,,Nastające po pogaństwie, chrześcijańskie średniowiecze przyniosło śmierć bezwstydnym i gorszącym strojom, łaźniom, igrzyskom i teatrom. W tym okresie typowym strojem niewiasty, była długa suknia, w całości zakrywająca nogi, ramiona, ręce (oprócz dłoni), bez dekoltu, o kroju nie przylegającym do ciała. Kobiece włosy były zaś, zazwyczaj okryte welonem. Największy katolicki teolog - św. Tomasz z Akwinu nauczał, iż ciężko grzeszy niewiasta, która upiększa się w celu pobudzenia pożądliwości mężczyzny, który nie jest jej mężem.

Patron teologii moralnej, św. Alfons Maria Liguori uczył zaś, iż grzeszą kobiety, które odkrywają nogi i piersi.

Z kolei, patron proboszczów - św. Jan Maria Vianney często gromił niewiasty za nieskromne i zbytkowne stroje, mówiąc, iż stają się one w ten sposób przyczyną wiecznego potępienie dużej liczby dusz. W żywocie tego Świętego możemy przeczytać, jak to goszcząc w pewnym arystokratycznym domu, spostrzegł on malowidło przedstawiające wydekoltowaną damę. Na ów widok, Proboszcz z Ars zareagował uwagą "...co to za dama z takim nieskromnym dekoltem?...Odkrywa szyję, jakby ją przygotowała''

,,Odwieczne nauka Kościoła zna również pojęcie tzw. grzechów cudzych. Do tych występków zalicza się m. in; doradzanie zła, pobudzanie do niegodziwości (mieści się w tym pojęciu też stwarzanie bliźnim okazji do łamania Bożych praw), pochwalanie występku, udzielanie pomocy w popełnieniu grzechu. Grzech cudzy, ma dwie płaszczyzny; subiektywną i obiektywną. W tym pierwszym znaczeniu, grzeszymy, gdy wprawdzie coś, samo w sobie, grzechem nie jest, ale w danych okolicznościach stanowi złamanie Bożych przykazań, np. umiarkowane spożywanie napojów alkoholowych nie jest niegodziwością, jednak jeżeli człowieka, o którym wiemy, że jest nałogowym alkoholikiem, zachęcamy do wypicia choćby małej ilości trunku, wówczas dopuszczamy się grzechu cudzego.''

W latach 60. spodnie nareszcie zostały w pełni zaakceptowane. Na zdjęciu Carnaby Street w Londynie w 1966 roku.
Ale z „ostentacyjnym” noszeniem spodni nadal wiązały się kłopoty. W Polsce dziewczynki nie mogły ich zakładać do szkoły jeszcze pod koniec lat 60. „Za pojawienie się w spodniach na lekcji można było dostać naganę; powtórne zignorowanie zakazu mogło skończyć się nawet wydaleniem ze szkoły” – opowiada Żebrowska.