o CZYM WY LUDZIE GADACIE - akademickie bicie piany - chcesz iść do spowiedzi? -IDŹ!!! nie chcesz? - NIE IDŹ!!!!! - dał Ci Bóg wolną wolę? DAŁ !!!! - co z tym zrobisz TWOJA SPRAWA.
Dał też pierwsze piątki - pierwsze soboty - i wszystkie łaski z tym związane - chesz skożystać? na ogół człowiek łask by chciał, ale już iść do spowiedzi to znajduje się tysiąc powodów aby tylko nie iść - ja chodzę co miesiąc, a nawet co dwa tygodznie i dobrze mi z tym - i wszystkich zachęcam.

romek777 napisał:
Gorzej jest gdy spowiadający ksiądz spowiada głośno, a ludzie w kolejce do spowiedzi stoją bardzo blisko konfesjonału tak, że wszystko słychać na zewnątrz.
-------------------------------------------
Romek, Ty naprawdę myślisz, że ludzi stojących w kolejce do spowiedzi obchodzą TWOJE grzechy ??? Każdy zajęty jest sobą a że dochodzą jakieś urywane słowa księdza to nie znaczy zaraz, że ten ksiądz łamie tajemnicę spowiedzi. Przesadzasz bracie i za bardzo przejmujesz się tym co o tobie ludzie powiedzą. Wybierz się raz do tej spowiedzi, potem drugi, wtedy strach przejdzie, a nie szukaj usprawiedliwienia aby tam nie iść bo następna okazja może się zdarzyć za lat ......dziesiąt.

P.S. No chyba, że idziecie z kolegami i koleżankami do spowiedzi dla hecy i podsłuchujecie się nawzajem żeby potem drzeć łacha to rozumiem, można mieć pewne obawy. No ale nie o to przecież chodzi.

Księże Romanie, mądre słowa tylko jest jeszcze jeden problem -tajemnica spowiedzi. Czasem bardzo trudno jest pokonać swój lęk przed spowiedzią, ale mając na uwadze to wszystko o czym ksiądz tutaj mówi można ten lęk jednak pokonać. Gorzej jest gdy spowiadający ksiądz spowiada głośno, a ludzie w kolejce do spowiedzi stoją bardzo blisko konfesjonału tak, że wszystko słychać na zewnątrz. Czyż ksiądz nie jest zobowiązany zadbać właściwie o tajemnicę spowiedzi? O to, aby spowiadający się czuł się w miarę bezpiecznie i konfortowo, aby mógł wyznać szczerze i w miarę swobodnie wszystkie swoje grzechy? Naprawdę bardzo trudno jest się zdecydować na pójście do spowiedzi mając na uwadze, że ludzie dookoła wszystko mogą słuszeć. Np. czy mój najlepszy czy też najgorszy kolega czy też koleżanka stojący czy stojąca za mną w kolejce do spowiedzi powinien czy też powinna słyszeć wszystkie moje grzechy, przecież nie jemu czy jej chce je wyznać. To jest główny powód dlaczego najcześciej rezygnuję ze spowiedzi i myśle, że wielu młodych, szczególnie bardzo nieśmiałych ludzi to też często odpycha od spowiedzi. Cóż wielu ksieży nie dba o to, bo nie o ich intymnych sprawach się rozmawia. Sakrament Pokuty jest jednym z najważniejszych sakramentów w Kościele Katolickim, ale myśle, że jest on bardzo lekceważonym przez wielu księży. Prawdę mówąc niestety raczej nie widze możliwości poprawy w tej sprawie, i myśle, że wciąż wielu ludzi będzie wolało zrezygnować ze spowiedzi niż pójść się spowiadać do księdza, który nie chce czy też nie umie zadbać właściwie o tajemnice spowiedzi.

Tak samo zawsze mówię kolegom, którzy odrzucili sakramenty i Mszę Świętą z powodu braku zaufania do kapłanów: Nawet jeśli kapłan jest łajdakiem i straci wiarę to i tak póki jest kapłanem to ma władzę odpuszczania grzechów w imię Pana Jezusa.

Bóg Zapłać !

fr_parvus — 2013-03-09 17:32:29:
On przewidział już przed wiekami, że będziemy potrzebować nieustannie, do końca życia Sakramentu Pokuty i sprawił, że nawet najbardziej grzeszny kapłan - jeśli tylko posiada jurysdykcję.
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
Nie bądź taki tępy doktryner. Kościół z każdej ważnej przyczyny, uzupełnia jurysdykcję nawet suspendowanym kapłanom( dobro dusz ponad prawem). Nie stawiaj się w miejsce Boga, bo robisz się w swoich zapewnieniach coraz bardziej smieszny.

iniobill — 2013-03-09 23:18:04:
jak można się wyspowiadać z całego życia pod jego koniec pośród cierpienia na chorobę, która powoduje szybki pochód śmierci
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
Przecież to grzech przeciw Duchowi Świętemu.

6. umyślnie zaniedbywać pokutę aż do śmierci.

ard- Przeciez nie zaprzeczam historii. Jezeli w czasach sw.Augustyna nie bylo dane jeszcze rozeznanie,co do spowiedzi czestszej niz na lozu smierci, nie swiadczy to o tym, ze to "modernisci religijni" zwyczaj czestej spowiedzi wprowadzili.
Sw.Faustyna przekazala nam w Dzienniczku:
„Pisz, mów o Moim miłosierdziu. Powiedz duszom gdzie mają szukać pociech, to jest w trybunale miłosierdzia, tam są największe cuda, które się nieustannie powtarzają. Aby zyskać ten cud, nie trzeba odprawić dalekiej pielgrzymki, ani też składać jakichś zewnętrznych obrzędów, ale wystarczy przystąpić do stóp zastępcy Mojego z wiarą i powiedzieć mu nędzę swoją, a cud miłosierdzia Bożego okaże się w całej pełni. Choćby dusza była, jak trup rozkładająca się i choćby po ludzku już nie było wskrzeszenia i wszystko już stracone, nie tak jest po Bożemu, cud miłosierdzia Bożego wskrzesza tę duszę w całej pełni” (Dz 1448).

@biniobil
@Engel44

Niestety, ale taka jest historia tego sakramentu. Więcej można poszukać w internecie.

ard napisał:
Robiono to [spowiedź] najczęściej na łożu śmierci.
Powtarzalność tego sakramentu wprowadzili w kolejnych wiekach moderniści religijni.
----------------------------------------------
Już widzę jak można się wyspowiadać z całego życia pod jego koniec pośród cierpienia na chorobę, która powoduje szybki pochód śmierci. Jak można czekać całe życie na tę spowiedź, jak można żyć z grzechami ciężkimi, śmiertelnymi uniemożliwiającymi przyjmowanie eucharystii i powodującymi łatwy dostęp szatana do duszy. Jak można te winy spamiętać co do jednej i nie pomylić się kiedy człowiek umierając ciągle jest na lekach uśmierzających ból na granicy świadomości.
Magiczne słowo: moderniści. Jak nie msza święta nie podoba się to znów spowiedź nie taka jak trzeba.

Sakrament pojednania charakteryzował się do VI wieku jednorazowością. Jeden raz w życiu można było skorzystać z sakramentu pokuty. Robiono to najczęściej na łożu śmierci.
Powtarzalność tego sakramentu wprowadzili w kolejnych wiekach moderniści religijni.

Od VIII wieku praktyka powszechności tego sakramentu była już obecna we wszystkich Kościołach lokalnych Europy.

Historia sakramentu pokuty jest fascynująca, gdyż jest to sakrament, którego zewnętrzne formy zmieniały się na przestrzeni wieków w sposób zasadniczy. Karl Rahner pisał:

[...] Św. Augustyn nigdy się nie spowiadał. Istniały stulecia, gdzie święci biskupi gallikańscy głosili kazania, aby czynić pokutę, ale spowiadać się dopiero na łożu śmierci.

[...] Gdy w czasach Ojców Kościoła sakrament można było przyjąć w całym życiu tylko raz i to jedynie w koniecznych wypadkach, istniały w okresie Karolingów partykularne synody, które zobowiązywały każdego do spowiedzi trzy razy w ciągu roku (cyt. za Th. Schneider, Znaki bliskości Boga, przeł. J. Tyrawa, Wrocław 1995, s. 217-218).

parafiaksieze.pl/…/146-historia-sa…

www.rozmawiamy.jezuici.pl/rozmawiamy/articles/52/n/39

fr_parvus — 2013-03-09 17:32:29:
On przewidział już przed wiekami, że będziemy potrzebować nieustannie, do końca życia Sakramentu Pokuty i sprawił, że nawet najbardziej grzeszny kapłan - jeśli tylko posiada jurysdykcję
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
Nie bądź taki tępy doktryner.Kościół z każdej ważnej przyczyny, uzupełnia jurysdykcję nawet suspendowanym kapłanom( dobro dusz ponad prawem). Nie stawiaj się w miejsce Boga, bo robisz się w swoich zapewnieniach coraz bardziej smieszny.