Nikt nigdy nie wyszedł dobrze na zabiciu dziecka nienarodzonego. Nikt. A już na pewno żadna kobieta.
To się nigdy „nie opłaca”. To się po prostu nie może opłacić. Nie dlatego, że jest wbrew najważniejszym przykazaniom, ale dlatego, że jest wbrew ludzkiej naturze, wbrew każdemu sumieniu.
Ci, co zabili, uciekają całe długie życie. W alkohol, narkotyki, niepokój, rozdygotanie. Wreszcie w zaprzeczenie.
Albo i w wymysły, że zabili, bo ”życie matki było zagrożone”. Jasne.
Uciekają i „ocaleńcy”, dzieci, które przeżyły, a których rodzeństwo zamordowano. Uciekają, nie wiedząc bardzo czesto, przed czym uciekają. W nałogi, w chaos, w „bunt”. W agresję, przeciwko innym, ale i przeciwko sobie.
Pustka, uśmiercona energia, niszczą od środka, pożerają, odbierają cały smak życia. Człowiekowi, rodzinie, na końcu całemu społeczeństwu.
Widzimy to na tych pikietach: złe, zaciekłe, wrzeszczące, zmrożone strachem i cierpieniem twarze, walczące desperacko o zwycięstwo, którego odnieść nie mogą. W złudnej …Więcej