzeczy samej, czymże jest ta ziemia? Fraszką, a raczej, mówiąc ściśle, niczym ona jest dla tego, kto pragnie nieba; czas teraźniejszego życia jest tylko znikomym cieniem dla …Więcej
- Zgłoś
Portale społecznościowe
Zmień wpis
Usuń wpis
urielrafael
- Zgłoś
Zmień komentarz
Usuń komentarz
Od tych żądz wolnym było zupełnie serce naszego Świętego. "Mało bardzo rzeczy pragnę, mówił on, i tego czego chcę, niezbyt pragnę; a gdybym mógł się odrodzić, nie chciałbym wcale mieć żadnego pragnienia".
W rzeczy samej, czymże jest ta ziemia? Fraszką, a raczej, mówiąc ściśle, niczym ona jest dla tego, kto pragnie nieba; czas teraźniejszego życia jest tylko znikomym cieniem dla tych, którzy …Więcej
Od tych żądz wolnym było zupełnie serce naszego Świętego. "Mało bardzo rzeczy pragnę, mówił on, i tego czego chcę, niezbyt pragnę; a gdybym mógł się odrodzić, nie chciałbym wcale mieć żadnego pragnienia".
W rzeczy samej, czymże jest ta ziemia? Fraszką, a raczej, mówiąc ściśle, niczym ona jest dla tego, kto pragnie nieba; czas teraźniejszego życia jest tylko znikomym cieniem dla tych, którzy dążą do wieczności.
W rzeczy samej, czymże jest ta ziemia? Fraszką, a raczej, mówiąc ściśle, niczym ona jest dla tego, kto pragnie nieba; czas teraźniejszego życia jest tylko znikomym cieniem dla tych, którzy dążą do wieczności.
urielrafael
- Zgłoś
Zmień komentarz
Usuń komentarz
Są pragnienia ziemskie i pragnienia niebiańskie. Pragnienia niebiańskie należy bezustannie rozniecać w naszym sercu; są one skrzydłami gołębicy, o które Prorok prosi Boga, aby wzlecieć na nich do krainy prawdziwego spoczynku (1).
Co się tyczy pragnienia dóbr przemijających, marnych, które nas przywiązują do znikomości ziemskich: tego nigdy dosyć pozbyć się nie można.
Święty Augustyn nazywa je …Więcej
Są pragnienia ziemskie i pragnienia niebiańskie. Pragnienia niebiańskie należy bezustannie rozniecać w naszym sercu; są one skrzydłami gołębicy, o które Prorok prosi Boga, aby wzlecieć na nich do krainy prawdziwego spoczynku (1).
Co się tyczy pragnienia dóbr przemijających, marnych, które nas przywiązują do znikomości ziemskich: tego nigdy dosyć pozbyć się nie można.
Święty Augustyn nazywa je lepem, w którym lgną skrzydła duchowe serca naszego.
Co się tyczy pragnienia dóbr przemijających, marnych, które nas przywiązują do znikomości ziemskich: tego nigdy dosyć pozbyć się nie można.
Święty Augustyn nazywa je lepem, w którym lgną skrzydła duchowe serca naszego.