Nikt nie może dwom panom służyć!
Nikt nie może dwom panom służyć! Z kazania św. Jana Vianneya „O świecie”. „Pan Jezus mówi, że nie możemy dwom panom służyć, tj. Bogu i światu. W żaden sposób nie potraficie zadowolić obydwu naraz, …Więcej
Nikt nie może dwom panom służyć!
Z kazania św. Jana Vianneya „O świecie”.
„Pan Jezus mówi, że nie możemy dwom panom służyć, tj. Bogu i światu.
W żaden sposób nie potraficie zadowolić obydwu naraz, a to dlatego, że zupełnie odmienne i przeciwne są ich myśli, pragnienia i uczynki. Jeden zabrania tego, na co drugi pozwala. Jeden każe pracować dla życia doczesnego, drugi dla życia wiecznego, czyli nieba. Jeden przyrzeka rozkosze, zaszczyty i bogactwa, drugi przynosi łzy, pokutę i zaparcie siebie samego. Jeden zaprasza was, przynajmniej pozornie, na drogę wysłaną kwiatami, a drugi wskazuje wam drogę ciernistą. Każdy z nich domaga się naszego serca, a od nas zależy, za którym z nich pójdziemy. Świat obiecuje spełnić wszystkie nasze życzenia, obiecuje szczęście, a ukrywa nędzę, która nas czeka przez całe wieki, jeżeli pozwolimy się usidlić. Jezus Chrystus nie czyni podobnych obietnic, ale, powiada, że wśród cierpień pocieszy nas i dopomoże: „Pójdźcie do mnie wszyscy, którzy pracujecie i …Więcej
Z kazania św. Jana Vianneya „O świecie”.
„Pan Jezus mówi, że nie możemy dwom panom służyć, tj. Bogu i światu.
W żaden sposób nie potraficie zadowolić obydwu naraz, a to dlatego, że zupełnie odmienne i przeciwne są ich myśli, pragnienia i uczynki. Jeden zabrania tego, na co drugi pozwala. Jeden każe pracować dla życia doczesnego, drugi dla życia wiecznego, czyli nieba. Jeden przyrzeka rozkosze, zaszczyty i bogactwa, drugi przynosi łzy, pokutę i zaparcie siebie samego. Jeden zaprasza was, przynajmniej pozornie, na drogę wysłaną kwiatami, a drugi wskazuje wam drogę ciernistą. Każdy z nich domaga się naszego serca, a od nas zależy, za którym z nich pójdziemy. Świat obiecuje spełnić wszystkie nasze życzenia, obiecuje szczęście, a ukrywa nędzę, która nas czeka przez całe wieki, jeżeli pozwolimy się usidlić. Jezus Chrystus nie czyni podobnych obietnic, ale, powiada, że wśród cierpień pocieszy nas i dopomoże: „Pójdźcie do mnie wszyscy, którzy pracujecie i …Więcej
- Zgłoś
Portale społecznościowe
Zmień wpis
Usuń wpis
Nemo potest duobus dominis servire !
- Zgłoś
Zmień komentarz
Usuń komentarz
Biada ludziom, których stylem życia są zwodnicze opinie i ziemskie sądy! Jeżeli ktoś nas raz oszukał, już mu nie wierzymy na przyszłość.
Świat nas ciągle zwodzi, a przecież nie ustajemy go miłować.
Głupcy, czemu nie pamiętamy przestrogi św. Jana apostoła:
„Nie miłujcie świata, ani tego, co jest na świecie?” (1 J 2,15).
Ludzie są tak zaślepieni, że nie chcą otworzyć oczu; przejrzą dopiero wtedy …Więcej
Biada ludziom, których stylem życia są zwodnicze opinie i ziemskie sądy! Jeżeli ktoś nas raz oszukał, już mu nie wierzymy na przyszłość.
Świat nas ciągle zwodzi, a przecież nie ustajemy go miłować.
Głupcy, czemu nie pamiętamy przestrogi św. Jana apostoła:
„Nie miłujcie świata, ani tego, co jest na świecie?” (1 J 2,15).
Ludzie są tak zaślepieni, że nie chcą otworzyć oczu; przejrzą dopiero wtedy, kiedy będzie za późno. Gdybyśmy byli mądrymi, już dawno powiedzielibyśmy światu: do widzenia, już nigdy nie będziemy ci służyli. ( )
Świat nas ciągle zwodzi, a przecież nie ustajemy go miłować.
Głupcy, czemu nie pamiętamy przestrogi św. Jana apostoła:
„Nie miłujcie świata, ani tego, co jest na świecie?” (1 J 2,15).
Ludzie są tak zaślepieni, że nie chcą otworzyć oczu; przejrzą dopiero wtedy, kiedy będzie za późno. Gdybyśmy byli mądrymi, już dawno powiedzielibyśmy światu: do widzenia, już nigdy nie będziemy ci służyli. ( )
Nemo potest duobus dominis servire !
- Zgłoś
Zmień komentarz
Usuń komentarz
I my, bracia, unikajmy złego świata, byśmy z nim nie zginęli.
Jeżeli chcemy się zbawić, nie będziemy z nim w zgodzie, owszem wypowiemy mu wojnę na wzór świętych.
Tu nie ma wyboru: albo trzeba wyrzec się nieba albo świata! ( )Więcej
I my, bracia, unikajmy złego świata, byśmy z nim nie zginęli.
Jeżeli chcemy się zbawić, nie będziemy z nim w zgodzie, owszem wypowiemy mu wojnę na wzór świętych.
Tu nie ma wyboru: albo trzeba wyrzec się nieba albo świata! ( )
Jeżeli chcemy się zbawić, nie będziemy z nim w zgodzie, owszem wypowiemy mu wojnę na wzór świętych.
Tu nie ma wyboru: albo trzeba wyrzec się nieba albo świata! ( )
Jeden zaprasza was, przynajmniej pozornie, na drogę wysłaną kwiatami, a drugi wskazuje wam drogę ciernistą. Każdy z nich domaga się naszego serca, a od nas zależy, za którym z nich pójdziemy. Świat obiecuje spełnić wszystkie nasze życzenia, obiecuje szczęście, a ukrywa nędzę, która nas czeka przez całe wieki, jeżeli pozwolimy się usidlić. Jezus Chrystus nie czyni podobnych obietnic, ale, powiada …Więcej
Jeden zaprasza was, przynajmniej pozornie, na drogę wysłaną kwiatami, a drugi wskazuje wam drogę ciernistą. Każdy z nich domaga się naszego serca, a od nas zależy, za którym z nich pójdziemy. Świat obiecuje spełnić wszystkie nasze życzenia, obiecuje szczęście, a ukrywa nędzę, która nas czeka przez całe wieki, jeżeli pozwolimy się usidlić. Jezus Chrystus nie czyni podobnych obietnic, ale, powiada, że wśród cierpień pocieszy nas i dopomoże.
Duch Święty prowadzi Kościół
Deon 2013-05-27 22:50:55
daniel.k
Dla idiotów zamieszczających równie idiotyczne komentarze nie ma miejsca pod nauczaniem Ojca Świętego Franciszka.
________________________________________
Nieprzypadkowo odpisuję Ci pod tym artykułem.
Czego Jaś się nie nauczył, tego Janowi brak (kultury)!
Dalszą część Twojego postu do mnie, zostawiam bez komentarza!
Deon 2013-05-27 22:50:55
daniel.k
Dla idiotów zamieszczających równie idiotyczne komentarze nie ma miejsca pod nauczaniem Ojca Świętego Franciszka.
________________________________________
Nieprzypadkowo odpisuję Ci pod tym artykułem.
Czego Jaś się nie nauczył, tego Janowi brak (kultury)!
Dalszą część Twojego postu do mnie, zostawiam bez komentarza!
Św. Arseniusz słyszał dwa razy przed udaniem i po udaniu się na pustynię tajemniczy głos: „Arseniuszu, uciekaj z towarzystwa ludzi, a zbawisz się. Arseniuszu, porzuć ludzi, zachowuj milczenie i pokój duszy: to pierwsze podstawy do wzniesienia gmachu doskonałości”, Życie Ojców na pustyni, t. III, s. 239.
