,,Samuel nie chciał, by Izraelici mieli króla. Na ich usilne żądanie Bóg polecił mu jednak namaścić na monarchę Saula. Był on urodziwym młodzieńcem o dużej sile. Wkrótce jednak okazało się, że Saul jako król przestał słuchać Boga i został przez Niego odrzucony. Posiadał władzę, ale jego decyzjom nie towarzyszyło już Boże błogosławieństwo. Martwiło to starego Samuela. Nie mógł się wewnętrznie zgodzić na takie działanie króla.
Dzieje Saula stanowią klasyczny przykład losu człowieka powołanego, który wykorzystuje swe powołanie do niszczenia podwładnych i siebie. Choć piastował stanowisko króla, to nie miał już błogosławieństwa Pana. To w tej sytuacji Bóg skierował do Samuela następujące słowa:
»Dokąd będziesz się smucił z powodu Saula? Uznałem go przecież za niegodnego, by panował nad Izraelem. Napełnij oliwą twój róg i idź: Posyłam cię do Jessego Betlejemity, gdyż między jego synami upatrzyłem sobie króla«. Samuel odrzekł: »Jakże pójdę? Usłyszy o tym Saul i zabije mnie«. Pan odpowiedział …Więcej