PIERWSZECZYTANIE Prześladowanie Hebrajczyków w Egipcie
Wj 1, 8-14. 22
Czytanie z Księgi Wyjścia
Rządy w Egipcie objął nowy król, który nie znał Józefa. I rzekł do swego ludu: «Oto lud Izraelitów jest liczniejszy i potężniejszy od nas. Roztropnie przeciw niemu wystąpmy, ażeby się przestał rozmnażać. W przypadku bowiem wojny mógłby się połączyć z naszymi wrogami i walczyć przeciw nam, aby wyjść z tego kraju». Ustanowiono nad nim przełożonych robót przymusowych, aby go uciskali ciężkimi pracami. Budowano wówczas dla faraona miasta na składy: Pitom i Ramses. Ale im bardziej go uciskano, tym bardziej się rozmnażał i rozrastał, co jeszcze potęgowało wstręt do Izraelitów. Egipcjanie bezwzględnie zmuszali synów Izraela do ciężkich prac i uprzykrzali im życie uciążliwą pracą przy glinie i cegle oraz różnymi pracami w polu. Do tych wszystkich prac przymuszano ich bezwzględnie. Faraon wydał wtedy rozkaz całemu swojemu ludowi: «Wszystkich nowo narodzonych chłopców wyrzucajcie do rzeki, a każdą dziewczynkę pozostawiajcie przy życiu».
Mt 10, 34 – 11, 1 ✠ Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza
Jezus powiedział do swoich apostołów: «Nie sądźcie, że przyszedłem pokój przynieść na ziemię. Nie przyszedłem przynieść pokoju, ale miecz. Bo przyszedłem poróżnić syna z jego ojcem, córkę z matką, synową z teściową; „i będą nieprzyjaciółmi człowieka jego domownicy”. Kto kocha ojca lub matkę bardziej niż Mnie, nie jest Mnie godzien. I kto kocha syna lub córkę bardziej niż Mnie, nie jest Mnie godzien. Kto nie bierze swego krzyża, a idzie za Mną, nie jest Mnie godzien. Kto chce znaleźć swe życie, straci je, a kto straci swe życie z mego powodu, znajdzie je. Kto was przyjmuje, Mnie przyjmuje; a kto Mnie przyjmuje, przyjmuje Tego, który Mnie posłał. Kto przyjmuje proroka jako proroka, nagrodę proroka otrzyma. Kto przyjmuje sprawiedliwego jako sprawiedliwego, nagrodę sprawiedliwego otrzyma. Kto poda kubek świeżej wody do picia jednemu z tych najmniejszych, dlatego że jest uczniem, zaprawdę, powiadam wam, nie utraci swojej nagrody». Gdy Jezus skończył dawać te wskazania dwunastu swoim uczniom, odszedł stamtąd, aby nauczać i głosić Ewangelię w ich miastach.
Oto słowo Pańskie. *****†***** ,,Od dzisiejszej Liturgii Słowa rozpoczyna się cykl czytań z Księgi Wyjścia. Zarówno dla Żydów jak i dla chrześcijan przywoływane w niej wydarzenia są niezwykle ważne. Oto około 300 lat po przybyciu Józefa do Egiptu lud Izraela urósł w siłę i liczebność, co wywołało duży niepokój nowego władcy. Skoro faraon nie znał Józefa, to z pewnością również nie słyszał o obietnicy, którą Bóg dał Abrahamowi: Pan powiedział do Abrama: „Zostaw twoją ziemię, twój ród i dom twojego ojca, i idź do kraju, który ci wskażę. Uczynię cię bowiem wielkim narodem. Będę ci błogosławił i uczynię cię sławnym. Będziesz błogosławieństwem. Będę błogosławił tym, którzy ciebie będą błogosławić, a tym, którzy tobie źle życzą, będę złorzeczył. Przez ciebie otrzymają błogosławieństwo wszystkie ludy ziemi” (Rdz 12,1-3). Słowo Pana wypełniało się w ludzie Izraela w Egipcie, tam gdzie Bóg go skierował. Do tego momentu błogosławił tym, którzy dobrze życzyli potomkom Abrahama, lecz wraz z lękiem, knowaniami i decyzjami nowego władcy Egiptu zaczęła się wypełniać druga część Bożej obietnicy: Bóg przestaje błogosławić Egiptowi. Warto zwrócić uwagę na wspomniane dwa miasta: Pitom i Ramses. Leżały one po wschodniej części Delty Nilu, w bardzo żyznej ziemi Goszem. To tam Józef osiedlił swojego ojca Jakuba z całym jego rodem. Decyzją Ramzesa II oba miasta rozbudowano w olbrzymie spichlerze. Siłą roboczą byli także Izraelici. Autor Księgi Wyjścia nie bez powodu przytacza nazwy tych miast: jest to zapowiedź kolejnych wydarzeń, a konkretnie wyjścia Izraelitów z Egiptu, które rozpoczęło się właśnie w Ramses. Biblia jest jednością i różne fragmenty odwołują się do innych. Tak jest i tutaj. Czy rozbudowa spichlerzy nie kojarzy nam się z ludzką pychą opisaną w historii o budowie wieży Babel? Czy nauczaniu Jezusa w przypowieści o niebezpieczeństwie bogactw (Łk 12,13-21) nie pobrzmiewa obraz zachłanności faraona? Bóg błogosławi pokornym i ufającym Jemu!,, Czytania na każdy dzień
Gdyby Pan nie był po naszej stronie, przyznaj, Izraelu, gdyby Pan nie był po naszej stronie, gdy ludzie przeciw nam powstali, wtedy żywcem by nas pochłonęli, kiedy gniew ich przeciw nam zapłonął. Refren: Naszą pomocą jest Zbawiciel świata. Wówczas zatopiłaby nas woda, potok by popłynął nad nami, wówczas potoczyłyby się nad nami wezbrane wody. Błogosławiony Pan, który nas nie wydał na pastwę …Więcej
Gdyby Pan nie był po naszej stronie, przyznaj, Izraelu,
gdyby Pan nie był po naszej stronie, gdy ludzie przeciw nam powstali, wtedy żywcem by nas pochłonęli, kiedy gniew ich przeciw nam zapłonął.
Refren: Naszą pomocą jest Zbawiciel świata. Wówczas zatopiłaby nas woda, potok by popłynął nad nami,
wówczas potoczyłyby się nad nami wezbrane wody. Błogosławiony Pan, który nas nie wydał na pastwę ich zębom.
Refren: Naszą pomocą jest Zbawiciel świata.
Dusza nasza jak ptak się wyrwała z sideł ptaszników, sidło się podarło i zostaliśmy uwolnieni. Nasza pomoc w imieniu Pana, który stworzył niebo i ziemię.
„Budowano wówczas dla faraona miasta na składy: Pitom i Ramses” (Wj 1,11). Dla kogo Izraelici pracowali? Faraon to przecież bóg na Ziemi, wcielenie Pana Niebios Horusa. Miasto Pitom to egipskie Per Atum — mieszkanie Atuma, czyli boga słońca Ra. Zaś miasto Ramses, umiejscowione we wschodniej części delty Nilu, to słynne miejsce kultu boga Seta. Wyniszczająca praca była także zaciągnięciem …Więcej
„Budowano wówczas dla faraona miasta na składy: Pitom i Ramses” (Wj 1,11). Dla kogo Izraelici pracowali? Faraon to przecież bóg na Ziemi, wcielenie Pana Niebios Horusa. Miasto Pitom to egipskie Per Atum — mieszkanie Atuma, czyli boga słońca Ra. Zaś miasto Ramses, umiejscowione we wschodniej części delty Nilu, to słynne miejsce kultu boga Seta.
Wyniszczająca praca była także zaciągnięciem Izraelitów na służbę bożków pogańskich. Do dziś nic się nie zmieniło. Wielu ludzi nawet nie wie, dla kogo pracuje, komu służy. Często im większe przedsiębiorstwo — teraz mówi się korporacja, koniecznie z dodatkiem międzynarodowa albo transnarodowa — tym większe rozmycie i niewiedza, o co w tym wszystkim chodzi. Dziś bożkiem jest pieniądz, zysk, osiągany często w niegodziwy sposób, przy wykorzystaniu ogłupionego człowieka. Bardzo ważna wskazówka: chcesz, by praca nie była dla ciebie degradacją, to pytaj, dla kogo pracujesz. Czy twoja praca jest służbą Bogu i człowiekowi, czy wręcz przeciwnie: w imię zysku zaciągasz się na służbę bożkom?
Wspomniany powyżej program eksterminacji narodu żydowskiego w Egipcie nie powiódł się. „Ale im bardziej go uciskano, tym bardziej się rozmnażał i rozrastał, co jeszcze potęgowało wstręt do Izraelitów” (Wj 1,12). Dlatego pojawia się element trzeci. Oto faraon wydaje dekret, by położne zabijały chłopców hebrajskich zaraz po urodzeniu. Dotykamy kolejnego, obok pracy, elementu potopu: brak szacunku dla życia. Bramy cywilizacji śmierci stoją otworem. Rozkaz faraona nie ma precedensu. W świecie starożytnym o życiu dziecka decydował ojciec, w chrześcijaństwie tylko Bóg. W Egipcie wpływ na to, czy dziecko przeżyje, miał władca, czyli państwo. Ciekawa jest też postawa położnych. Nie wypełniły dekretu faraona z jednego powodu: „lękały się Boga” (Wj 1,17). Nawet u pogańskich Egipcjanek zrodziła się myśl, prawdopodobnie podsunięta przez sumienie, że życiem może rozporządzać tylko Bóg. W tej sytuacji faraon zaostrzył swój rozkaz i nakazał wytopić w Nilu wszystkich chłopców hebrajskich.
