Święty Franciszek z Asyżu
z Roku Liturgicznego o. Prospera Guerangera
“(…) Kościół, zawsze doznający ataku, jednak dotąd zawsze zwycięski, zdawał sie ulegać, tak jego mury były podkopane przez herezję, tak skruszone przez taran władzy świeckiej, podczas, gdy wewnątrz twierdzy, starożytna wiara tonęła pod przedłużającymi się zgorszeniami, pozostawiając wolnej miejsce dla przedsięwzięć zaprzańców oraz mnożąc dezercję w społeczności, która poczęła czuć odrętwienie śmierci. Mimo to, zapisano że bramy piekielne nie przemogą przeciw Kościołowi. “Franciszku, czy nie widzisz, że Mój dom chyli się ku ruinie? Idź zatem i napraw go dla Mnie.
Było konieczne nagłe zaskoczenie by wprawić nieprzyjaciela w zakłopotanie, żywiołowego wezwania by senny garnizon powstał i zebrania go przy nazbyt zapomnianym sztandarze chrześcijan – Krzyżu Chrystusowym. Franciszek miał być, w swym własnym ciele, sztandarem Ukrzyżowanego. Święte rany już wcześniej przeszyły jego duszę i sprawiły że jego oczy były dwoma nieustającymi …More
Entuzjazm wkrótce stał się tak powszechny, że Franciszek by go zaspokoić, nie wyludniając Państwa i Kościoła, dał światu swój Trzeci Zakon, do którego, z Ludwikiem IX francuskim i Elżbietą węgierską na czele, wstąpiły niezliczone rzesze z różnych narodów, plemion i języków. Dzięki trzem zakonom serafickim oraz potrójnej milicji uformowanej w tym samym czasie przez Dominika Guzmana, oddanie Kościołowi rzymskiemu i duch pokuty oraz modlitwy, przez jakiś czas wszędzie zatriumfowały nad pierwocinami racjonalizmu, przepychem i wszelkim innym złem, które groziło rychłą ruiną świata...