Każdy z nas, kto wie, że to przeistoczenie powoduje iż przyjmujemy prawdziwe ciało i krew naszego Pana, nigdy nawet nie pomyśli że mógłby przyjąć komunię świętą z samym Bogiem inaczej niż w uniżeniu na kolanach i do ust. Niestety dożyliśmy czasów kiedy nauczanie religii przestało być katechezą i prawie nikt już nie tłumaczy znaczenia słów, zwrotów czy czynów. Idę do komunii - co to znaczy? Przyjmuję ofiarę - tak, jaką? Zadajcie sobie te proste pytania i poszukajcie na nie odpowiedzi bo chodzi tutaj o komunię - czytaj związek - z samym Bogiem Stwórcą, który to będąc ponad wszystko i wszystkich tak się uniżył, że na każdej mszy świętej umiera za nas na krzyżu stając się ofiarą przebłagalną za nasze grzechy. A my? Czy jesteśmy chociaż w tym momencie wdzięczni Jemu - Bogu za to co dla nas robi? Przecież jesteśmy światkami krzyża! Przed chwilą umarł właśnie w mękach na naszych oczach! Czy współczujemy Mu w tym momencie? Czy dzielimy tę boleść? Czy jest nam żal, że to właśnie nasze postępowanie wymagało aż tak straszliwej ofiary abyśmy nie pomarli śmiercią drugą i nie stali się wiecznymi niewolnikami z którymi ich pan zrobi co zechce? Czy dziękujemy Mu za to? Czy jesteśmy wdzięczni za to, że się za nami wstawił poświęcając siebie? Przecież nie jesteśmy w stanie za to w żaden sposób zapłacić!!! Dlatego bądźmy chociaż wdzięczni! Bo On, Bóg nie oczekuje zapłaty! Miłosierdzia chcę, nie ofiary - powiedział Pan!!! Skoro sam Bóg tak się uniżył, to czemu TY człowiecze tak nie robisz?! Kimże jesteś, że pycha Ci na to nie pozwala? Przyjmuj godnie sakrament pokuty, ale najpierw zadbaj o sakrament pojednania! Sakrament pojednania! - uniż się, skrusz swoje serce, skrusz pychę własnego ja, idź i wyznaj to Bogu przez ręce kapłana i staraj się naprawić swój błąd bo każdy z tych grzechów może stać się winą - a wtedy zostaniesz uznany za winnego! Wiec aby nie został uznanym za winnego - idź do Najwyższego Sędziego i poprzez kapłana wyznaj Mu coś uczynił, ale z prawdziwym żalem za to coś zrobił, a On weźmie to na siebie i uwolni Cię od winy. I tylko tak unikniesz kary! Przyjmij pokutę, postaraj się o zadośćuczynienie - bo są to warunki dobrej spowiedzi - i nade wszystko dziękuj Panu za to że jest i poniża się dla Ciebie, człowieku.