CNOTA SKROMNOŚCI W UBIORZE

JAK ZEJDZIESZ Z TEGO ŚWIATA CZŁOWIEKU; SPYTAM, CZYŚ KOBIETA, CZY MĘŻCZYZNA?

Polski strój ludowy, który dawniej ubierano idąc do kościoła

WSTĘP
Bardzo wielu z nas nie ma już „zielonego pojęcia”, jak należy stosownie ubrac się do kościoła; choc liczymy się z tym bardzo w wielu innych, mniej znaczących miejscach. Tymczasem pamiętajmy; nie każdy strój nadaje się na Msze święte, nabożenstwa i inne uroczystości religijne (np. pogrzeb, pielgrzymka, procesja). Wyczucie w tej materii jest aktualnie wyjątkowo zachwiane (moda, wygoda, bezmyślnośc, próżnośc, przekora przewrotnośc…?). Ciekawe jest to, że np. we Włoszech przed świątyniami stoi „straż świątynna”, upominająca się o godziwy przyodziewek wchodzących do miejsc świętych pielgrzymów, a nawet turystów. Zobaczmy scenkę sprzed bazyliki św. Piotra w Rzymie: 20-latka w ręczniku na ramionach, walczy z "wydłużaniem" krótkiej spódnicy. Jeszcze 10 centymetrów brakuje do przysłonięcia kolan. Dwóch strażników przed wejściem do bazyliki kręci przecząco głową. Już tylko 5 centymetrów; tak bardzo się wysila, że aż ma łzy w oczach. Strażnicy są wysoce stanowczy. Ta turystka dzisiaj, w takim razie wnętrze bazyliki św. Piotra może obejrzec, co najwyżej w folderze nabytym ze straganu z pamiątkami religijnymi w pobliżu Bazyliki.
Sprawa nie dotyczy tylko kobiet, (choc ich przede wszystkim) i nie konczy się z upływem pory letniej. Nadmierne strojenie się bywa nie tylko zgorszeniem i jest w stanie rozproszyc uwagę zebranych na modlitwie, ale jest nawet czasem przyczyną rezygnacji z pójścia na nabożeostwo przez ludzi ubogich, którzy przez brak wykwintnego stroju czują się „gorsi” we wspólnocie. Zauważmy, że taki problem godnego, odpowiedniego stroju „do kościoła” nie jest tylko prywatną sprawą poszczególnych osób. Bowiem jak wszystkie postawy – domaga się wychowania od najmłodszych lat. Najprostszą zasadą byłoby przy wyborze ubioru uświadomienie sobie, że pójście na modlitwę należy potraktowac tak, jak każdą wizytę oficjalną; podczas której nastąpi spotkanie z Kimś dla nas najważniejszym a w tym przydatku Królem Królów. Może to kogoś zdziwi, ale dodam jeszcze taką uwagę, że nasi bracia mają także nosy i zmysł powonienia (o alergiach nie wspominając), co może skutecznie utrudnic im skupienie na modlitwie; stąd warto swoje ubranie przed wyjściem z domu… powąchac.

Nie ma pisanych zasad godnego stroju do kościoła. Byd godnie ubranym nie znaczy wyglądac jak szara myszka. Ale spódnica mocno powyżej kolan, gołe ramiona, odsłonięty brzuch, odzież prześwitująca czy opinająca się wokół ciała; na pewno nie będą godnym strojem do kościoła. Często nie ma najmniejszego powodu odsłaniania dużych partii ciała w kościele, także też ze względów czysto estetycznych. Szacowne panie wówczas wyglądają, jakby nosiły odzież kilka numerów za ciasną. Zasady dobrego wychowania nie dopuszczają też, by spod odzieży widac było bieliznę osobistą, a tak często się dzieje i to na ceremoniach ślubnych i o zgrozo; komunijnych.
Kilkadziesiąt lat temu, patrząc na strój osoby wchodzącej do kościoła, można było odczytac o niej wiele informacji. Strój świadczył o przynależności klasowej, społecznej i regionalnej. Także o stanie cywilnym. Polski strój ludowy rozwinął się zwłaszcza wtedy, kiedy wieś stała się zamożniejsza. Wyjście do kościoła wiązało się z zakładaniem najlepszej odzieży. Najpiękniej ubierano się na ślub oraz święta Bożego Narodzenia i Wielkanoc. Do dziś opowiada się jak Kurpie boso szli do kościoła w Myszyncu. Buty nakładali przed wejściem do świątyni. Podobne było w innych regionach Polski. Ubranie nawiązywało też do przeżywanego w kościele okresu. Mniej strojne, w ciemniejszym kolorze i bez biżuterii noszono w okresie Wielkiego Postu. Strój świadczył o zamożności, ale też miał za zadanie zwrócic uwagę kandydata na małżonka; strojny z dużą ilością biżuterii świadczył, że dziewczyna jest pracowita albo ma bogatych rodziców. Mężczyzna dostawał pierwszą sukmanę często dopiero, kiedy się żenił i musiała mu nierzadko wystarczyc do konca jego życia. Strój świadczył też o stanie cywilnym. Dziewczęta chodziły zwykle z odkrytą głową. Po ślubie z obrzędem oczepin mężatki musiały nosic na głowie czepek albo chustę. Mężczyzna, jako kawaler nosił zdobienia kolorowe, pawie pióro, kwiaty, opaskę z koralikami z szychem. Strój gospodarza był bardziej stonowany, spokojny.
Zmienia się tradycja w ubiorze. Z powszechnego użycia wyszły stroje ludowe. Zmieniają się też obyczaje w noszeniu strojów. Dawniej strój świąteczny dopiero, kiedy uległ lekkiemu zniszczeniu, stawał się strojem codziennym. Dziś uniformizacja posunęła się tak daleko, że zacierają się granice w podziale na strój odświętny i ten do pracy. Dawniej przestrzegano pewnych zasad: w restauracji trzeba było byd w garniturze, w teatrze panie zmieniały obuwie na eleganckie pantofelki. Jeszcze 30-40 lat temu szanująca się polska kobieta nie włożyłaby spodni, a z plecakiem szła tylko w góry na wycieczkę. Zmiany, jakie nastąpiły w stroju, wynikają z tego, że staliśmy się "wielką globalną wioską" tego, co narzuca nam dzisiaj szaleniec piekielny, pragnący nas wszystkich na
wiecznośc umieścic w piekle; w miejsce, w którym od wieków przebywa. Problem odpowiedniego stroju do kościoła jest przemilczany; o zgrozo przez same władze kościoła. Uważa się, że się sam ureguluje. Ale trzeba zwracac na to uwagę. Dlatego sądzę jednak, że to każdy ksiądz w parafii jest tą osobą, która może trafic serca młodego jak i starszego człowieka. Uważam też, że trzeba do uświadamiania społeczności; włączyc młodzież zgromadzoną w parafiach w różnych ruchach religijnych, aby ona swym przykładem uświadamiała innych.
Dzisiaj zbyt często zdarza się, że kapłani boją się zwracac uwagę innym na nieodpowiedni strój w obawie, że następnym razem nie przyjdą oni do kościoła. W wielu polskich parafiach udało się problem zmarginalizowac dzięki bardzo zdecydowanej postawie prawdziwych kapłanów; byli bezkompromisowi.
Zwracanie właściwej uwagi bez zbędnego dramatyzowania, z uszanowaniem drugiej osoby przyniosło wymierne efekty.
ASPEKT HISTORYCZNO-GEOGRAFICZNY
Popatrzmy więc wstecz, jak dawny naród polski od wielu setek lat; intuicyjnie dbał o przysłanianie swojego; znacznie piękniej zbudowanego ciała w porównaniu do ciał dzisiejszych kształtowanych na kosmetykach, sterydach i anabolikach. Zobaczmy, iż zawsze w narodzie polskim; patrząc w minione lata widzimy mężczyzn w spodniach; ale nigdy kobiety. Zawsze tam widac wyraźne zróżnicowanie ubiorów mężczyzny i kobiety. Skąd ta mądrośd u tych prostych; ludzi? Czy ktoś kiedyś słyszał wówczas o jakichś degeneracjach zwierzęcych, dewiacjach seksualnych, depresjach, chorobach psychicznych, AIDS, lub innego rodzaju patologiach społecznych u tych godnych czci bliźnich? Proszę spojrzec na w wieki minione. Tu dopiero w swej istocie dochodzimy do głębokiego zrozumienia tego problemu, a zarazem do potwierdzenia i uświadomienia stanowczego i bardzo mocnego sformułowania w Piśmie Świętym, że „Kobieta nie będzie nosiła ubioru mężczyzny, ani mężczyzna ubioru kobiety, gdyż każdy, kto tak postępuje, obrzydły jest dla Pana Boga swego”. Mocne to słowa, ale zaufajmy Panu Bogu. Wszechmogący Bóg bez potrzeby by ich nie wypowiadał.

TRADYCJA CHRZEŚCIJAŃSKA
Spójrzmy na ubiory nie tylko świętych niewiast, na obrazach i malowidłach, które do dziś zachowały się na ścianach naszych świątyo i innych budowli. Spójrzmy na archiwalne zdjęcia babc. Czy widzimy tam kobiety w spodniach? Matka Boża żyła 2000 lat temu w kulturze żydowskiej. Od niej z pewnością musimy nauczyc się sensu skromności oraz mądrości w godnym ubieraniu się.
Katolicka kobieta musi ubierad się zgodnie z zasadami skromności, o których naucza Kościół, dostosowując je jednak do czasów, w których żyje, i wybierac ubiory, które dopełnią jej kobiecości, jednak nigdy nie narażą na niegodziwości moralne. (...) Warto w tym miejscu zwrócic uwagę; że dla mężczyzny, aby się podniecił zmysłowo; co ma miejsce przy oglądaniu pornografii, nie potrzeba całkowicie rozebranej kobiety. Niewiele mniej podnieca się on, gdy widzi kobietę w spodniach (szczególnie opiętych). Większe znaczenie mają w tym względzie kształty niewiasty. Gdyby od swego dziecięctwa kobiety wiedziały o psychofizjologii reagowania mężczyzn i jej tragicznych skutkach; na pewno ubierałyby się skromniej a na pewno, nie przychodziłyby w spodniach do kościoła, na procesję, adorację, rekolekcje czy pielgrzymkę. Przecież wszyscy mężczyźni czy tego chcą czy nie są tam z góry skazani na oglądanie i to z bliska tych widoków. Nie mogą przecież ciągle odwracac się lub zasłaniac sobie oczu.
A jeśli do tego dojdzie jeszcze odsłanianie po części piersi, brzuchów, nóg i ramion? Nie ma wtedy modlitwy w sercu takiego mężczyzny; nie ma też godnego uczestnictwa w tym świętym „sacrum”; jest rozproszenie, zgorszenie; często pożądanie, a w konsekwencji grzech ciężki i to w kościele.
Zatem polskie kobiety, powinny chciec poprawic swoją godnośd i przywrócic społeczenstwu niezrównany, pełen szacunku godności element - postad damy.
PRZESŁANIA ORAZ WYPOWIEDZI ŚW. OJCA PIO
O nieskromnym ubiorze kobiet tak pisał święty O. Pio. „Niech wystrzegają się wszelkiej próżności w ubiorze, ponieważ Pan pozwala duszom upadac z powodu takiej próżności. Kobiety, które szukają próżnej chwały w ubiorach, nie mogą nigdy przyodziac się sposobem życia Jezusa Chrystusa i tracą wszelką ozdobę duszy zaledwie ten bożek wejdzie do ich serc. Ich ubiór jak chce święty Paweł niech będzie odpowiednio i skromnie ozdobiony (…)”
Ojciec Pio nigdy nie tolerował nieskromnych strojów: sukni z głębokim dekoltem, krótkich oraz obcisłych spódnic. Swoim duchowym córkom zakazał nosic także ubran z przejrzystych materiałów. Z biegiem lat jego surowośc ciągle wzrastała. Z uporem odsyłał od konfesjonału niewiasty, które uznał za nieskromnie ubrane. Niekiedy zdarzało się, że z bardzo długiej kolejki penitentów wysłuchał zaledwie kilku spowiedzi.
Jego współbracia z niepokojem obserwowali te „czystki” i zdecydowali o umieszczeniu na drzwiach kościoła dużego napisu: „Na wyraźne życzenie ojca Pio; niewiasty muszą przystępowac do spowiedzi w spódnicach sięgających, co najmniej 20 centymetrów poniżej kolan. Zakazane jest pożyczanie dłuższych spódnic na czas spowiedzi.”
Z kolei sam ojciec Pio kazał przed wejściem do kościoła zawiesid taka inskrypcję: „Zabrania się wstępu mężczyznom z obnażonymi ramionami i w krótkich spodniach. Zabrania się wstępu kobietom w spodniach, bez welonu na głowie, w krótkich strojach, z dużym dekoltem, bez ponczoch lub w inny sposób nieskromnie ubranym.”
A dzisiaj w iluż to polskich i nie tylko polskich kościołach toleruje się o wiele bardziej wyzywające i niemoralne stroje tylu kobiet i mężczyzn, którzy na z rzadka zwróconą im uwagę tłumaczą się chocby letnim upałem i pragnieniem komfortu fizycznego?... Nie dajmy się zwariowac ohydnej kreaturze z piekieł! Czy nie mamy w domach luster? Czy nie tęsknimy za tym, aby nas szanowano? Nie prowokujmy złą modą, bo „jak cię widzą, tak cię piszą".
Ojciec Pio w latach sześddziesiątych ładnie nam to wyjaśnił, że jeśli chcemy wiedziec, jakie są wzorce czystości, musimy zapytac o to Tę, która jest wzorem absolutnej czystości. Jeśli więc pytamy o to, czy dana moda, strój mieści się ramach skromności i czystości, musimy to odnieśd do naszej Matki Maryi i zapytac, czy ten strój Jej by się spodobał, czy zaakceptowałaby go? Jak Ona chciałaby, aby ubrane były jej ukochane dzieci – synowie i córki?

ŚWIĘTY PIUS XII O MODZIE I SKROMNOŚCI

Cnota skromności, jak uczy Ojciec Święty, jest naturalnym bastionem czystości i gwarantuje jej skuteczną obronę. Papież podkreślił, że każdy człowiek słyszy
ostrzegający głos wstydliwości od momentu, w którym zaczyna używac rozumu i to zanim jeszcze zrozumie pełne znaczenie i sens czystości. Dlatego też skromnośc dla każdego z nas musi byd ważniejsza od wszelkich chwilowych tendencji i kaprysów. Musi też zdecydowanie panowac nad modą. Dalej Papież zauważył, że istnieją mody, które są nieprzyzwoite i stają się w ten sposób przyczyną grzechów. Moda nie może byc nigdy bezpośrednią okazją do grzechu – naucza Pius XII i dodaje – Nieskromnośc mody przejawia się w praktyce w skracaniu ubiorów. Zaś w przemówieniu do dziewcząt Akcji Katolickiej Ojciec Święty Pius XII zaznacza: Moda i skromnośd (moda e modestia) powinny by iśc razem jak dwie siostry, bowiem oba te wyrazy mają wspólny pierwiastek w łacinskim modus, tzn. „słuszna miara”, poza którą leży niewłaściwośc (…) Starajcie się, ażeby „modestia vestra nota sit omnibus hominibus”…
Papież Pius XII mówi jeszcze tak: Wszyscy wiemy, że szczególnie w miesiącach letnich zobaczyc można stroje, rażące każdego, kto posiada jeszcze, choc trochę szacunku i zrozumienia dla cnót chrześcijaoskich oraz zwykłej ludzkiej skromności. Na plażach, w miejscowościach wypoczynkowych – niemal wszędzie, na ulicach wielkich i małych miast, w miejscach prywatnych i publicznych, a nierzadko również w budynkach poświęconych Bogu, dominują stroje nieskromne i nieprzyzwoite. Z tego powodu zwłaszcza młodzież, będąca w wieku szczególnie podatnym na pokusy zmysłowe, wystawiona jest na wyjątkowe niebezpieczeostwo utraty niewinności, która jest najpiękniejszą ozdobą ich duszy i ciała. Problem, o którym mówimy podkreśla dalej papież, jest z pewnością jednym z najpoważniejszych, jako że dotyka on nie tylko cnót chrześcijanskich, ale również zdrowia moralnego całej społeczności ludzkiej.
Na zakonczenie święty Papież Pius XII mówi; słusznie pisał starożytny poeta: „Prywatna rozwiązłośc niewiasty i mężczyzny prowadzi zawsze do obecności nagości w życiu publicznym narodu”.

SŁOWA KS. KARD. STEFANA WYSZYŃSKIEGO W POSŁANIU DO DZIEWCZĄT
Ksiądz kard. Stefan Wyszynski w przemówieniu do dziewcząt pytał i napominał: Królowa Polski z Jasnej Góry ma suknię ozdobioną liliami. Czy do każdej swojej sukienki mogłabyś przypiąc lilijkę z szaty Matki Boskiej, jako wyraz maryjnego stylu i mody? Współczesne niewiasty, nawet te na tronie, często pokazują się publicznie niezupełnie ubrane. A przecież suknia jest po to, aby zasłonic ciało.(…) Czy jesteś zawsze naprawdę ubrana? Patrząc na modne sukienki odnosi się wrażenie, jakby krawcowa zapomniała uszyc to, co najważniejsze.(…) Te obnażające ubrania są nie tylko nieskromne, ale najczęściej po prostu brzydkie. Bądź modna, ale moda ma także swoje granice. Nie dopuśc, aby moda ciebie kształtowała. To ty twórz modę. (…) Przypatrzcie się cięciom na twarzy Jasnogórskiej Pani.
To rycerska Pani, zna walkę i krew. Jesteście Jej dziecmi, dziecmi Jej rycerskiego Narodu. Czystośc kosztuje, i to drogo kosztuje, to cnota rycerska, cnota zwycięzców i ludzi odważnych. Tchórzów i wygodnisiów na nią nie stac. Niemożliwym będzie też praktykowanie cnoty czystości, jeśli do jej obrony nie zaangażujemy naszej modlitwy, życia sakramentalnego i pokornego oddania się Matce Bożej, od której możemy oczekiwac wsparcia. Pięknie wyraził to Pius XII we wspomnianym wcześniej przemówieniu do dziewcząt Akcji Katolickiej: Na obronę waszej czystości dzielnej a czynnej dajemy wam przede wszystkim modlitwę i, w szczególny sposób, cześc dla Najświętszego Sakramentu oraz Najświętszej Maryi Panny, której się poświęciłyście. W Eucharystii znajdziecie Boga, który jest czystością samą, albowiem jest nieskooczoną doskonałością…

PRZEKAZY ZOFII NOSKO
Innym współczesnym prorokiem i mistykiem bożym, którego przekazy zacytujemy była Zofia Nosko (1920–1996) zwana „Centuria”, urodzona w święto Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny. Lekarka chorób płucnych ze Szczecina.
1) Niech matki staną się prawdziwymi matkami, wzorując się na Najświętszej, Niepokalanej Matce. Niech stroje męskie zostawią dla mężczyzn a wrócą do przykładnej sukni kobiecej. Dziewczyny niech będą skromne i ciche. Chłopcy niech się staną czystymi. Bożymi synami.
2) Stare kobiety malują twarze i oczy; odsiwiają włosy. Stare kobiety noszą spodnie. Gdzie jest godnośd matki, prawdziwej niewiasty Bożej? Czy Matka Najświętsza nosiła spodnie? Jakże obelżywy jest ten strój dla starszych kobiet.
3) Są miasta, ba, całe wyspy zaludnione nudystami, którzy mówią, że są naturalistami, a szerzą wielki grzech i zgorszenie. Jeśli kobiety nakładają stroje, to takie, by gorszyły mężczyzn. (Matka Chrystusa) 4) Teraz mówię do was matki. Matki nie chodźcie w spodniach, zabroncie dziewczynkom chodzic w spodniach.
5) Ubraliście w spodnie, ostrzygliście i oszpeciliście matkę. Zrobiliście z niej kukłę, która nie wie, czym jest, jakie są jej obowiązki wobec domu, męża, dzieci. Powiedzieliście jej, że kobieta musi się emancypowad, musi byc wszechwolna. I jakaż to wolnośd? Udręczenie duszy grzechami.
6) Kobiety, panny i dziewczynki, nie paradujcie po ulicach, urzędach w spodniach. Macie długie suknie; noście je, nie nakładajcie przenigdy sukni mini. To każe szatan, on chce was poniżyc, zniszczyc waszą godnośd kobiecą. Noście suknie przykładnej długości. Proszę też was gorąco, nie ubierajcie się w negliże i nie siadajcie przed sługami Bożymi, nie zakładajcie w kościele noga na nogę. Sług Bożych nie odciągajcie od ołtarza Bożego, pamiętajcie, że to są ciężkie grzechy, za które wszystkie zginiecie
7) Rozwydrzone, nagie kobiety, jak najgorsze nierządnice plugawią piękno przyrody, którą Bóg stworzył dla radości oczu człowieka. Oszpecają swoją nagością i swoją zmysłowością, szczycą się swoim ciałem nagim i nagością handlują. Jakby na dodatek wielkiej kpiny obierają miss gołego ciała a mówią miss natury Grzechem i grozą jest, by starsze stateczne kobiety miały twarze i oczy malowane; pamiętajcie młode kobiety malowane wyglądają szpetnie, a cóż dopiero stare. Córki Moje ukochane, córeczki Moje miłe, proszę was, nie lakierujcie sobie paznokci, nie chodźcie w spodniach, bo to wielka obrzydliwośc. Kobieta w sukni przyzwoitej długości powinna chodzic. Nie strzyżcie włosów na pieska pudełka, bo stajecie się niesmakiem i rozsiewacie zgorszenie.

WYPOWIEDZI DEMONA PODCZAS EGZORCYZMU

Uderzający jest również sposób, w jaki podczas egzorcyzmu szatan-diabeł odwraca do góry nogami całą rzeczywistośc i podstawowe zasady moralne na temat ubioru mężczyzn i kobiet, uważając dobro za zło, a zło za dobro.
1) Kiedyś zdradził swą nienawiśc do rodziny mniej więcej takimi słowami: "Nadal nie jestem zadowolony z tego, jak się ubierają kobiety. Muszą byc coraz bardziej rozebrane, żeby seks był coraz ważniejszy. Wtedy będę mógł niszczyc więcej rodzin!".
2) Skąpe stroje, na które łowię mężczyzn i kobiety, i zapełniam nimi moje królestwo (śmiech długi...niezwykle szyderczy), ale jestem zadowolony... co za radośd. Źródło:, „Co mówi demon podczas egzorcyzmu”

Aby określic dzisiaj grozę sytuacji należy wrócic do nietypowego wywiadu przeprowadzony podczas egzorcyzmu przez charyzmatycznego włoskiego egzorcystę księdza Giuseppe Tomaselli’ego z jednym z upadłych demonów.
Ojciec Giuseppe Tomaselli artykułuje ten temat tak; „Powyższe wydarzenia, które przedstawiam w formie wywiadu, miały miejsce w rzeczywistości. Sam byłem ich świadkiem, jako osoba bezpośrednio w nie bardzo zaangażowana”. Egzorcysta - Melid, Jezus wyraźnie powiedział:, jeśli mężczyzna patrzy na kobietę pożądliwie, już zgrzeszył z nią w swoim sercu. Nieszczęsne kobiety nieroztropne! Pamiętajcie, że jest nieczystośd ciała, ale także i myśli: któż zliczy grzeszne myśli i pragnienia, które wznieca w rozwiązłych mężczyznach wasza bezwstydna moda, szczególnie na ulicach i na plażach, po których nieustannie krążą tłumy demonów? Zachowujecie się tak na plażach obmywając wodą wasze ciała, a jednocześnie plamiąc dusze wasze i tych, którzy na was patrzą bezwstydnie. Chcecie ochłodzic się w morzu w te dni spiekoty, a jednocześnie przygotowujecie sobie żar wiecznego ognia! Słysząc o wiecznym ogniu
uśmiechacie się ironicznie, ale te, które poprzedziły was w śmierci nie robią już tego, płacąc za swoje winy wraz z innymi potępiencami! Demon Melid - Jak pasterz cieszy się widokiem łąk porośniętych obficie świeżą trawą, tak i ja raduję się, a może nawet i więcej, gdy patrzę na masy kobiet biegnących za nowoczesną modą, szczególnie na plażach. Z niecierpliwością, my demony nierządu, czekamy na okres letni, aby jeszcze więcej ludzi związac naszymi sieciami nieczystości”. „Ja jestem bardzo sprytny; aby osiągnąc swój cel w świecie, osłabiam autorytet rodziców, którzy są pierwszymi odpowiedzialnymi za nieprzyzwoity sposób ubierania się ich córek. Kobiety noszące się bezwstydnie utwierdzam w przekonaniu, że nie robią nic złego, ponieważ obecnie prawie wszystkie tak się ubierają. Posługując się brakiem ograniczen na plażach, wzbudzam w tych kobietach przyjemnośc z bycia oglądanymi i podziwianymi. A teraz klecho oznajmię ci to, czego jeszcze nie wiesz. W piekle przebywają obecnie najpiękniejsze kobiety świata, te, które podczas swego ziemskiego życia posługiwały się swoją fizyczną urodą w celu uwodzenia mężczyzn”. Egzorcysta - Ale dlaczego te kobiety bezwstydne w ubiorze nie pamiętają o tym, że trzeba umrzec i że ich ciało stanie się pokarmem dla robaków? Demon - „No, bo ja Melid, oddalam od nich te myśli, które mogłyby odłączyd je ode mnie. Podobnie wykorzystuję tych, którzy znajdują upojenie w tancu, balach i dyskotekach”.
Egzorcysta - To znaczy prowadzisz ich do piekła? Demon - „Oczywiście! Jak tylko umrą będą dzielic mój los, tam gdzie jest wieczny płacz, wyrzuty sumienia i zgrzytanie zębów”. Źródło:, „Ksiądz Giuseppe Tomaselli; Wywiad z upadłym demonem”

ZAKOŃCZENIE
W skrytości serca każdy z nas tęskni za trwałą przyjaźnią, miłością i wiernością. Starajmy się o czystośc obyczajów przez noszenie skromnych i estetycznych ubiorów. Elegancja dawniej czy to dziś nie miała nigdy nic wspólnego z nagością. Jak mężczyzna ma odkrywac kobietę? Jak ma marzyc o niej, byc ciekawy jej ciała, zdobywac ją, tęsknic, kiedy ona cały czas chodzi przy nim mniej lub więcej rozebrana, wzbudzając jedynie jego pożądanie? Spoglądajmy częściej samokrytycznie do lustra. Nie dajmy się uwieśc obcym i złym modom światowym pochodzącym z samych otchłani piekła. One niszczą takie cnoty chrześcijanskie, jak: skromnośc, czystośc, wstydliwośc. W Kazaniu na Górze Chrystus mówi: „Błogosławieni czystego serca, albowiem oni Boga oglądac będą". Starajmy się, zatem walczyc o czystośc naszych serc i serc dzieci naszych.