Dlaczego tak Cię kocham Polsko?Ks.Jacek Międlar. Do bez-tęsknoty i do bez-myślenia, Do tych, co mają tak za tak - nie za nie - Bez światło-cienia... Tęskno mi, Panie... www.youtube.com/watchWięcej
Dlaczego tak Cię kocham Polsko?Ks.Jacek Międlar.
Do bez-tęsknoty i do bez-myślenia,
Do tych, co mają tak za tak - nie za nie -
Bez światło-cienia...
Tęskno mi, Panie...
www.youtube.com/watch
Do bez-tęsknoty i do bez-myślenia,
Do tych, co mają tak za tak - nie za nie -
Bez światło-cienia...
Tęskno mi, Panie...
www.youtube.com/watch
- Zgłoś
Portale społecznościowe
- Umieszczony
Zmień wpis
Usuń wpis
marianekka
- Zgłoś
Zmień komentarz
Usuń komentarz
drogi księże Radku jesteśmy z tobą jesteś naszym wzorem pokazujesz nam co to znaczy być patriotą i kochać nasza Ojczyzne Polske wielkie Bóg zapłać Marcin lat 34 .Księże Radku idz ta drogą i nie zniechęaj się kochaj Kościół NIECH ŚW.Andrzej Bobola ,ks.Skarga wypraszają ci u tronu Bożego potrzebne łaskiu w twojej posłudze kapłanskiej Szczęs ci Boże!
marianekka
- Zgłoś
Zmień komentarz
Usuń komentarz
dDroga WACULO poklityka obowiązek mówienia o sprawach ojczyzny jest powinnościa kapłana,takich kapłanów jak ks.Międlar powinno byc jak najwiecej ks.Popiełuszko,kar.Wyszynski. Prymas Hlond, to są wzorce bp,Głódz.bp.Dzięga bp.Gondecki mówią w kazaniach o ojczyznie co jest dobrego co złego piętnują sprawy narodowe i chwała im za to kapłani nie bujcie sie na anbonach głosic o ojczyznie naszej …Więcej
dDroga WACULO poklityka obowiązek mówienia o sprawach ojczyzny jest powinnościa kapłana,takich kapłanów jak ks.Międlar powinno byc jak najwiecej ks.Popiełuszko,kar.Wyszynski. Prymas Hlond, to są wzorce bp,Głódz.bp.Dzięga bp.Gondecki mówią w kazaniach o ojczyznie co jest dobrego co złego piętnują sprawy narodowe i chwała im za to kapłani nie bujcie sie na anbonach głosic o ojczyznie naszej Polsko Walcząca do boju dla Chrystusa Króla i Maryji.Pozdrawiam
antonio 64_64
- Zgłoś
Zmień komentarz
Usuń komentarz
UBICZOWANY PRZEZ MASONÓW W SUTANNACH MODLE SIE ZA CIEBIE KSIEZE JACKU PANIE PRZEBACZ IM BO NIE WIEDZA CO CZYNIA
Jerzy Kwasniewski
- Zgłoś
Zmień komentarz
Usuń komentarz
Egzorcujmy wszystkie diably ktore chcielyby szkodzic temu wybitnemu kaplanowi
AJędrzejczyk
- Zgłoś
Zmień komentarz
Usuń komentarz
Doprawdy nie znajduję słów właściwych, aby wyrazić wdzięczność i szacunek dla wielkich kapłanów, bezkompromisowych, bezgranicznie oddanych Kościołowi i naszej ukochanej ojczyźnie. Ufam, źe dzięki Nim w nas Polakach, w ojczyźnie naszej a takźe w świadomości hierarchów kościelnych (z całym szacunkiem) dojdzie do pozytywnej przemiany konformizmu w autentyczny, szczery, NIEKŁAMANY patriotyzm. …Więcej
Doprawdy nie znajduję słów właściwych, aby wyrazić wdzięczność i szacunek dla wielkich kapłanów, bezkompromisowych, bezgranicznie oddanych Kościołowi i naszej ukochanej ojczyźnie. Ufam, źe dzięki Nim w nas Polakach, w ojczyźnie naszej a takźe w świadomości hierarchów kościelnych (z całym szacunkiem) dojdzie do pozytywnej przemiany konformizmu w autentyczny, szczery, NIEKŁAMANY patriotyzm. Polecam Chrystusowi Najwyźszemu Kapłanowi kaźdego z Nich. Wbrew szydercom, na przekór oszczercom Kroczcie męźnie obroną drogą a my pójdziemy Waszym śladem, z Bogiem w sercu i "mieczem obosiecznym" walczyć o Prawdę, Ewangelię i Ojczyznę wolną o jaką walczyli przodkowie nasi. Bogu nie będą za Was dzięki!
Bł.Ks. Jerzy Popiełuszko w 1984 r na majowej Mszy św za Ojczyznę przed końcowym błogosławieństwem powiedział : "Na napływające bardzo liczne pytania odnośnie pewnych spraw, chcieliśmy odpowiedzieć na podstawie orędzia Episkopatu Polski z dnia 10 września 1946 roku: „Polak katolik wobec państwa i wyborów”.
l. Kościół ma prawo i obowiązek pouczania wiernych o ich prawach i obowiązkach wobec …Więcej
Bł.Ks. Jerzy Popiełuszko w 1984 r na majowej Mszy św za Ojczyznę przed końcowym błogosławieństwem powiedział : "Na napływające bardzo liczne pytania odnośnie pewnych spraw, chcieliśmy odpowiedzieć na podstawie orędzia Episkopatu Polski z dnia 10 września 1946 roku: „Polak katolik wobec państwa i wyborów”.
l. Kościół ma prawo i obowiązek pouczania wiernych o ich prawach i obowiązkach wobec państwa.
2. Katolicy jako członkowie społeczności państwowej mają prawo wypowiadania swych przekonań politycznych.
3. Katolicy nie mogą należeć do organizacji ani do partii, których zasady są sprzeczne z nauką chrześcijańską lub których czyny i działalność zmierzają do podważenia etyki chrześcijańskiej.
4. Po władzę mogą sięgnąć tylko ludzie moralni, tzn. tacy, którzy rozumieją istotę dobra wspólnego obywateli.
5. Kościół nie wdaje się w partyjno-polityczne dyskusje, tylko podaje zasady moralno-religijne, według których katolicy powinni sami wyrobić swoje sumienie wyborcze.
6. Katolicy mogą głosować tylko na takie osoby, listy i programy wyborcze, które nie sprzeciwiają się katolickiej nauce i moralności.
7. Katolicy nie mogą oddawać swoich głosów na kandydatów takich list, których programy albo metody rządzenia są wrogie zdrowemu rozsądkowi, dobru narodu i państwa, moralności chrześcijańskiej i światopoglądowi katolickiemu.
8. Katolicy głosując muszą być pewni, że zachowana będzie wolność religijna, że nauczyciele, młodzież i dzieci nie będą szykanowane za swoje przekonania religijne, że więźniowie polityczni będą zwolnieni, a wszyscy inni będą traktowani po ludzku, że szanowana będzie wolność osobista, a urząd kontroli prasy nie będzie ograniczał praw autorskich, że telewizja nie będzie nadawać programów niemoralnych i gorszących.
9. Katolicy oraz wszyscy, którzy wierzą w Boga, nie powinni się dać niczym zastraszyć i powinni zdać sobie sprawę ze swojej siły duchowej. "
l. Kościół ma prawo i obowiązek pouczania wiernych o ich prawach i obowiązkach wobec państwa.
2. Katolicy jako członkowie społeczności państwowej mają prawo wypowiadania swych przekonań politycznych.
3. Katolicy nie mogą należeć do organizacji ani do partii, których zasady są sprzeczne z nauką chrześcijańską lub których czyny i działalność zmierzają do podważenia etyki chrześcijańskiej.
4. Po władzę mogą sięgnąć tylko ludzie moralni, tzn. tacy, którzy rozumieją istotę dobra wspólnego obywateli.
5. Kościół nie wdaje się w partyjno-polityczne dyskusje, tylko podaje zasady moralno-religijne, według których katolicy powinni sami wyrobić swoje sumienie wyborcze.
6. Katolicy mogą głosować tylko na takie osoby, listy i programy wyborcze, które nie sprzeciwiają się katolickiej nauce i moralności.
7. Katolicy nie mogą oddawać swoich głosów na kandydatów takich list, których programy albo metody rządzenia są wrogie zdrowemu rozsądkowi, dobru narodu i państwa, moralności chrześcijańskiej i światopoglądowi katolickiemu.
8. Katolicy głosując muszą być pewni, że zachowana będzie wolność religijna, że nauczyciele, młodzież i dzieci nie będą szykanowane za swoje przekonania religijne, że więźniowie polityczni będą zwolnieni, a wszyscy inni będą traktowani po ludzku, że szanowana będzie wolność osobista, a urząd kontroli prasy nie będzie ograniczał praw autorskich, że telewizja nie będzie nadawać programów niemoralnych i gorszących.
9. Katolicy oraz wszyscy, którzy wierzą w Boga, nie powinni się dać niczym zastraszyć i powinni zdać sobie sprawę ze swojej siły duchowej. "
Z Katechizmu Kościoła Katolickiego”, nr 2242: Obywatel jest zobowiązany w sumieniu do nieprzestrzegania zarządzeń władz cywilnych, gdy przepisy te są sprzeczne z wymaganiami ładu moralnego, z podstawowymi prawami osób i ze wskazaniami Ewangelii. Odmowa posłuszeństwa władzom cywilnym, gdy ich wymagania są sprzeczne z wymaganiami prawego sumienia, znajduje swoje uzasadnienie w rozróżnieniu między …Więcej
Z Katechizmu Kościoła Katolickiego”, nr 2242: Obywatel jest zobowiązany w sumieniu do nieprzestrzegania zarządzeń władz cywilnych, gdy przepisy te są sprzeczne z wymaganiami ładu moralnego, z podstawowymi prawami osób i ze wskazaniami Ewangelii. Odmowa posłuszeństwa władzom cywilnym, gdy ich wymagania są sprzeczne z wymaganiami prawego sumienia, znajduje swoje uzasadnienie w rozróżnieniu między służbą Bogu a służbą wspólnocie politycznej. „Oddajcie... Cezarowi to, co należy do Cezara, a Bogu to, co należy do Boga” (Mateusz 22:21). „Trzeba bardziej słuchać Boga niż ludzi” (Dz 5:29).
Jeszcze jeden komentarz od Radek33
Niektórzy uważają, że słowa z Ewangelii o oddaniu co Boskiego Bogu,co cesarskiemu -cesarzowi,to podstawa doktryny o niezależności władzy religijnej i świeckiej. Jezus, wypowiadając je, rozdzielił i zhierarchizował obowiązki. Oddzielił rzeczy świeckie od świętych, przyznając prymat rzeczom Bożym.
Na co innego jednak trzeba zwrócić uwagę. Pytający próbują Jezusa pochwycić w pułapkę, spodziewając …Więcej
Niektórzy uważają, że słowa z Ewangelii o oddaniu co Boskiego Bogu,co cesarskiemu -cesarzowi,to podstawa doktryny o niezależności władzy religijnej i świeckiej. Jezus, wypowiadając je, rozdzielił i zhierarchizował obowiązki. Oddzielił rzeczy świeckie od świętych, przyznając prymat rzeczom Bożym.
Na co innego jednak trzeba zwrócić uwagę. Pytający próbują Jezusa pochwycić w pułapkę, spodziewając się konkretnej odpowiedzi na pytanie, na które nie ma dobrej odpowiedzi: „Nauczycielu, czy należy płacić podatek Cezarowi czy też nie?”. Jeśli Jezus odpowie, że należy płacić, zostanie oskarżony o kolaborację i działanie na szkodę narodu. Jeśli odpowie, że płacić nie trzeba, będzie okrzyknięty rebeliantem i buntownikiem przeciwko panującemu ustrojowi. Bez względu na to, co powie, wpadnie w pułapkę. Jezus jednak zaskakuje wszystkich i nie daje takiej odpowiedzi, jakiej oczekiwali Jego rozmówcy. Wypowiedź Jezusa z dzisiejszej ewangelii pokazuje, że nie ma gotowych odpowiedzi na każdą okazję. Nie ma reguły, którą można zastosować w każdym przypadku. Oczywiście, jedne rzeczy należą do Boga, a inne do Cezara. Ale kto potrafi sporządzić ich dokładną listę? Jak ustalić granicę tych dwóch dziedzin?
Niejednokrotnie sami siebie i przy okazji Boga stawiamy w sytuacji bez wyjścia. Miotamy się między dwoma rozwiązaniami, z których żadne nie jest dobre. Dzisiejsza ewangelia pokazuje, że Boża odpowiedź może przyjść ze strony, której się nie spodziewamy. Jezus nie daje nam recept, zwalniających nas z ryzyka własnych wyborów. Chrześcijanin nie ma do dyspozycji rozwiązania, które byłoby obowiązujące za każdym razem, raz na zawsze.
I ostatnia rzecz. Na denarze widniał wizerunek Cezara. To należało do niego. Gdzie widnieje obraz Boga? Czyż ślad Jego dłoni nie jest obecny we wszystkim, co stworzył? Czyż człowiek nie jest stworzony na obraz i podobieństwo Boga? Oddajmy więc Cezarowi, co cesarskie, i Bogu, co boskie. Oddajmy Bogu nas samych.(Tomasz Gaj OP)
Ks.dr.Marek Wagąs:"Jeśli obowiązujące prawo w państwie jest sprzeczne z nauką KK,z Ewangelią ,to nie mamy obowiązku być mu posłuszni"
Na co innego jednak trzeba zwrócić uwagę. Pytający próbują Jezusa pochwycić w pułapkę, spodziewając się konkretnej odpowiedzi na pytanie, na które nie ma dobrej odpowiedzi: „Nauczycielu, czy należy płacić podatek Cezarowi czy też nie?”. Jeśli Jezus odpowie, że należy płacić, zostanie oskarżony o kolaborację i działanie na szkodę narodu. Jeśli odpowie, że płacić nie trzeba, będzie okrzyknięty rebeliantem i buntownikiem przeciwko panującemu ustrojowi. Bez względu na to, co powie, wpadnie w pułapkę. Jezus jednak zaskakuje wszystkich i nie daje takiej odpowiedzi, jakiej oczekiwali Jego rozmówcy. Wypowiedź Jezusa z dzisiejszej ewangelii pokazuje, że nie ma gotowych odpowiedzi na każdą okazję. Nie ma reguły, którą można zastosować w każdym przypadku. Oczywiście, jedne rzeczy należą do Boga, a inne do Cezara. Ale kto potrafi sporządzić ich dokładną listę? Jak ustalić granicę tych dwóch dziedzin?
Niejednokrotnie sami siebie i przy okazji Boga stawiamy w sytuacji bez wyjścia. Miotamy się między dwoma rozwiązaniami, z których żadne nie jest dobre. Dzisiejsza ewangelia pokazuje, że Boża odpowiedź może przyjść ze strony, której się nie spodziewamy. Jezus nie daje nam recept, zwalniających nas z ryzyka własnych wyborów. Chrześcijanin nie ma do dyspozycji rozwiązania, które byłoby obowiązujące za każdym razem, raz na zawsze.
I ostatnia rzecz. Na denarze widniał wizerunek Cezara. To należało do niego. Gdzie widnieje obraz Boga? Czyż ślad Jego dłoni nie jest obecny we wszystkim, co stworzył? Czyż człowiek nie jest stworzony na obraz i podobieństwo Boga? Oddajmy więc Cezarowi, co cesarskie, i Bogu, co boskie. Oddajmy Bogu nas samych.(Tomasz Gaj OP)
Ks.dr.Marek Wagąs:"Jeśli obowiązujące prawo w państwie jest sprzeczne z nauką KK,z Ewangelią ,to nie mamy obowiązku być mu posłuszni"
Ks. Jacek Międlar CM: Chrześcijanin bez obciachu
IV niedziela Wielkiego Postu
Liturgia Słowa: Joz 5,9a.10-12; 2Kor 5,17-21; Łk 15,1-3.11-32
IV niedziela Wielkiego Postu, jej nazwa, to uniwersalny imperatyw, niemalże wojenny okrzyk skierowany do wyznawcy Chrystusa: „Laetare!”, tj. „Wesel się!”, a nawet „Bądź dumny!”.
Wydaje się być swoistym paradoksem wzywanie do radości w czasie Wielkiego Postu …Więcej
Ks. Jacek Międlar CM: Chrześcijanin bez obciachu
IV niedziela Wielkiego Postu
Liturgia Słowa: Joz 5,9a.10-12; 2Kor 5,17-21; Łk 15,1-3.11-32
IV niedziela Wielkiego Postu, jej nazwa, to uniwersalny imperatyw, niemalże wojenny okrzyk skierowany do wyznawcy Chrystusa: „Laetare!”, tj. „Wesel się!”, a nawet „Bądź dumny!”.
Wydaje się być swoistym paradoksem wzywanie do radości w czasie Wielkiego Postu. Wydaje się być paradoksem, wzywanie do batalii w okresie pokutnym.
Gotowi do batalii ze złem winniśmy być zawsze. Do walki z przeciwnościami ciała lub ducha, ideologiami zła i osobowym Diabłem. Bez względu na czas w jakim się znajdujemy winniśmy iść z podniesioną głową, mając przed oczyma perspektywę odkupienia z „hańby egipskiej” (Joz 5,9a), nieludzkich imperiów zbudowanych przeciw Bogu i godności człowieka. Powodem do radości i dumy jest chrystusowe odkupienie z „hańby niewoli grzechu”, czego efektem jest przebóstwienie, pojednanie z Bogiem Ojcem, kreacja w człowieku „nowego ja” (2Kor 5,17).
Powyższe przekonuje nas o powodach do dumy wynikającej z przynależności do Chrystusa. Duma, wysoko uniesione czoło, samoświadomość o chrześcijańskiej tożsamości, to postawa wymagana przez Boga Ojca, o czym mowa w przypowieści o Marnotrawnym Synu. Dziecku powracającemu do łask Ojciec nakazuje założyć sandały (por. Łk 15,22b).
Żydowskie audytorium, słuchające przypowieści, nie miało problemu z odczytaniem tego znaku. My możemy go mieć… Jednak na ratunek przychodzi nam Biblia.
Być bosym to być w żałobie, zbolałym, zhańbionym, tchórzliwym. Być bosym, to udzielać negatywnej odpowiedzi na wezwanie: „Laetare!”. Dowodem na to są poniższe fragmenty Pisma Świętego:
– „Dawid tymczasem wstępował na Górę Oliwną. Wchodził na nią płacząc i mając głowę zasłoniętą. Szedł boso. Również wszyscy ludzie, którzy mu towarzyszyli, zasłonili swe głowy i wstępując na górę płakali” (2Sm 15,30). Być bosym, to być w żałobie, zbolałym.
– „Tak król asyryjski uprowadzi jeńców z Egiptu i wygnańców z Kusz, młodych i starych, nagich i bosych, i z obnażonymi pośladkami – na hańbę Egiptu” (Iz 20,4). Być pozbawionym sandałów, to być zhańbionym, pozbawionym godności.
– „Mając zawoje na głowach i sandały na nogach, nie będziecie narzekać ani płakać” (Ez 24,23). Chrześcijanin „bez butów”, to regularna zrzęda, malkontent, defetysta pogrążony w rozpaczy.Jezus nie chce reprezentacji zrzęd, żałobników. Nie chce antyreklamy! Nie chce wojowników idących na wojnę z perspektywą klęski!
Chrystus chce, byśmy posłani do świata szli z podniesioną głową, niczym zwycięzcy, z glorią na obliczach, z poczuciem autorytetu, siły ukonstytuowanej w Bogu, która jest mocniejsza niż jakakolwiek słabość, grzech! Mamy iść „obuci w sandały”, bez kompleksów, ze świadomością bycia nowym stworzeniem, wyzwolonym z „imperium hańby”. Chrystus nas wzywa: „Laetare!”, byśmy idąc między ludzi, nie zrobili mu najzwyklejszego w świecie (wybaczcie za kolokwializm) obciachu, lecz z mocą rozpalać wiarę, unicestwiając „egipską hańbę”.
Ks. Jacek Międlar CM
MYSLKONSERWATYWNA.PL
IV niedziela Wielkiego Postu
Liturgia Słowa: Joz 5,9a.10-12; 2Kor 5,17-21; Łk 15,1-3.11-32
IV niedziela Wielkiego Postu, jej nazwa, to uniwersalny imperatyw, niemalże wojenny okrzyk skierowany do wyznawcy Chrystusa: „Laetare!”, tj. „Wesel się!”, a nawet „Bądź dumny!”.
Wydaje się być swoistym paradoksem wzywanie do radości w czasie Wielkiego Postu. Wydaje się być paradoksem, wzywanie do batalii w okresie pokutnym.
Gotowi do batalii ze złem winniśmy być zawsze. Do walki z przeciwnościami ciała lub ducha, ideologiami zła i osobowym Diabłem. Bez względu na czas w jakim się znajdujemy winniśmy iść z podniesioną głową, mając przed oczyma perspektywę odkupienia z „hańby egipskiej” (Joz 5,9a), nieludzkich imperiów zbudowanych przeciw Bogu i godności człowieka. Powodem do radości i dumy jest chrystusowe odkupienie z „hańby niewoli grzechu”, czego efektem jest przebóstwienie, pojednanie z Bogiem Ojcem, kreacja w człowieku „nowego ja” (2Kor 5,17).
Powyższe przekonuje nas o powodach do dumy wynikającej z przynależności do Chrystusa. Duma, wysoko uniesione czoło, samoświadomość o chrześcijańskiej tożsamości, to postawa wymagana przez Boga Ojca, o czym mowa w przypowieści o Marnotrawnym Synu. Dziecku powracającemu do łask Ojciec nakazuje założyć sandały (por. Łk 15,22b).
Żydowskie audytorium, słuchające przypowieści, nie miało problemu z odczytaniem tego znaku. My możemy go mieć… Jednak na ratunek przychodzi nam Biblia.
Być bosym to być w żałobie, zbolałym, zhańbionym, tchórzliwym. Być bosym, to udzielać negatywnej odpowiedzi na wezwanie: „Laetare!”. Dowodem na to są poniższe fragmenty Pisma Świętego:
– „Dawid tymczasem wstępował na Górę Oliwną. Wchodził na nią płacząc i mając głowę zasłoniętą. Szedł boso. Również wszyscy ludzie, którzy mu towarzyszyli, zasłonili swe głowy i wstępując na górę płakali” (2Sm 15,30). Być bosym, to być w żałobie, zbolałym.
– „Tak król asyryjski uprowadzi jeńców z Egiptu i wygnańców z Kusz, młodych i starych, nagich i bosych, i z obnażonymi pośladkami – na hańbę Egiptu” (Iz 20,4). Być pozbawionym sandałów, to być zhańbionym, pozbawionym godności.
– „Mając zawoje na głowach i sandały na nogach, nie będziecie narzekać ani płakać” (Ez 24,23). Chrześcijanin „bez butów”, to regularna zrzęda, malkontent, defetysta pogrążony w rozpaczy.Jezus nie chce reprezentacji zrzęd, żałobników. Nie chce antyreklamy! Nie chce wojowników idących na wojnę z perspektywą klęski!
Chrystus chce, byśmy posłani do świata szli z podniesioną głową, niczym zwycięzcy, z glorią na obliczach, z poczuciem autorytetu, siły ukonstytuowanej w Bogu, która jest mocniejsza niż jakakolwiek słabość, grzech! Mamy iść „obuci w sandały”, bez kompleksów, ze świadomością bycia nowym stworzeniem, wyzwolonym z „imperium hańby”. Chrystus nas wzywa: „Laetare!”, byśmy idąc między ludzi, nie zrobili mu najzwyklejszego w świecie (wybaczcie za kolokwializm) obciachu, lecz z mocą rozpalać wiarę, unicestwiając „egipską hańbę”.
Ks. Jacek Międlar CM
MYSLKONSERWATYWNA.PL
stanislawa
- Zgłoś
Zmień komentarz
Usuń komentarz
Boze moj , Boze- dodaj mu sil do wytrwania w dobrym, z modlitwa i podziekowaniem skladam niskie uklony w Twoja strone Ksieze JACKU.
annaaurelia
- Zgłoś
Zmień komentarz
Usuń komentarz
Ci kapłani wiedzą, dlaczego noszą sutannę. Niech im błogosławi Bóg Wszechmogący w Trójcy Jedyny. 
Rafał_Ovile
- Zgłoś
Zmień komentarz
Usuń komentarz
Bogu niech będą dzięki za Świętych Kapłanów, którzy umiłowali Boga, Rodzinę i Ojczyznę! Módlmy się za wstawiennictwem bł. Jerzego Popiełuszki i SB Kardynała Stefana Wyszyńskiego za żyjących Kapłanów Ks. Tadeusza Rydzyka, Ks. Romana Kneblewskiego, Ks. Piotra Natanka, Ks. Jacka Bałembę, Ks. Jacka Międlara i innych aby wytrwali w wierności Bogu i Kościołowi a ich cierpienie wyprosiło dla Polski …Więcej
Bogu niech będą dzięki za Świętych Kapłanów, którzy umiłowali Boga, Rodzinę i Ojczyznę! Módlmy się za wstawiennictwem bł. Jerzego Popiełuszki i SB Kardynała Stefana Wyszyńskiego za żyjących Kapłanów Ks. Tadeusza Rydzyka, Ks. Romana Kneblewskiego, Ks. Piotra Natanka, Ks. Jacka Bałembę, Ks. Jacka Międlara i innych aby wytrwali w wierności Bogu i Kościołowi a ich cierpienie wyprosiło dla Polski i świata rychłe nastanie prawdziwego Królestwa Chrystusa i Matki Najświętszej!