III. Żołnierski los.
Piękny pałac w obszernym parku i rozległe tereny żyznej kujawskiej ziemi w pobliżu Izbicy Kujawskiej należały do Tomasza Kłossowskiego. Był to dobry dziedzic dla ludzi, ofiarny dla ojczyzny i dzielny w jej obronie. Brał udział w wojnach i powstaniach przeciwko zaborcom, za co został surowo ukarany.
Zabrano mu majątek i grożono więzieniem. Przebrany w chłopską sukmanę przybył do Izabelina w parafii Licheń, kupił sobie 4 morgi ziemi i mały domek, przy którym wybudował kuźnię. Klepał w niej chłopskie lemiesze, a może i wojenne pałasze; podkuwał chłopskie konie, a może i konie powstańców? W niedługim czasie znów wybuchła wojna, więc Tomasz zamknął swą kuźnię i poszedł wałczyć o Polskę. Przewędrował pół Europy, zaznał gorzkiego losu żołnierza; do ostatniej kuli w magazynku walczył pod Lipskiem. Widział bohaterską śmierć księcia Józefa, a potem nieprzyjacielskie kule rozszarpały jego prawą nogę, bok i poraniły głowę.
Na skutek odniesionych ran i ogromnego wyczerpania …Więcej