Errata do posoborowej biografii s. Teresy Benedykty
od Krzyża.
Jeden z użytkowników tego forum załączył tekst Smużki dymu do Nieba z dość mierną poezją rzekomo na podstawie ostatniego listu s. Teresy Benedykty od Krzyża (Edyty Stein) z 6 sierpnia 1942 r., który to wiersz zawiera m.in. następujący passus: "Powtarzam Róży Że to za naród Że to za Pokoleń płacz Że trzeba twarzą W twarz mężnie stanąć Jak stanął Jezus Mój Pan
On przecież też był Żydem i za nich Oddał swój żywot Na krzyż Nie bój się Matko Módl się za nami To pewnie Ostatni list"
Natomiast, w dniu 9 czerwca 1939 roku siostra Teresa Benedykta sporządziła w Est swój testament, w którym pisała:
„Już teraz przyjmuję z radością śmierć, którą Bóg dla mnie przeznacza, z całkowitym poddaniem się Jego najświętszej woli. Proszę Pana, żeby zechciał przyjąć moje życie i śmierć ku swej chwale i uwielbieniu, we wszystkich intencjach Najświętszego Serca Jezusowego i Niepokalanego Serca Maryi oraz Kościoła świętego, w szczególności za zachowanie, uświęcenie i udoskonalanie naszego świętego zakonu, w szczególności Karmelu w Kolonii i Echt, jako zadośćuczynienie za niewiarę narodu żydowskiego, aby Pan został przyjęty przez swoich, a Jego królestwo mogło przyjść w pełnej chwale, za ocalenie Niemiec i pokój na świecie, wreszcie za moich bliskich, żywych i umarłych, i za wszystkich, których dał mi Bóg, aby nikt spośród nich nie doznał zguby. W piątek w Oktawie Bożego Ciała, 9 czerwca roku 1939, w siódmym dniu mojego odosobnienia” (tłum. wł. za: J. Sullivan OCD: Two concentration camps Carmelites: St. Edith Stein and Pere Jacques Bunuel w: A Better Wine Essays Celebrating Kieran Kavanaugh, O.C.D. [red. K. Culligan], p. 241)
Podczas homilii beatyfikacyjnej papież Jan Paweł II, cytując powyższy testament siostry Teresy Benedykty od Krzyża, pominął część zawartych tam intencji, w tym w szczególności tę ekspiacyjną – „zadośćuczynienie za niewiarę narodu żydowskiego”, oraz proszalną – „aby Pan został przyjęty przez swoich”. Wersja podobnie ocenzurowana znajduje się na stronach watykańskich (Teresa Benedetta della Croce Edith Stein (1891-1942) - biografia), na większości stron poświęconych Edycie Stein brak jest pełnej treści testamentu.
Umrzeć "Za naród" i ofiarować się "jako zadośćuczynienie za niewiarę narodu" to zasadnicza różnica, deptana przez posoborowe korniki nie potrafiące uszanować nawet ofiary i zadośćuczynienia z własnego życia.
