KATOLICKI LIBERALIZM i MODERNIZM oraz CHRZEŚCIJAŃSTWO LIBERALNE (w skrócie)

KATOLICKI LIBERALIZM i MODERNIZM oraz
CHRZEŚCIJAŃSTWO LIBERALNE (w skrócie)

KATOLICKI LIBERALIZM i MODERNIZM oray
CHRZEŚCIJAŃSTWO LIBERALNE (w skrócie)

1. KATOLICKI LIBERALIZM - to zespół poglądów wyznawanych przez katolików popierających ideologię liberalną i dążących do tego, by Kościół uznał ustrój społeczny oraz polityczny opierający się na liberalizmie
. Ruch ten ma swoją genezę w rewolucji francuskiej.

Manifest Lamennaisa

Za pierwszą manifestację katolickiego liberalizmu uznaje się ukazanie w 1830 roku we Francji dziennika "L'Avenir",
którego założycielem był ksiądz Hugues-Félicité-Robert de Lamennais.W ostatnim wydaniu "L'Avenir" ukazał się manifest głoszący, iż:

* kult musi być rozdzielony od władzy, która nie powinna ingerować w nauczanie i ceremonie religijne,

* powinna istnieć całkowita wolność prasy

* wolność wychowania i wolność kultu powinny iść ze sobą w parze, ponieważ oba pojęcia są formą manifestowania własnych poglądów

* wolność zrzeszania się nie powinna być w jakikolwiek sposób ograniczona

Papież Grzegorz XVI potępił manifest Lamennaisa w encyklice Singulari nos.

KATOLICKI LIBERALIZM WSPÓŁCZEŚNIE

Wśród postulatów mających za cel reformę współczesnego Kościoła katolickiego wysuwanych przez liberalnych katolików
znajdują się:

* zaakceptowania przez Kościół kapłaństwa kobiet

*
zniesienia obowiązkowego celibatu wśród duchownych

* uznania prawa do

antykoncepcji, eutanazji, aborcji, rozwodu, zapłodnienia in vitro

* zaprzestania uważania aktów homoseksualnych za grzech

Wszystkie postulaty i poglądy liberalno-katolickie są potępiane przez Kościół jako stojące w sprzeczności z zasadami wiary i moralności katolickiej.

Liberalni katolicy popierają inicjatywy, unowocześnienia Kościoła i obrzędów sakralnych
m.in.

* wprowadzenie przyjmowania komunii na rękę,

* czy granie na gitarze podczas pieśni (podczas liturgii)

W nieco zmienionej formie występuje w Liberalnym Kościele Katolickim.

Kościół liberalno-katolicki

Kościół liberalno-katolicki – – reprezentuje chrześcijaństwo postrzegane przez pryzmat teozofii, która bazuje w znacznej mierze na neoplatonizmie i buddyzmie- i w jej świetle interpretowane.

Nurt ten zapoczątkował były ksiądz anglikański James Ingall Wedgwood. Jest związany z teozofią, zachowuje jednak wiele rytuałów chrześcijańskich: chrzest, eucharystię i inne sakramenty. Współczesne kościoły liberalno-katolickie pozwalają na rozwody, kapłaństwo kobiet, małżeństwa duchownych. Duchowni kościołów mają obowiązek powstrzymywania się od spożywania mięsa i alkoholu. Kapłanem kościoła był m.in. gen.
Michał Tokarzewski-Karaszewicz.

2. MODERNIZM

MODERNIZM –
to nurt w filozofii i teologii.

*
POGLĄDY MODERNISTÓW

Główną inspiracją modernizmu były osiągnięcia dziewiętnastowiecznej nauki oraz filozofii. Największy wpływ na modernistów wywarły poglądy Bergsona.

Głównym poglądem, który ściągnął potępienie papieskie było założenie, że dogmaty Kościoła katolickiego
mają historyczny charakter i ewoluowały w przeszłości łącznie z samym Kościołem.

Dlatego też moderniści dopuszczali zmianę doktryny Kościoła posuniętą nawet do zmiany dogmatów.

Doktryna miała odpowiadać swojej epoce. Ponadto konsekwencją przyjęcia modernistycznego punktu widzenia, była możliwość pozostawania w Kościele mimo zaprzeczania dogmatom ogłoszonym w dawnych wiekach: były one prawdziwe w momencie ogłoszenia, natomiast w danej chwili prawdziwe mogą być poglądy całkiem odmienne.

Przekonanie o ewolucji dogmatów kontrastuje z zaaprobowaną przez Kościół katolicki opinią kardynała Newmana o rozwoju doktryny katolickiej, jej ciągłości i niezależności od epoki historycznej.

Modernistów wyróżniała też analiza Biblii oparta wyłącznie na tekście, bez zwracania uwagi na komentarze np. Ojców Kościoła. Jednocześnie krytyka tekstu była racjonalistyczna. Np. podawano w wątpliwość realność cudów opisywanych w Biblii, czy rzetelność autorów tekstu biblijnego. Z tego powodu modernistów oskarżano o wpływ protestanckiej
szkoły krytyczno-historycznej (szkoła w Tybindze) oraz sekularystycznych idei oświecenia.

Filozoficznie modernizm charakteryzował irracjonalistyczny pogląd na religię jako domenę emocji wiernych; jako że istnienia Boga ani prawd wiary nie sposób, według modernistów, udowodnić.
Nie oznaczało to deprecjacji poznania religijnego, jako że intelekt nie był zdaniem modernistów jedyną czy najwłaściwszą drogą poznania. Prawdy wiary nie miały być odzwierciedleniem rzeczywistości (co najwyżej jej symbolami), ale normami postępowania. Według sławnego przykładu dogmat "Bóg jest osobą" miał w istocie oznaczać "traktuj Boga jako osobę". Tylko normy, a nie poglądy można bowiem nakazać.

Katoliccy tradycjonaliści twierdzą, że modernizm katolicki był przesiąknięty ideami masońskimi,
których w żaden sposób nie można pogodzić z katolicyzmem.

*POTĘPIENIE PRZEZ PAPIEŻA

Ilustracja krytykująca modernizm jako ,,schodzenie" z chrześcijaństwa na ateizm
Modernizm został potępiony przez papieża Piusa X w encyklice Pascendi Dominici Gregis i w dekrecie Lamentabili Sane .
W tym ostatnim dokumencie Pius X określił modernizm jako sumę wszystkich herezji. Określenie to nie znaczy, że modernizm jest połączeniem dotychczasowych herezji, ale wskazuje, że nurt ten – zdaniem papieża – podkopuje doktrynę Kościoła katolickiego w groźniejszy i bardziej perfidny sposób niż inne herezje.
Zamiast krytykować poszczególne dogmaty, moderniści negowali istnienie niezmiennej prawdy i sens Urzędu Nauczycielskiego Kościoła.
Istnieje spór, czy potępiające modernizm encykliki papieskie wiernie opisywały poglądy modernistycznych teologów i czy istnieli oni jako grupa.

* PRZYSIĘGA ANTYMODERNISTYCZNA

Katalog błędów modernistycznych zawierała Przysięga antymodernistyczna. Przysięga musiała być wygłaszana przez każdego biskupa, księdza oraz nauczyciela religii przed uzyskaniem świeceń lub zgody na nauczanie.
Ustanowiono także sekretną organizację Sodalitium Pianum, mającą za zadanie tropienie i demaskowanie modernistów, głównie w seminariach duchownych.
Obowiązkowe wygłaszanie Przysięgi antymodernistycznej zniósł papież Paweł VI w 1967 roku.

3. CHRZEŚCIJAŃSTWO LIBERALNE
albo chrześcijański liberalizm.

Określenie "liberalny" nie wiąże się z deklaracjami politycznymi (szczególnie lewicowymi), należy je rozumieć w oryginalnym sensie filozoficznym.

Jest to ruch zapoczątkowany i prezentowany przez część chrześcijaństwa protestanckiego (niektóre elementy dostrzec można również w innych kierunkach) charakteryzujący się następującymi cechami:

* wewnętrzną różnorodnością opinii

* przyjęciem nadrzędnej krytyki Biblii wraz z chęcią kwestionowania nadprzyrodzonych elementów opowieści biblijnychnp. dzieworództwa

* odrzuceniem dosłownej interpretacji Biblii i jej nieomylności

* wolnością konstruowania własnych, osobistych wizji Boga

innym spojrzeniem na zbawienie niż tym prezentowanym przez konserwatywnych chrześcijan np. negacja istnienia Szatana i piekła

* naciskiem na poczucie włączającej przynależności i wspólnoty, w ostatnich latach stosowany do mniejszości: rasowych, seksualnych i narodowych oraz kobiet.

* wolą rozważenia i przyjęcia punktów widzenia które mają inne korzenie niż chrześcijańskie łączą teologię z nowoczesnymi teoriami naukowymi.

* permisywizmem w wielu kwestiach obyczajowych (np. dopuszczanie związków osób tej samej płci, kapłaństwo kobiet etc).

Przeciwieństwem chrześcijańskiego liberalizmu jest chrześcijański fundamentalizm.

Powyższa treść służy jedynie informacji w zarysie.