,,Jezus, nasz Mistrz przypomina nam, że jest rodzaj zdrowia, który objawia się w całym naszym ciele, a przede wszystkim w oczach.

To jest nasz sposób patrzenia na rzeczywistość, na drugiego człowieka, na Boga (mówimy nawet o obrazie Boga), na siebie (mówimy o poczuciu własnej wartości) przez pryzmat naszego serca. Naszych popędów, naszych wartości, naszej dyscypliny... I okazuje się, że choć możemy mieć wzrok zdrowy fizycznie, to jednak nasze oczy będą patrzeć szukając przede wszystkim... siebie samych. Własnej korzyści, wygody, komfortu... Możemy iść przez świat pragnąc bezpieczeństwa, odsuwając od siebie wszelką formę cierpienia.

Zapominając, że Jezus zaprasza do pójścia za sobą stawiając tylko jeden warunek: zaparcie się siebie, swojego fałszywego ja, które właśnie patrzy na świat po swojemu, w opozycji do Królestwa Bożego.

Tak jest często. Tak było też z Piotrem, który myślał o tym co ludzkie, nie o tym, co Boże.

Na czym skupia się Twój wzrok?

Co najpierw dostrzegasz? A może masz poczucie, że to Twój wzrok ma Ciebie, a nie Ty masz własne spojrzenie.

Gdy uświadamiasz sobie, że wzrok Tobą rządzi, kieruje, staje się samodzielny i jakby sam decydujący. ,,

,,Jeśli więc światło, które jest w tobie, jest ciemnością...,,