Ten przystojny, czarujący, męski i działający na kobiety, koronkowy książę powołuje się na Tomasza z Akwinu, dla słabych umysłowo kobiet takie hasło wystarczy, bo i tak nic nie rozumieją ani nie czytają. Wielbią one nie prawdę tylko gacie w sutannie. Ale on albo kłamie albo nawet nie rozumie, co jest napisane w Traktacie Tomasza z Akwinu. "Świat" w żaden sposób niemoże być tłumaczem, jak powinien brzmieć Kanon, bo akurat ten pochodzi od Chrystusa i nie "światu" go oceniać, nawet jeśli cały "świat" przyjął heretycką formę.

Bogu dzięki, że Polska nie. Bogu dzięki, że Benedykt XVI nie myślał, jak Ks. Śniadoch, i nakazał przywrócenie Mszy Świętej, Kanonu, do tradycyjnej formy - do słów Chrystusa.

Może za to zapłacił swoim pontyfikatem. Nie przesadzę, jeśli powiem, że to było meritum, najważniejsza, najdonioślejsza rzecz, jaką uczynił dla Kościoła. Przywrócenie "światu" Przeistoczenia na pustych ołtarzach.

Tak się buduje autorytet kapłana Tradycyjnego, żeby potem "całym światem" uzasadnić najgorsze odejście od Tradycji i pogwałcenie Mszy Świętej, i zniszczyć wiarę wielu.

Uwodzi się pięknymi oczami i powabnymi słówkami, ekskluzywizmem kultu takie słabe umysłowo kobietki, jak Renatka Loska, które potem szaleją na forach, bluzgają, obnoszą na jęzorze kogo popadnie, z miłości do swoich koronkowych księży są w stanie zabijać na podstawie plotek i pomówień kogokolwiek dopadną, pierze się im mózgi "tradycją", i na tej fali sie bryluje w internecie.

Ale jak przychodzi konkretnie się opowiedzieć za prawdziwą Tradycją, podpaść komuś, narazić się biskupowi, czy nadwyrężyć swoją pozycję, to nagle taki koronkowy, pachnący jak świeża bułeczka tradycyjny słodziak pęka, i mówi jak wszyscy.

Tomasz z Akwinu dalej:
"Ambroży mówi: „Konsekracji dokonują słowa Pana Jezusa. Przez wszystkie inne oddajemy chwałę Bogu, zanosimy modlitwę błagalną za lud, za królów i wszystkich pozostałych. Lecz w momencie sprawowania sakramentu kapłan już nie posługuje się swoimi słowami, lecz słowami Chrystusa. Więc te właśnie słowa realizują sakrament”. q78 art 1 "

Słowa Chrystusa. Jak się je zmieni, będą słowa kogo innego.

Kto inny jest w stanie uczynić przeistoczenie? Nie. Nawet idol Renaty Loski nie jest w stanie tego uczynić, nawet ona nie jest w stanie tego zmienić choćby się stała dla niego diakonisą albo samą nałożnicą (duchową oczywiście).

Wiemy, że przemiana eucharystyczna nie dokonuje się stopniowo, lecz w jednej chwili. Więc omawianą wypowiedź trzeba brać z uwzględnieniem ostatniego momentu wygłaszania słów konsekracji. q78, art 5

Jeśli więc zmieni się sens wypowiedzi Chrystusa, konsekracji nie będzie.
Jeśli bez zmiany sensu się opuści słowa poza Oto Krew MOja, konsekracja będzie, ale kapłan zyska grzech ciężki.
Od kiedy w Kościele broni kapłan grzechu ciężkiego - który jest karany karą piekła, jeśli się w nim umrze?
Co za sparszywiałe kapłaństwo.

Tomasz z Akwinu w Traktacie pisze:

Słowa, przez które dokonuje się konsekracja, działają w sposób sakramentalny, tak że moc słów wyrażających sakramentalne znaki eucharystycznych form, działa w zależności od tego, co te formy oznaczają. Oznaczenie to zostaje wykończone przy wygłoszeniu ostatniego wyrazu. Przeto w ostatniej chwili wygłaszania słów, związanych z poprzednimi i łącznie z nimi, osiągają one tę moc. q78, art. 4

Czyli to tylko słowa Chrystusa wywołują efekt przeistoczenia, niezależnie od tego ile państw na świecie wymyśliło nowe.

Może sobie każdy episkopat łącznie z Bergogliem wymyślać cokolwiek, ale nie będą to słowa Chrystusa więc nie będzie przeistoczenia.

Ks. Śniadoch przedkłada demokrację ponad Słowo Boże?

Że Banda lewackich baranów może się dogadać większościowo co będzie Kanonem a co nie o to zadziała? Chyba mu rozum odjęło albo ma zadanie.

Posługując się Traktatem o Eucharystii nie zwrócił Ksiądz uwagi na fakt, że czym innym jest

1. nie powiedzieć dalszej części Kanonu po : Oto jest Krew Moja, i zgrzeszyć ciężko ale konsekracja jest,

2. a czym innym wypowiedzenie i zmiana dalszej części Kanonu.

Zmiana słowa zmienia znaczenie co powoduje brak konsekracji.

Ksiądz SNIADOCH powołuje się na coś, czego chyba nie przeczytał, więc dopomogę:

To pisze Tomasz z Akwinu:

„Substancja chleba czy wina trwa do ostatniego momentu konsekracji. W ostatnim momencie zaś jest tam już substancja Ciała i Krwi Chrystusa, podobnie jak w ostatnim momencie rodzenia się już istnieje forma powstającego bytu. q75 art 3

Przemiana Eucharystyczna jest dziełem Mocy nieskończonej, która działa błyskawicznie. q75, art 7.

Musimy więc stwierdzić, że przemiana eucharystyczna, dokonująca się – jak wiemy i – przez słowa Chrystusa, wygłaszane przez kapłana, realizuje się w ostatnim momencie wypowiedzi. Moment ten jest pierwszą chwilą obecności w sakramencie Chrystusowego Ciała. W czasie, który ją poprzedza, mamy substancję chleba. (...) Kiedy mówimy zaś, że coś się staje, podkreślamy że przedtem tego nie było. Jak wiemy, przemiana ta dokonuje się z chwilą wygłoszenia ostatniego słowa konsekracji, dopiero wtedy dopiero wtedy bowiem jej słowa nabierają pełnego sensu, co daje im skuteczność formy sakramentu. q75, art. 7.

Jak można się powoływać na Tomasza a Akwinu i to przewrotnie pomijać? Nie ma przeistoczenia tam, gdzie przy końcu wszystkich słów wypowiedzianych konsekracji zmieniło się sens wypowiedzi Chrystusa.