Teatr? Widziałem na nowusie w mojej miejscowości proboszcza i wikarego przebranych za gitarzystów. Łysy proboszcz miał rudą mokrą włoszkę, ten drugi czarną, albo odwrotnie, i mieli w garściach gitary wycięte z tektury. I błaznowali w prezbiterium, co było rzekomymi "jasełkami". Czegoś takiego, takiego teatru, nigdy by ta łacińska Msza nie przyjęła, nie zniosła i nigdy by się coś takiego nie zdarzyło.
W internecie takich spektakli z Mszy w nowym rycie są masy, miliony, jak więc można porównać ascetyczne gesty kapłana na Mszy tradycyjnej teatralnymi. Tego nie rozumiem. Po tym. jak zobaczyłem mojego proboszcza, łysego w peruce w prezbiterium, nic nie zatrze we mnie wrażenia, że Msza, która pozwala na taką błazenadę, jest pomyłką i jakimś czymś dziwnym. Zresztą zależnie od celebransa, każda może być inna, i to właśnie nowusowa liturgia bywa jakimś teatrem i popisywaniem się celebransa, podlizywaniem publiczności, a nie Msza łacińska. Na łacińskiej celebrans ma tyle miejsca ile w czasie kazania, by zajmować się ludźmi i uprawiać teatr, na nowej może to robić całą Mszę.

Skoro nie obrzędy to dlaczego akurat mają być te, które konsultowano z protestantami, a nie te, które Kościół zabezpieczył jako zaporę przed zniszczeniem kultu katolickiego, bezbłędnie broniące wiary, na soborze Trydenckim? Skoro to nie chodzi o ryt, wróćmy do tradycyjnego i będzie po problemie.
Tak wszyscy mówią głupio, że nie chodzi o ryt, a jak mówi się: to wróćmy do tradycyjnego, to się zaraz drze: nieeee! nieeee! Skoro nie chodzi o ryt to w czym problem? A właśnie że chodzi. gdyby ryt nie przeszkadzał w zniszczeniu doktryny, to nikt by nie przyłożył tyle wysiłku w zniszczenie tradycyjnego i zaimplementowanie uzgadnianego z heretykami.

Tadeusz Kaktus Piszesz -[ Skoro to nie chodzi o ryt, wróćmy do tradycyjnego i będzie po problemie.]==I to właśnie się dzieje w dzień Pięćdziesiątnicy w kościele katolickim. Trudności porównawcze mszy św .przed-soborowe a dziś w odniesieniu do Boga mogą też mieć źródło we wnętrzu człowieka, w przywiązaniu do jakiegoś grzechu ,np. nie wiary itp. z którego nie chce on zrezygnować. A Zbawiciel powiązał możliwość oglądania Boga bez względu na sobór i ryt trydęcki lub nie – a więc poznania Go – z czystością serca: „Błogosławieni czystego serca, albowiem oni Boga oglądać będą” (Mt 5,8).Mało tego Zesłanie Ducha Świętego na apostołów i spowodowane tym to, że zaczęli przemawiać różnymi językami, Niechęć do przemiany swojego myślenia może się przejawiać w atakowaniu religii, w wyszukiwaniu argumentów pozornie przeczących istnieniu Boga itp. Dzieje się tak dlatego, że człowiek widzi w istnieniu Boga zagrożenie dla swojego aktualnego poglądu i sposobu życia. Uznanie właśnie tego Zesłania Ducha Świętego na istnienia Boga zmusiłoby go do radykalnej przemiany swojego postępowania. Trzeba też podkreślić że nie ma nic wiecznego na ziemi .WSZYSTKO PODLEGA EWOLUCJI BOSKIEJ nawet msza św.A jedynie słowo Jezusa jest NIEZMIENNE .Tak więc mój drogi przyjacielu TRWAJMY W SŁOWIE J.CH.

Zarówno jeden, jak i drugi wizerunek nadają się do salonu emerytowanej karmielitanki bądź PRL-owskiej agentki mającej zamieszać w sprawach religijnych w kraju i za granicą. Żenujące do bólu jest umizgiwanie się z prośbą o uznanie swego talentu.

Żenujące do bólu. Jeden i drugi wizerunek jest zanurzony w profanum łamiącym kanon katolickiej sztuki.
W Polsce wśród plebsu oba wizerunki noszą tytuł "ataman".
I tak właśnie kończą świeccy wymachujący prawdziwymi świętościami o których nie mają pojęcia.
Akt Intronizacji dokonał się w Polsce w pełni za czasów Kontrreformacji. Król, Senat i Episkopat wraz z Prymasem oraz przedstawiciele ludu - posłowie, dokonali tego aktu za pomocą Konstytucji.
Aby ogarnąć wiedzę historii Polski nie wystarczą krótkie kursy na agenta, choćby wyższego rzędu.