Zagubił sie człowiek, chociaż myśli że mówi dobrze:) Matka Jezusa jest Matką Boga. Jest pierwsza po Bogu, jest czysta ponieważ nie posiada grzechu pierworodnego, jak my zwykli ludzie. Maryję Bóg postawił przeciwko temu naszemu nieprzyjacielowi, który doprowadził do grzechu naszych prarodziców. To właśnie o Niej mówi proroctwo, jakie znajduje się niemal na samym początku Pisma Świętego, w trzecim rozdziale Księgi Rodzaju, proroctwo wypowiedziane przeciwko szatanowi: „Wprowadzam nieprzyjaźń między ciebie a Niewiastę, pomiędzy potomstwo twoje, a Potomstwo Jej: Ono zmiażdży ci głowę, a ty zmiażdżysz mu piętę” (Rdz 3,15).

Warto przypomnieć, że również sam Pan Jezus wskazał na swoją Matkę, że to właśnie Ona jest tą Niewiastą, która została obiecana nam zaraz po upadku naszych prarodziców - On sam zaś jest tym Potomkiem Niewiasty, który miał zmiażdżyć, i rzeczywiście zmiażdżył, głowę naszemu największemu i ostatecznemu nieprzyjacielowi. To właśnie dlatego w dwóch kluczowych momentach swojego życia - mianowicie w Kanie Galilejskiej, na samym początku swojej publicznej działalności, oraz u jej końca, kiedy był już przybity do krzyża - Jezus mówi do swojej Matki: „Niewiasto”. W ustach innego syna i w odniesieniu do innej matki to słowo mogłoby nawet wyrażać brak szacunku. Ale Maryja jest Niewiastą w najwyższym tego słowa znaczeniu, błogosławioną między niewiastami, wybraną przez Boga do walki przeciwko Wężowi starodawnemu, naszemu największemu wrogowi. Wyraz „Niewiasta”, wypowiedziany przez Jezusa do własnej Matki, wyraża jedyne w dziejach świata powołanie, do jakiego Maryja została wezwana.

Tu taka mała refleksja dla tych co Pismo Święte tłumaczą na własną zgubę. Niech się uczą:

Maryja jest Królową, dlatego, że jest Matką. Liczne tytuły czy wezwania litanijne ukazują Ją jako Królową nas wszystkich tutaj na ziemi i tych, którzy są w niebie: aniołów i świętych. Jezus umierając na krzyżu dał nam Maryję za Matkę, a nas wszystkich uczynił Jej dziećmi (J 19,26-27). Ten testament z krzyża sprawia, że Maryja przyjmuje na siebie szczególny rodzaj macierzyństwa, staje się Mater Admirabilis – Matką przedziwną, niezwykłą, godną podziwu. Nadto Apokalipsa ukazuje Niewiastę obleczoną w słońce, mającą pod stopami księżyc, a na głowie koronę z gwiazd (por. Ap 12,1), która utożsamiana jest z Maryją. Pobożność maryjna bardzo szybko utkała na tej podstawie obraz Matki – Królowej nieba i ziemi. Różne stany, a nawet narody, jak Polska, obrały Ją sobie za Królową. Po ludzku nawet rozumiejąc, że Matka Króla Wszechświata nie może nie być Królową. Znane nam są także dzieła sztuki, gdzie Maryja zasiada na tronie i zostaje ukoronowana przez całą Trójcę Przenajświętszą.

W ukazaniu Maryi jako Królowej możemy odwołać się do jednego z biblijnych tytułów Jej nadanych, choć samo Pismo Święte w ten sposób Jej nie nazywa. To tradycja nazwała Matkę Bożą Arką Przymierza, który to tytuł wszedł na stałe jako wezwanie do Litanii Loretańskiej. Arka Przymierza była skrzynią wykonaną przez Izraelitów na polecenie Jahwe u podnóża Synaju, w której umieszczono kamienne tablice z zapisanym na nich Dekalogiem (Wj 25,10-22; Pwt 10,1-5; 1Krl 8,9). Towarzyszyła odtąd ludowi podczas wędrówki przez pustynię i była znakiem obecności Boga pośród nich. Maryja z woli swego Syna także towarzyszy wszystkim Jego wyznawcom.

Dawni pisarze chrześcijańscy już sam wygląd Arki Przymierza odnosili do Maryi. Arka była wykonana z drewna akacjowego, pozłacana z zewnątrz i wewnątrz (Wj 25,10-11). W tym połączeniu drewna ze złotem dopatrywano się zjednoczenia pierwiastka ludzkiego z pierwiastkiem boskim. Złoto zewnętrznej strony Arki miało wskazywać doskonałą postawę stałości Maryi w relacji do Boga, natomiast złocone wnętrze – na Jej wnętrze napełnione Duchem Świętym.

Jeśli przyjrzymy się nowotestamentalnym tekstom mówiącym o Maryi zauważymy, że św. Łukasz – który w sposób wyjątkowy przedstawia Maryję – już w opisie Zwiastowania ukazuje Ją jako Arkę Przymierza. Szczególne znaczenie mają słowa Gabriela: „moc Najwyższego osłoni cię” – dosł.: „okryje Cię cieniem” (Łk 1,35). Izraelitom pojęcie „cień” przywodziło najczęściej na myśl właśnie opis Arki Przymierza, gdyż to na nią padał cień obłoku będącego znakiem Bożej obecności (Wj 40,34-38). Maryja zostanie więc osłonięta cieniem „mocy Najwyższego”, podobnie jak niegdyś Arka Przymierza, i stanie się w ten sposób żywym sanktuarium Boga wśród ludzi.

Pojawia się także zbieżność między słowami Elżbiety ze sceny Nawiedzenia: „A skądże mi to, że Matka mojego Pana przychodzi do mnie?” (Łk 1,43), a słowami Dawida: „Jakże przyjdzie do mnie Arka Pańska?” (2Sm 6,9). Te słowa zatroskania król wypowiedział po śmierci Uzzy, którą spowodowało dotknięcie Arki. Po tym wydarzeniu Dawid nie zabrał jej od razu do Jerozolimy, ale umieścił w domu Obed-Edoma z Gat (2Sm 6,10). Arka Przymierza pozostała tam trzy miesiące (2Sm 6,11), podobnie jak Maryja pozostała około trzech miesięcy w domu swojej krewnej Elżbiety (Łk 1,56).

Arka była dla Izraelitów źródłem Bożego błogosławieństwa (2Sm 6,11-12), podobnie również Maryja stała się źródłem mesjańskiego błogosławieństwa dla domu Elżbiety i Zachariasza, ich krewnych i sąsiadów, a w szerszym kontekście – dla całej ludzkości.

Łukasz stara się pokazać Maryję jako Arkę Przymierza, która nosi w sobie prawdziwego Boga. Maryja zastępuje dawną Arkę, stając się prawdziwą siedzibą Boga pośród ludzi. Do Niej mogą więc odnosić się także słowa Apokalipsy: „Oto przybytek Boga z ludźmi: i zamieszka wraz z nimi i będą oni Jego ludem, a On będzie Bogiem z nimi” (21,3).

Maryja jest tą, dzięki której Bóg stał się „Bogiem z nami”, jest Arką przechowującą Boże tajemnice, dlatego też jako „Matka naszego Pana” jest także naszą Matką i Królową
i jako taką ukazuje Ją ks. Jan Twardowski w wierszu „Do Matki Bożej”:

Spotkało kogoś z was nieszczęście? Niech się modli. Jest ktoś radośnie usposobiony? Niech śpiewa hymny.
Choruje ktoś wśród was? Niech sprowadzi kapłanów Kościoła, by się modlili nad nim i namaścili go olejem w imię Pana.
A modlitwa pełna wiary będzie dla chorego ratunkiem i Pan go podźwignie, a jeśliby popełnił grzechy, będą mu odpuszczone. MODLILI SIĘ NIEUSTANNIE ...............................................................PROTESTANCI TO WYMIOT DIABŁA!!!!!!!!1