Jezus wyznaczył jeszcze innych siedemdziesięciu dwu uczniów i wysłał ich po dwóch przed sobą do każdego miasta i miejscowości, dokąd sam przyjść zamierzał. Powiedział też do nich: «Żniwo wprawdzie wielkie, ale robotników mało; proście więc Pana żniwa, żeby wyprawił robotników na swoje żniwo. Idźcie! Oto posyłam was jak owce między wilki. Nie noście z sobą trzosa ani torby, ani sandałów; i nikogo w drodze nie pozdrawiajcie. Gdy wejdziecie do jakiegoś domu, najpierw mówcie: Pokój temu domowi. Jeśli tam mieszka człowiek godny pokoju, wasz pokój spocznie na nim; jeśli nie, powróci do was. W tym samym domu zostańcie, jedząc i pijąc, co będą mieli: bo zasługuje robotnik na swoją zapłatę. Nie przechodźcie z domu do domu. Jeśli do jakiegoś miasta wejdziecie i przyjmą was, jedzcie, co wam podadzą; uzdrawiajcie chorych, którzy tam są, i mówcie im: Przybliżyło się do was królestwo Boże».
Oto słowo Pańskie.
**********†********* ,,Choć "Pana w ciele nie widział" spisał Jego życie "według porządku" - tak o nim czytamy w rzymskim wykazie nowotestamentalnych pism, zwanym Kanonem Muratoriego. Dziś w liturgii wspominamy św. Łukasza - ucznia św. Pawła, lekarza, autora jednej z Ewangelii.
Kim dokładnie był Łukasz nie wiadomo. Imię to pojawia się w Nowym Testamencie trzykrotnie, w listach przypisywanych św. Pawłowi (Flm 24; Kol 4, 14; 2 Tm 4, 11). Jednak nie wynika z nich, jakoby ów człowiek był autorem przypisywanych mu dzieł. Z tych fragmentów można wydedukować tylko, że był lekarzem, towarzyszem lub współpracownikiem św. Pawła.
Więcej informacji dostarczają późniejsze pisma, m.in. wspomniany Kanon Muratoriego, Adversus Haeresrsśw. Ireneusza, Tertuliana, Orygenesa, Euzebiusza i Hieronima. Dowiadujemy się z nich, że autor jednej z Ewangelii i Dziejów Apostolskich miał na imię Łukasz i był Syryjczykiem z Antiochii. Około 50 r. przyjął chrzest podczas drugiej podróży misyjnej św. Pawła, został jego uczniem, był z nim w Rzymie, Macedonii i Grecji. Według przekazów zmarł w Boecji, mając 84 lata. Miejsce jego pochówku nie jest znane, za najbardziej prawdopodobne uważa się Efez lub Teby.
Łukasz zostaje nazwany „towarzyszem Pawła” (Ireneusz z Lyonu) i autorem trzeciej Ewangelii (Kanon Muratoriego). Potwierdza to późniejsza tradycja chrześcijańska. Według niej Łukasz, z zawodu lekarz, nie był naocznym świadkiem wydarzeń opisywanych w Ewangelii, natomiast uczestniczył w niektórych faktach opisanych w Dziejach Apostolskich.,,
Czytanie z Drugiego Listu Świętego Pawła Apostoła do Tymoteusza
Najmilszy: Demas mnie opuścił, umiłowawszy ten świat, i podążył do Tesaloniki, Krescens do Galacji, Tytus do Dalmacji. Tylko Łukasz jest ze mną. Weź Marka i przyprowadź z sobą; jest mi bowiem potrzebny do posługi. Tychika zaś posłałem do Efezu. Opończę, którą pozostawiłem w Troadzie u Karpa, zabierz po drodze, a także księgi, zwłaszcza pergaminy. Aleksander, brązownik, wyrządził mi wiele zła: odda mu Pan według jego uczynków. I ty się go strzeż, albowiem sprzeciwiał się bardzo naszym słowom. W pierwszej mojej obronie nikt przy mnie nie stanął, ale wszyscy mnie opuścili: niech im to nie będzie policzone! Natomiast Pan stanął przy mnie i wzmocnił mnie, żeby się przeze mnie dopełniło głoszenie Ewangelii i aby wszystkie narody je posłyszały.
Gdy sił już za mało ,,Smutny ten czytany dziś fragment 2 Listu św. Pawła do Tymoteusza. Apostoł jest sam. Wszyscy go opuścili. Prawda, niektórych sam gdzieś po coś wysłał. Tyle, że nie zmienia to jego sytuacji: teraz jest sam. A Aleksander, brązownik… Problemy, kłopoty, doświadczanie zła.. Jakże inny jest klimat tego listu w porównaniu z tymi pisanymi przez Pawła kilkanaście lat wcześniej. …Więcej
Gdy sił już za mało ,,Smutny ten czytany dziś fragment 2 Listu św. Pawła do Tymoteusza. Apostoł jest sam. Wszyscy go opuścili. Prawda, niektórych sam gdzieś po coś wysłał. Tyle, że nie zmienia to jego sytuacji: teraz jest sam. A Aleksander, brązownik… Problemy, kłopoty, doświadczanie zła.. Jakże inny jest klimat tego listu w porównaniu z tymi pisanymi przez Pawła kilkanaście lat wcześniej. Tamte pełne były entuzjazmu, misjonarskiego zapału, ognia polemiki; w tamtych Paweł zdawał się nieustraszony, gotowy dla Chrystusa bez wahania ponieść największe nawet trudy. W tym… Nie, nie ma lęku. I ciągle jest gotowość oddania dla Chrystusa życia. Jest pokój, jest pogodzenie się z tym co jest, ale nie ma już ognia. Jest jakaś rezygnacja, jakaś gorzka melancholia. Nie, nie dlatego jakoby nadzieja złożona w Chrystusie zawiodła; zawodzą ludzie. A przeciwności… Coraz mniej sił, by stawić im czoła… Twierdza bibliści, że ten list napisany został koło 65 roku. Męczeńska śmierć była już bliska… Od ilu lat idziesz już za Chrystusem? Od ilu – być może – zaangażowany jesteś w jakąś działalność apostolską? Jeśli o kilkunastu czy nawet kilkudziesięciu, chyba czujesz w czym rzecz. Sukcesy? Owszem. Ale i całe pasmo porażek, inicjatyw, które z czasem straciły impet, a być może nawet całkiem zamarły… Nie martw się. Tak to widać jest. Najważniejsze, by trwać. Do samego końca. Pan ciągle jest z Tobą. Jak był przy Pawle...,, Refleksja na dziś
Niech wierni Twoi głoszą Twe królestwo. Niech Cię wielbią, Panie, wszystkie Twoje dzieła i niech Cię błogosławią Twoi wyznawcy. Niech mówią o chwale Twojego królestwa i niech głoszą Twoją potęgę. Refren: Niech wierni Twoi głoszą Twe królestwo. Aby synom ludzkim oznajmić Twoją potęgę i wspaniałość chwały Twojego królestwa. Królestwo Twoje królestwem wszystkich wieków, przez wszystkie pokolenia …Więcej
Niech wierni Twoi głoszą Twe królestwo. Niech Cię wielbią, Panie, wszystkie Twoje dzieła i niech Cię błogosławią Twoi wyznawcy. Niech mówią o chwale Twojego królestwa i niech głoszą Twoją potęgę.
Refren: Niech wierni Twoi głoszą Twe królestwo. Aby synom ludzkim oznajmić Twoją potęgę i wspaniałość chwały Twojego królestwa. Królestwo Twoje królestwem wszystkich wieków, przez wszystkie pokolenia Twoje panowanie.
Refren: Niech wierni Twoi głoszą Twe królestwo. Pan jest sprawiedliwy na wszystkich swych drogach i łaskawy we wszystkich swoich dziełach. Pan jest blisko wszystkich, którzy Go wzywają, wszystkich wzywających Go szczerze.
