Panie Jezu Chryste, spojrzyj, prosimy, na swoich misjonarzy: kapłanów i braci, siostry i świeckich, którzy wszystko opuścili, aby dawać świadectwo słowu Twemu i Twej miłości.
Bądź im tarczą potężną i podporą silną, ochrona przed gorącym wichrem i osłoną przed żarem południa, zabezpieczeniem przed potknięciem się i pomocą w upadku.

Prowadź ich. Podnoś na duchu. Słowem i przykładem swoim oświecaj w przeciwnościach i niebezpieczeństwach.

Niech im, Panie, towarzyszy sztandar krzyża, ozdobiony twoim wizerunkiem; w uciskach niech ich uczy ducha ofiary, w słabościach daje moc i pociechę, a we wszelakich trudnościach życia apostolskiego światło i wytrwanie. Uwieńcz ich prace takimi owocami, jakich sami gorąco pragną, nie szukając korzyści ani dóbr tej ziemi. Niech więc zbawiają dusze nieśmiertelne, niewierzących prowadzą do Ciebie, który jesteś Drogą, Prawdą i Życiem.

Spraw, by razem ze stale wzrastającą rzeszą wiernych wysławiali Ciebie, Panie, i składali dzięki Tobie, który ich odkupiłeś i chcesz doprowadzić do zbawienia wiecznego. Amen.

Litania do Świętego Mikołaja
(do prywatnego odmawiania)

Kyrie eleison, Chryste eleison
Chryste usłysz nas, Chryste wysłuchaj nas,
Ojcze z nieba, Boże - zmiłuj się nad nami
Synu Odkupicielu świata Boże - zmiłuj się nad nami
Duchu Święty, Boże - zmiłuj się nad nami
Święta Trójco, Jedyny Boże - zmiłuj się nad nami

Święty Mikołaju, Cudotwórco; módl się za nami
Wspomożycielu ubogich, Obrońco dziewic;
Opiekunie żeglujących, Wskrzesicielu umarłych;
Odnowicielu świątyń bożych, Pocieszycielu strapionych;
Ucieczko chorych, Biskupie cudownie wybrany;
Dobry pasterzu wiernych, Pogromco złych duchów;
Słowa Bożego głosicielu, Walczący ze zbrodniami;
Zdrowie niemocnych, Podporo więźniów;
Strzegący tajemnic, Szczodry jałmużniku;
Miłujący ubóstwo, Podporo wstrzemięźliwości;
Opiekunie sierot, Opiekunie rodzin;
Naśladowco Cnót Chrystusowych, Pośredniku nasz u Pana;
Ratunku konających, Wybawicielu dusz czyśćcowych;
Ucieczko w każdej potrzebie, Ojcze nasz najlepszy;
Patronie naszego kościoła, Opiekunie parafii naszej;
Ozdobo sanktuarium pierścieckiego;

Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, przepuść nam, Panie
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, wysłuchaj nas, Panie
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, zmiłuj się nad nami.

K. Módl się za nami święty Mikołaju
W. Abyśmy stali się godnymi obietnic Chrystusowych

Módlmy się:

Miłosierny Ojcze Niebieski, dziękujemy łaskawości Twojej za to, że świętego Mikołaja naznaczyłeś nam jako patrona i opiekuna; racz nas przez całe życie prowadzić drogą przykazań Twoich, abyśmy będąc z łaski Twojej wezwani, za Jego przyczyną służyć Ci mogli na wieki ze świętymi w niebie. Przez Chrystusa Pana naszego.
Amen.

Papież Franciszek powiedział do polskich pielgrzymów: „Drodzy siostry i bracia, przybyliście tu w narodowej pielgrzymce, aby dziękować Bogu za chrzest, który wasz naród przyjął 1050 lat temu, jak też za dobro, jakie zrodziło się w sercach młodych ludzi z całego świata podczas niezapomnianego spotkania w Krakowie”.
– Jednoczę się z wami w tym dziękczynieniu. Jestem niezmiernie wdzięczny Bogu za to, że pozwolił mi bliżej poznać wasz naród i ojczyznę św. Jana Pawła II, gdzie mogłem nawiedzić Sanktuarium na Jasnej Górze, Sanktuarium Miłosierdzia Bożego w Krakowie-Łagiewnikach i Centrum Jana Pawła II „Nie lękajcie się” – dodał papież.
Następnie podkreślił: „Temu, który utożsamia się przede wszystkim z każdym człowiekiem upokorzonym i cierpiącym, dziękuję również za ciszę podarowaną mi na miejscu obozu Auschwitz-Birkenau. W tej ciszy przesłanie miłosierdzia nabiera niesłychanej wagi”.
Papież Franciszek wyraził wdzięczność wszystkim wiernym, kapłanom, biskupom i władzom cywilnym za „gorące przyjęcie” w Polsce, za „wspaniałe, artystyczne i duchowe przygotowanie wydarzeń i celebracji”, które – jak zauważył – „przeżywaliśmy z entuzjazmem płynącym z wiary”.
Papież nawiązał do przypadającej w sobotę rocznicy inauguracji pontyfikatu Jana Pawła II mówiąc: „Dokładnie 38 lat temu, niemal o tej właśnie godzinie, na tym placu wybrzmiały słowa skierowane do ludzi całego świata: >>Nie lękajcie się! Otwórzcie na oścież drzwi Chrystusowi<<„.
Wskazał, że polski papież był człowiekiem „głębokiej duchowości ukształtowanej przez tysiącletnią spuściznę polskiej historii i kultury, przekazywaną w duchu wiary z pokolenia na pokolenie”.
– To dziedzictwo było dla niego źródłem nadziei, mocy i odwagi, z jaką wzywał świat, by szeroko otworzył drzwi dla Chrystusa. To wezwanie rozwinęło się w nieustanne głoszenie Ewangelii miłosierdzia dla świata i dla człowieka, którego kontynuacją jest ten Rok Jubileuszowy – oświadczył papież Franciszek.
„Dziś pragnę życzyć wam, aby Pan dał wam łaskę wytrwania w tej wierze, nadziei i miłości, którą przejęliście od waszych przodków i którą z troską pielęgnujecie. Niech w waszych umysłach i sercach wybrzmiewa wciąż wezwanie waszego wielkiego rodaka do budzenia w sobie wyobraźni miłosierdzia, abyście potrafili nieść świadectwo o Bożej miłości wszystkim, którzy jej potrzebują” – powiedział Franciszek.
Na zakończenie poprosił Polaków, by pamiętali o nim w swych modlitwach.
Narodowa pielgrzymka jest dziękczynieniem za wizytę papieża Franciszka w Polsce i za 1050 lat chrześcijaństwa w naszym kraju. W audiencji generalnej uczestniczyło 100 tysięcy osób – podał Watykan.
PAP/RIRM

Powiązane materiały

Błogosławiony Janie Pawle, przyjacielu, ojcze i bracie ludzi chorych, cierpiących, starych i niepełnosprawnych. Pan Jezus dzielił się z Tobą przez całe Twe życie swoim krzyżem. Był to często krzyż duchowy, niewidoczny dla świata, ale był również krzyż zamachu i krzyż kilkakrotnego pobytu w szpitalu. Był to krzyż, jaki przyszedł wraz z upływem lat i starością. Od początku prosiłeś chorych, aby Cię wspierali swoją modlitwą i cierpieniem. Mówiłeś, że chorzy są Twoją siłą i że są najbogatszą cząstką Kościoła. Przypominałeś, że cierpienie przeżywane w bliskości z Panem Jezusem może być ofiarowane za zbawienie świata. Dziękując opiekunom chorych uczyłeś, że pomagając chorym pomagamy Chrystusowi. Dałeś przykład cierpliwego i pokornego znoszenia krzyża starości i przykład przygotowania się do przejścia „z życia do życia”. Tylu ludzi prosi Cię o uzdrowienie, tylu prosi o siły duchowe do niesienia krzyża. Wyproś nam u Boga uzdrowienie abp.Tadeusza
Autorem powyższej modlitwy jest bp Jan Szkodoń z Krakowa.

Jezu Najwyższy i wieczny Arcykapłanie, Ty kochasz nieskończoną miłością kapłanów, którzy prowadzą na ziemi dalej Twoje zbawcze dzieło. Prosimy Cię, wejrzyj łaskawym okiem na tych kapłanów, którzy już odeszli z tego świata, ale jeszcze w płomieniach ognia czyśćcowego spłacają dług Bożej sprawiedliwości. Ty jeden znasz najlepiej ich niewypowiedziane męki. Niech Twoja Przenajdroższa Krew, którą przelałeś podczas Męki, będzie wynagrodzeniem za ich winy i przyspieszy wybawienie z czyśćca. Niech święci Aniołowie wprowadzą ich dusze do nieba.