KATECHIZM POLEMICZNY

CZYLI

WYKŁAD NAUK WIARY CHRZEŚCIJAŃSKIEJ

PRZEZ ZWOLENNIKÓW LUTRA, KALWINA I INNYCH Z NIMI SPOKREWNIONYCH
ZAPRZECZANYCH LUB PRZEKSZTAŁCANYCH

O. JAN JAKUB SCHEFFMACHER SI

––––––––––

ROZDZIAŁ XVIII

Objaśnienia o Kacerstwie

––––––

Nauka I

P. Co jest Kacerstwo, po grecku i po łacinie herezją nazwane?

O. Jest to uporczywe obstawanie przy swym zdaniu w rzeczach wiary.

P. Kto staje się winnym takiego uporczywego obstawania?

O. Ten, który zdanie swoje wyżej stawia nad naukę całego Kościoła.

P. Kiedyż to się dzieje?

O. Wówczas, gdy kto przy tłumaczeniu Pisma św. w przeciwnym znaczeniu niż to Kościół rozumie obstawa.

P. Czy wszyscy kacerze starali się swoje nauki Pismem św. dowodzić?

O. Wszyscy, nie wyjąwszy ani jednego kacerza.

P. Na czym opierali arianie swoją naukę: że Syn Boży nie jest współistotny z Bogiem Ojcem?

O. Na słowach Pana Jezusa w r. XIV, w. 28 Ewangelii św. Jana: "Ojciec jest większym niż ja".

P. Na czym uzasadniali swój błąd macedonianie, zaprzeczający Bóstwa Duchowi Świętemu?

O. Na zdaniu św. Pawła w liście do Rzymian r. VIII, w. 26: "Samże Duch prosi za nami wzdychaniami niewymownymi".

P. Jak manichejczykowie starali się dowieść, że Syn Boży nie przyjął na siebie prawdziwego ciała a tylko pozorne?

O. Tymi słowy św. Pawła do Filipian II, 6: "Który będąc w postaci Bożej, nie poczytał tego za drapiestwo, że był równym Bogu; ale wyniszczył samego siebie, przyjąwszy postać sługi, stawszy się podobnym ludziom i postawą znaleziony jako człowiek".

P. Na czym opierali swój błąd nestorianie twierdząc, że w Chrystusie są dwie Osoby?

O. Na słowach listu do Kolosan II, 9: "W Nim (w Chrystusie) mieszka wszystka zupełność Bóstwa cieleśnie".

P. Na co się powoływali eutychianie za swoją nauką, że w Chrystusie jest tylko jedna natura?

O. Na słowa Ewangelii św. Jana I, w. 14: "Słowo stało się Ciałem".

P. Na co powoływali się pelagianie twierdząc, że człowiek żadnego grzechu po Adamie nie odziedziczył?

O. Na zdanie Ezechiela Proroka r. XVIII, w. 20: "Syn nie poniesie nieprawości ojcowej".

P. Jakież było źródło tych wszystkich błędów?

O. Zarozumiałość tych ludzi, że ich własne samowolne tłumaczenie Pisma św. jest wyższym nad zrozumienie i tłumaczenie całego Kościoła.

Nauka II

P. Czy Luter i Kalwin swoje własne tłumaczenie Pisma św. wyżej stawiali nad zrozumienie całego Kościoła?

O. Tak jest, zupełnie tak samo jak wszystkie wyżej wymienione kacerstwa.

P. Wskaż tego przykład co do Kalwina?

O. Kościół wyrażenie: "To jest ciało moje" rozumie w znaczeniu literalnym czyli dosłownym. Kalwin zaś, w znaczeniu figuralnym czyli przenośnym.

P. Wskaż taki przykład co do Lutra?

O. Apostoł naucza w liście do Rzymian r. III, w. 28, "iż człowiek bywa usprawiedliwiony przez wiarę bez uczynków zakonu". Owóż te słowa Luter zupełnie inaczej tłumaczy niż Kościół.

P. A jakże Kościół to zdanie po wszystkie czasy zrozumiał?

O. Kościół to tłumaczy, że człowiek nie bywa usprawiedliwiony przez uczynki Starego Zakonu ani przez uczynki prawa naturalnego, ale przez wiarę w Jezusa Chrystusa i przez uczynki z tej wiary płynące i to przy pomocy łaski Bożej.

P. A w jakim znaczeniu Luter te słowa zrozumiał?

O. Luter to tłumaczy, że człowiek bez uczynków prawa Chrystusowego bywa usprawiedliwionym; co z niezliczonymi innymi miejscami Pisma św. stoi w sprzeczności.

P. Czy Luter i Kalwin wszędzie w ten sposób Pismo św. tłumaczą?

O. Prawie przy wszystkich artykułach wiary Luter i Kalwin miejsca ciemne i sporne według swojej myśli tłumaczyli.

P. Czy zwolennicy Lutra i Kalwina mogą mieć wobec Boga wymówkę i być usprawiedliwionymi, że swoje własne tłumaczenie wyżej stawiają nad tłumaczenie chrześcijańskiego Kościoła, który przed nimi istniał?

O. Bynajmniej, oni ani wymówieni ani usprawiedliwieni być nie mogą.

P. Czy lutrzy i kalwinianie mogą być uniewinnieni, jeżeli każdy z nich więcej światła i łaski sobie przyznaje do zrozumienia Pisma św. we wszystkich spornych punktach, niźli cały Kościół?

O. Z tego się nigdy przed Bogiem nie usprawiedliwią.

P. Jak ich, pod tym względem, należy zagadnąć?

O. Należy ich zapytać: "Powiedzcie jedno z dwojga, w co wierzycie? czy w to, że przy waszym tłumaczeniu możecie się mylić; albo też nie wierzycie temu i sądzicie, że wasze tłumaczenie jest nieomylnym".

P. A cóż odpowiesz jeżeli powiedzą i przyznają, że tłumaczenie ich może być mylne?

O. Wówczas bym im powiedział: "Więc wy nie macie żadnej pewności, że dobrze wierzycie; zaczem idzie, że wiara wasza jest niepewna i chwiejna; a więc nie jest wiarą boską".

P. A jeśliby powiedzieli i twierdzili, że w tłumaczeniu Pisma św. nie mogą się mylić, cóż na to odpowiedzieć?

O. Powiedziałbym: "a więc, według was Kościół może się w tłumaczeniu Pisma św. mylić, a z was każdy z osobna jest nieomylnym?".

P. Jakiż stąd wniosek?

O. Za tym idzie, że oni albo pozostają w ciągłym niepokoju i chwiejności (bez wiary), albo popadną w zuchwały upór (czyli w herezję).

Nauka III

P. Co zauważono po wszystkie czasy we wszystkich kacerstwach?

O. Zauważono w nich pięć rzeczy.

P. Która pierwsza?

O. Wszyscy kacermistrzowie obwiniali Kościół że w zgubne błędy popadł.

P. Co po wtóre?

O. Wszyscy się ze swoimi zwolennikami od Kościoła odłączyli.

P. Co po trzecie?

O. Wszyscy wyznawali, nieznaną przed nimi, naukę.

P. Co po czwarte?

O. Wszyscy pozostawiali następcom swoje imię albo imię swoich nauczycieli.

P. Co po piąte?

O. Żaden z nich nie mógł swoje powołanie, jako prawne, wykazać.

P. Czy te wszystkie przypadłości znajdują się w Lutrze i Kalwinie?

O. Również znajdują się w nich jak we wszystkich innych kacerstwach.

P. Czy Luter i Kalwin obwiniali Kościół, że w zgubne popadł błędy?

O. Tak jest, oni również jak Ariusz, Macedoniusz, Nestoriusz, Eutyches i inni, Kościół pomawiali, że popadł w zgubne błędy.

P. Czy Luter i Kalwin ze swoimi zwolennikami odłączyli się od Kościoła?

O. Tak jest, podobnież jak Ariusz i inni, bo lutrzy nazwali się od Lutra – kalwini od Kalwina, tak jak arianie od Ariusza.

P. Czymże dowiedziesz, że Luter nową naukę ogłosił, która przed nim w chrześcijaństwie nie istniała?

O. Nikt nie może przed Lutrem wskazać jakiegokolwiek kraju, diecezji, miasta, ani nawet wioski, gdzie by wierzono, że są tylko dwa Sakramenty, – że Msza jest obrzydliwością, – że Spowiedź jest udręczeniem sumienia, – że wzywanie Świętych jest bałwochwalstwem, – że czyściec jest zabobonem, – że Papież jest Antychrystem i tym podobne rzeczy.

Nauka IV

P. Co się zawsze przydarzyło ilekroć jaka nowa nauka w chrześcijaństwie się pojawiła?

O. Zawsze można było wskazać kto ją wszczął, gdzie się wszczęła, kto ją zbijał.

P. Przytocz do tego jaki przykład?

O. Tak wiadomo, że Ariusz pierwszy uczył, że Syn Boży jest pośledniejszy od Boga Ojca.

P. A wieszże miejsce gdzie to najprzód uczono?

O. To działo się w Aleksandrii, w stolicy Egiptu.

P. A czy wiadomy jest rok, w którym się ta nauka najprzód pojawiła?

O. To się działo w 315 roku.

P. Czy wiadomo kto ją zbijał?

O. Wiadomo, że nim był ówczesny Patriarcha Aleksandryjski św. Atanazy.

P. Czy też znany jest Sobór, który tę naukę potępił?

O. To się działo na Soborze Nicejskim w 325 r.

P. Czy można toż samo zauważyć względem nauki Lutra?

O. To samo się i w nauce Lutra spostrzega.

P. Czy wiadome jest miejsce, gdzie się luterska wiara rozpoczęła?

O. Tym miejscem jest Wittenberga, w królestwie Saskim.

P. Czy wiadomy jest rok jej początku?

O. To się działo w 1517.

P. Czy możesz wskazać kto ją z początku pokonywał?

O. Tak jest, gdyż takimi były wszystkie Uniwersytety, do których się Luter odwoływał (1).

P. Czy wiadomy też jest i Sobór, który jego naukę potępił?

O. Tym Soborem był Sobór Trydencki.

P. Po jakich znakach można jeszcze wskazać, że nauka Lutra była nowatorstwem czyli nowością w Kościele?

O. Po trzech znakach.

P. Któryż jest pierwszy znak?

O. Pierwszym znakiem jest, że tych, którzy początkowo naukę Lutra przyjęli była mała bardzo liczba.

P. Któryż drugi znak?

O. Wszyscy, którzy początkowo naukę Lutra przyjęli, rodzili się i wychowali w innej religii.

P. Któryż trzeci znak?

O. Luterska nauka wszędzie gdzie się tylko pojawiła spowodowała wielkie zamieszanie i zdziwienie.

P. Nie można by jednak zarzucić, że Luter nic nowego nie nauczał, tylko że on starożytną apostolską naukę wznowił?

O. Takie twierdzenie, pospolite wszystkim kacerstwom, musi być bardzo podejrzane.

Nauka V

P. Czy Luter i Kalwin mogą swoje powołanie lepiej dowieść niż Ariusz?

O. Tego żadną miarą nie mogą.

P. Jaki zarzut czyniono Ariuszowi, Macedoniuszowi i innym im podobnym?

O. Zarzucano im, że nie mają ani zwyczajnego, ani nadzwyczajnego posłannictwa.

P. Jakże ich przekonywano, że nie mają zwyczajnego posłannictwa?

O. Powiadano im: duchowna wasza zwierzchność nie wezwała was, i nic wam nie zleciła; zaczem zwyczajnego posłannictwa nie macie.

P. Jakże ich przekonywano, że nie mają posłannictwa nadzwyczajnego?

O. Powiedziano im: gdyby was Bóg bezpośrednio posłał, to by powołanie wasze był cudami stwierdził.

P. Przytocz nam słowa Lutra skierowane do pierwszych kaznodziei nowochrzczeńców? (Tom 5, edit. germ. Jen. fol. 491. 6).

O. "Gdzież macie pieczątkę, gdzie list, żeście od ludzi, albo gdzie macie cudowne znaki, żeście od Boga posłani".

P. Nie możnaż by się pytać tak samo Lutra i Kalwina?

O. Tak samo zaiste, bo i oni podobnież nie potrafiliby na to odpowiedzieć.

P. Albożby Luter nie mógł odpowiedzieć, że on jako kapłan, nauczyciel rzymskokatolickiego Kościoła od niego prawowitą władzę i pozwolenie otrzymał, ku opowiadaniu prawdziwej nauki według Pisma świętego?

O. Na to należałoby mu odpowiedzieć: albo wówczas był prawdziwy Kościół, albo go nie było; jeśli wówczas był prawdziwy Kościół, to nie godziło się Lutrowi takowy porzucać; a jeśli Kościół ten już prawdziwym być przestał, to też nie mógł prawowitego posłannictwa, które sam utracił i prawa nauczania, udzielać.

P. A jeśli Luter i Kalwin nie mieli żadnego prawowitego posłannictwa, to cóż o nich sądzić?

O. Trzeba ich uważać, jako ludzi, którzy do owczarni nie weszli drzwiami, ale którędy indziej.

P. Jakiż wyrok wydał Chrystus na tego rodzaju intruzów (samozwańców)?

O. "Zaiste powiadam wam, kto nie wchodzi drzwiami do owczarni, ale wchodzi inędy, ten jest złodziej i zbójca" (Jan. X, 1).

Nauka VI

P. Czyby nie można znaleźć jaką różnicę między Lutrem i Ariuszem, która by mogła męża roztropnego zaspokoić?

O. Nie, takiej różnicy dopatrzyć nie można.

P. Ależby można powiedzieć, że Ariusz zaprzeczał Bóstwa Chrystusowi, czego Luter nie uczynił?

O. Wprawdzie Luter nie błądził co do Bóstwa Chrystusa, ale błądził w wielu innych punktach.

P. Ależby można powiedzieć, że nauka Lutra została tylko przez Kościół rzymski potępioną, a nauka Ariusza przez Kościół grecki i łaciński?

O. Dzisiejsi grecy potępiają naukę Lutra, zarówno jak i łacinnicy.

P. Czyby nie można jeszcze w obronie Lutra przytoczyć, że jego naukę całe narody przyjęły; więc ona nie jest przez cały Kościół potępioną?

O. Więcej jeszcze było narodów, które się do nauki Ariusza przyłączyły, aniżeli tych, którzy naukę Lutra przyjęli.

P. Nie można by przytoczyć, że Luter nic przeciwnego Ewangelii nie uczył, tak jak to czynił Ariusz?

O. Ariusz nie mniej jak Luter przytaczał ku obronie swej nauki ustępy z Pisma św., które się zdawały sprzyjać jego błędom.

P. Ależby można powiedzieć, że Ariusz Pisma św. nadużywał, ażeby zeń swoje błędy dowodzić. Luter zaś używał go dobrze i dokładnie ku obronie prawdy?

O. Ktokolwiek Pismo św. inaczej wykłada niż Kościół, ten Pismo św. nadużywa, Ariusz zaś, zarówno jak Luter, odstąpili, w swoim wykładzie Pisma św., od tłumaczenia Kościoła, a więc obaj zarówno Pisma św. nadużywali.

P. Co o tym mówi św. Hieronim? (Ad Galat.).

O. Nieprawym i błędnym tłumaczeniem zamienia się Ewangelia Boska na ludzką, a nawet na szatańską.

P. Cóż wnosisz z tego co się tu powiedziało?

O. Że luteranin słusznie obawiać się powinien, że na sądzie Bożym nie lepiej, niż arianin, obstoi.

––––––––––

Katechizm Polemiczny czyli Wykład nauk wiary chrześcijańskiej przez zwolenników Lutra, Kalwina i innych z nimi spokrewnionych zaprzeczanych lub przekształcanych, pierwotnie w języku francuskim ułożony przez O. J. J. Szeffmachera Zgrom. Jezusowego, z poprzedzeniem listów dwóch nawróconych pastorów, wykazujących powody nawracania się licznych Protestantów na łono Kościoła Katolickiego. Przełożył z francuskiego na język niemiecki J. M. nauczyciel religii, a z niemieckiego na język polski przełożył i uwagami objaśnił X. Nestor Higin Soter Bieroński kanonik, proboszcz małogoski, prof. semin. kieleckiego. Częstochowa 1883, ss. 240-249.

Przypisy:
(1) Na głównego antagonistę przeciw Lutrowi Bóg wzbudził św. Ignacego Lojolę, z jego Towarzystwem Jezusowym czyli Jezuitami. Ci, po wielkiej części mieli moc czynienia cudów, stali się głównym młotem na zbicie wszystkich ówczesnych i tegoczesnych błędów, i z tego powodu byli i są prześladowani. (Przyp. tłum. polskiego).

© Ultra montes (www.ultramontes.pl)
Kraków 2011
Powrót do spisu treści dzieła o. Jana Jakuba Scheffmachera pt.

Katechizm polemiczny
.

Czy papież rzeczywiście wierzy, że nie ma piekła? Byłoby to dziwne, skoro sam wielokrotnie mówił o karze potępienia, działaniu szatana czy groził piekłem. "Nawróćcie się, jest jeszcze czas, aby nie skończyć w piekle, co was czeka, jeśli będziecie żyli tak dalej. Mieliście mamę i tatę, pomyślcie o nich i zapłaczcie" - Franciszek w takich właśnie słowach zwrócił się do członków mafii, ostrzegając ich przed konsekwencją prowadzenia nieuczciwego życia.

Mówił też o piekle w czasie w2.vatican.va/content/vatican.html w domu św. Marty: "podczas katechezy uczymy się o tych czterech rzeczach: śmierci, sądzie, piekle i chwale" - stwierdził Ojciec Święty.

Papież wyraźnie wskazał, że potępienie jest jedną z możliwości i dlatego należy być uważnym, unikać grzechu. Dał również wskazówkę tym, którzy się boją piekła: "Wierność Panu: to nie zawodzi. Jeśli każdy z nas jest wierny Panu, kiedy przyjdzie śmierć, powiemy jak Franciszek: «siostro śmierci, przyjdź»... - dodał Ojciec święty. - Śmierć nie przerazi nas. A gdy nadejdzie dzień sądu, spojrzymy na Pana: «Panie, mam tak wiele grzechów, ale starałem się być wierny». A Pan jest dobry".

Podobnie wygląda z działaniem diabła. Franciszek często wskazuje na to, jak działa on w naszym życiu. W czasie jednej z homiliimówił np., że "diabeł ma dwie potężne bronie służące zniszczeniu Kościoła: podziały i pieniądze". Przykładów ostrzeżeń Franciszka przed diabłem jest wiele.

Dlaczego papież nie mówi o piekle?

Dlaczego jednak Franciszek nie tak często wspomina o możliwości wiecznego potępienia? By nie straszyć ludzi. By używać innej pedagogiki. Papież Franciszek korzysta z zupełnie innej retoryki niż dawni święci czy kaznodzieje. Wie, że wywoływanie lęku nie ukształtuje dojrzałej postawy chrześcijańskiej. Być może wychowa posłusznych Kościołowi podwładnych, ale nie kochających w wolności ludzi.

Papież dzięki tej retoryce, podkreślającej miłość i dobroć Boga, wskazuje, że diabeł nigdy nie będzie od niej silniejszy. "Diabeł jest jak związany pies, który szczeka i warczy. Ale jeśli się do niego nie zbliżysz, nie ugryzie Cię" - pisałpapież w liście do 9-letniej Alejandry. Mimo wszystko musimy być "czujni, by nie dać się oszukać diabłu", który jest mistrzem dzielenia ludzi i ojcem kłamstwa.

A jednym z największych jego oszustw jest podkreślanie, że nasze grzechy są tak ciężkie, że nie mamy szans na zbawienie. Bo czy np. niewierzący lub samobójca mogą pójść do nieba? Papież dał na to www.deon.pl/…/art,2573,czy-ni…ź, używając historii św. Jana Marii Vianneya: "Kiedyś pewna kobieta przyszła do świętego kapłana, który nazywał się Jan Maria Vianney. Był on proboszczem w Ars we Francji. Kobieta zaczęła płakać, ponieważ jej mąż popełnił samobójstwo, skacząc z mostu. Była zrozpaczona, sądziła bowiem, że jej mąż trafił do piekła. Jednak ksiądz Vianney powiedział do niej: «Między mostem a rzeką jest jeszcze Boże miłosierdzie»".

Czy papież powiedział, że "piekło nie istnieje"?

Autorem fakenewsa był 94-letni Eugenio Scalfari, długoletni redaktor naczelny jednej z największych gazet we Włoszech, "La Repubblica", określany nestorem włoskich dziennikarzy. Scalfari jednak nie po raz pierwszy przypisał Franciszkowi słowa, których papież nie wypowiedział. Watykan po raz kolejny musiał się dystansować od rewelacji dziennikarza. Sam Scalfari powtórzył, że na rozmowy z papieżem chodzi bez dyktafonu, bo - jak zapewnia - ma doskonałą pamięć.

Tak rodzą się fałszywe informacje. Brak autoryzacji i "doskonała" pamięć, która wypacza sens słów rozmówcy. Być może Franciszek rozmawiał ze Scalfarim o apokatastazie, czyli teorii, która mówi, że do piekła nikt nie trafi, bo ostatecznie miłość Boga zwycięży każdy grzech. Być może jednak pamięć dziennikarza nie okazała się tak doskonała...

W tym świetle znaczące wydaje się tegoroczne orędzie papieża na temat mediów, w którym wprost nazwał on diabła "twórcą pierwszego «fake newsa»".

Cała sytuacja po raz kolejny przypomina, jak bardzo - jako katolicy - musimy być czujni. Sfera religii (podobnie jak polityki...) tym łatwiej podlega rozmaitym manipulacjom, ponieważ jest w niej tak wiele emocji. Tym bardziej więc należy uważać na to, co widzimy i czytamy w internecie (o tym, jak to robić, pisaliśmy w pierwszym numerze magazynu "Czytaj Dalej

Heretycy,

podobnie jak ich ojciec szatan,

przybierają na siebie pozory aniołów

i tak pięknie umieją przemawiać, że się zdaje,

iż prawdę mówią;

dopiero po przyjęciu ich nauki,

przekonują się nieszczęśliwi ich zwolennicy,

że pozostają w sprzeczności z Pismem świętym.

(Św. Atanazy, Biskup i Doktor Kościoła).

Czyli dusze znikają w czarnej kosmicznej dziurze-czyli trafiają do piekła.


waz2054 30 mar

"Grzeszne dusze znikają." To nauka świadków jehowy.

No czytam to inwigilacyjnie to:

------------------------------------
Franciszek powiedział, że złe dusze "nie są karane". Dusze, które się ukorzą, dostępują przebaczenia i przechodzą do nieba, "ale ci, którzy się nie ukorzą i nie mogą dostąpić wybaczenia, zanikają. Nie ma piekła. Grzeszne dusze znikają".
---------------------------------
Jak to rozumieć co ten Franciszek "Komorowski" ma na myśli ?
No właśnie powiedział że piekło jest.
No bo jak dusza się nie ukorzy to "zanika" no to co to jest jak nie PIEKŁO ?

22Cecylia 1 godzinę temu

Jak podają różne media, ten lewak Scalfari, to przyjaciel Franciszka.

-------------

re

Po wielu latach zażyłości Scalfari ani myśli się Ochrzcić, wręcz na odwrót...antychryst Francesco Bonjorno upewnia go że Piekła nie ma.
To nie pierwszy wywiad Bonjorno dla lewackich mediów.

Bonjorno nigdy nie zaprzeczył, nigdy nie sprostował swoich wypowiedzi, bo głosi je świadomie aby rozwalać KK od środka.

Biskupi, którzy mu są posłuszni sieją zgorszenie i prześladują prawych kapłanów.

Z jego wypowiedzi można już wydrukować grubą księgę bergoliańskich idei i doktryn religijno-politycznych.

Lewak Eugenio Scalfari widocznie zajmuje się zawodowo zniekształcaniem wypowiedzi papieża.
Słów jakie Eugenio Scalfari przypisuje Ojcu Świętemu odnośnie do rozwiedzionych, żyjących w nowych związkach nie można traktować jako wiarygodne i odzwierciedlające myśl Papieża – stwierdził dziś rzecznik Stolicy Apostolskiej, ks. Federico Lombardi SJ.
gosc.pl/doc/2798428.Ks-Lomb…
LUDZIE NIE WIERZCIE WE WROGĄ KOŚCIOŁOWI PROPAGANDĘ NA GLORIA.TV lansowaną przez pl.news

Eugenio Scalfari w przedwczorajszej La Repubblica ogłosił kilka oświadczeń papieża Franciszka o piekle, których prawdomówność została odrzucona przez Watykańskie Biuro Prasowe: żaden z cytatów w nie musi być przypisana Ojcu Świętemu. Nie pierwszy raz lewak ten zmanipulował słowa papieża np. www.pch24.pl/eugenio-scalfar…
LUDZIE NIE WIERZCIE WE WROGĄ KOŚCIOŁOWI PROPAGANDĘ NA GLORIA.TV lansowaną przez pl.news