Otwórz, Panie, nasze serca, abyśmy uważnie słuchali słów Syna Twojego
EWANGELIA – komentarze Rodzina niepokoi się o Jezusa Słowa Ewangelii według Świętego Marka. 3, 20-21 Jezus przyszedł do domu, a tłum znów się zbierał, tak że nawet posilić się nie mogli. Gdy to …Więcej
EWANGELIA – komentarze
Rodzina niepokoi się o Jezusa
Słowa Ewangelii według Świętego Marka. 3, 20-21
Jezus przyszedł do domu, a tłum znów się zbierał, tak że nawet posilić się nie mogli. Gdy to posłyszeli Jego bliscy, wybrali się, żeby Go powstrzymać. Mówiono bowiem: «Odszedł od zmysłów».
Oto słowo Pańskie.
brewiarz.pl/i_24/2001p/czyt.php3
,,Krewni Jezusa nie rozumieją Go.
Pod pretekstem troski o czas na posiłek próbują zaprowadzić własny porządek i „przejąć władzę”. Uważają, że mają prawo wkroczyć w Jego życie, oceniać czy jest rozsądny, dyktować co ma mówić i kiedy oraz gdzie chodzić, zmusić siłą do zachowania, które uważają za stosowne. Jezus jednak jest wolny, gdyż Jego działania płyną z miłości do Boga, którego pragnie uszczęśliwić wypełniając Jego wolę. Krewnych traktuje z szacunkiem i wyrozumiałością ale nie ulega presji ani nie pozwala sobą dyrygować. „Błogosławiony człowiek, który znosi swego bliźniego z jego ułomnościami, tak jak chciałby, aby jego znoszono, gdyby był w podobnym …Więcej
Rodzina niepokoi się o Jezusa
Słowa Ewangelii według Świętego Marka. 3, 20-21
Jezus przyszedł do domu, a tłum znów się zbierał, tak że nawet posilić się nie mogli. Gdy to posłyszeli Jego bliscy, wybrali się, żeby Go powstrzymać. Mówiono bowiem: «Odszedł od zmysłów».
Oto słowo Pańskie.
brewiarz.pl/i_24/2001p/czyt.php3
,,Krewni Jezusa nie rozumieją Go.
Pod pretekstem troski o czas na posiłek próbują zaprowadzić własny porządek i „przejąć władzę”. Uważają, że mają prawo wkroczyć w Jego życie, oceniać czy jest rozsądny, dyktować co ma mówić i kiedy oraz gdzie chodzić, zmusić siłą do zachowania, które uważają za stosowne. Jezus jednak jest wolny, gdyż Jego działania płyną z miłości do Boga, którego pragnie uszczęśliwić wypełniając Jego wolę. Krewnych traktuje z szacunkiem i wyrozumiałością ale nie ulega presji ani nie pozwala sobą dyrygować. „Błogosławiony człowiek, który znosi swego bliźniego z jego ułomnościami, tak jak chciałby, aby jego znoszono, gdyby był w podobnym …Więcej
- Zgłoś
Portale społecznościowe
Zmień wpis
Usuń wpis
Jota-jotka
- Zgłoś
Zmień komentarz
Usuń komentarz
Jota-jotka
- Zgłoś
Zmień komentarz
Usuń komentarz
,,Kościół katolicki na okrągło mówi o umartwianiu, poście uniżaniu.. Problem jest z tym taki, że potem jak wpadniesz depresje a potem co gorsza nerwice, to pyk..,,
@szary człek
To nie wiem o jakim kościele piszesz ,bo nawet biorąc pod uwagę Rok Liturgiczny ,teraz mamy okres zwykły
,,Okres Zwykły to swego rodzaju chwila odpoczynku dla Kościoła. Jest to najdłuższy okres liturgiczny, trwający …Więcej
,,Kościół katolicki na okrągło mówi o umartwianiu, poście uniżaniu.. Problem jest z tym taki, że potem jak wpadniesz depresje a potem co gorsza nerwice, to pyk..,,
@szary człek
To nie wiem o jakim kościele piszesz ,bo nawet biorąc pod uwagę Rok Liturgiczny ,teraz mamy okres zwykły
,,Okres Zwykły to swego rodzaju chwila odpoczynku dla Kościoła. Jest to najdłuższy okres liturgiczny, trwający między 33 a34 niedziel. Podzielony jest na dwie części.
Pierwsza: krótsza (ok. 8-9 niedziel) trwa od niedzieli Chrztu Pańskiego do Środy Popielcowej
zaś druga: od Niedzieli Zesłania Ducha Świętego do I Niedzieli Adwentu.
Za nami okres BOŻEGO NARODZENIA tutaj przeżywaliśmy radość...i trzeba wejść w ten rytm ,a nie na okrągło umartwiać się .
@szary człek
To nie wiem o jakim kościele piszesz ,bo nawet biorąc pod uwagę Rok Liturgiczny ,teraz mamy okres zwykły
,,Okres Zwykły to swego rodzaju chwila odpoczynku dla Kościoła. Jest to najdłuższy okres liturgiczny, trwający między 33 a34 niedziel. Podzielony jest na dwie części.
Pierwsza: krótsza (ok. 8-9 niedziel) trwa od niedzieli Chrztu Pańskiego do Środy Popielcowej
zaś druga: od Niedzieli Zesłania Ducha Świętego do I Niedzieli Adwentu.
Za nami okres BOŻEGO NARODZENIA tutaj przeżywaliśmy radość...i trzeba wejść w ten rytm ,a nie na okrągło umartwiać się .
Jota-jotka
- Zgłoś
Zmień komentarz
Usuń komentarz
,,..Kim mam być?
Jak mam żyć?
Co mam wybrać?
To pytania, które sobie zadajemy po wielokroć w naszym życiu. Mogą dotyczyć tego, co najważniejsze, mojej drogi życia, małżeństwa lub życia konsekrowanego, ale i też mniejszych, zmiennych wyborów, a nawet zwykłych, codziennych spraw.
Rozeznawanie duchowe nie dotyczy tylko spraw religijnych. Ważne odkrycie Ignacego mówi o tym, że rzeczywistość jest …Więcej
,,..Kim mam być?
Jak mam żyć?
Co mam wybrać?
To pytania, które sobie zadajemy po wielokroć w naszym życiu. Mogą dotyczyć tego, co najważniejsze, mojej drogi życia, małżeństwa lub życia konsekrowanego, ale i też mniejszych, zmiennych wyborów, a nawet zwykłych, codziennych spraw.
Rozeznawanie duchowe nie dotyczy tylko spraw religijnych. Ważne odkrycie Ignacego mówi o tym, że rzeczywistość jest jedna, bosko-ludzka, materialno-duchowa. Możemy to nazywać bardziej współcześnie: zarządzanie swoim życiem, optymalizacja procesu dokonywania wyborów. U podstaw tego jest jednak doświadczenie rozeznania: jaki duch, jakie bodźce, jakie wpływy na nas działają i czemu dajemy ostatecznie posłuch, za czym idziemy.
Nie dotyczy to tylko mojego jednostkowego rozeznania. To jest właściwe narzędzie dla wspólnot, ale też dla rodziny, jakiejś grupy, gdzie nie liczy się tylko jednostkowe „ja, moje”, ale „my, nasze”....
Od czego zacząć? Doświadczenie podpowiada, że do właściwego rozeznania duchowego potrzeba kilku rzeczy:
- Dajmy sobie czas, nie ulegajmy pokusie niecierpliwości. Nie przyśpieszajmy niczego.
- Zadbajmy o ciszę wewnętrzną. Dzisiaj jesteśmy „przebodźcowani”. Żyjemy w nieustannym „hałasie duchowym”. Wiele z tych bodźców to efekt działania algorytmów, których twórcy nie tyle myślą o moim dobru, co o swoim zysku. Dlatego muszę dbać o ciszę. Ona sama nie przyjdzie.
- Nie uzależniajmy się też od niczego, nawet od „niewinnych lajków”. Nadmierne przywiązanie do czegokolwiek przeszkadza w prawdziwym rozeznawaniu.
- Rozwijajmy w sobie zdolność obserwacji. Tu nie chodzi o wielkie, hałaśliwe i narzucające się bodźce – tych raczej unikajmy. Obserwujmy siebie, nie bójmy się ani nie brońmy przed żadnymi myślami czy skojarzeniami.
- Bądźmy szczerzy. Nazywajmy rzeczy po imieniu, nie oceniajmy ich i nie etykietkujmy doświadczeń. Szczerość wobec swoich przeżyć, myśli, skojarzeń i pragnień pozwoli nam odkryć Boże prowadzenie.
- I najważniejsze, trzeba się odważyć i zacząć.
Rozeznanie duchowe to otwarcie się na prowadzenie przez ducha Bożego. Nie ja jestem dyrygentem tej opery, ale beze mnie ona nie zabrzmi swoim bogactwem.,,
Rozeznawanie duchowe
Jak mam żyć?
Co mam wybrać?
To pytania, które sobie zadajemy po wielokroć w naszym życiu. Mogą dotyczyć tego, co najważniejsze, mojej drogi życia, małżeństwa lub życia konsekrowanego, ale i też mniejszych, zmiennych wyborów, a nawet zwykłych, codziennych spraw.
Rozeznawanie duchowe nie dotyczy tylko spraw religijnych. Ważne odkrycie Ignacego mówi o tym, że rzeczywistość jest jedna, bosko-ludzka, materialno-duchowa. Możemy to nazywać bardziej współcześnie: zarządzanie swoim życiem, optymalizacja procesu dokonywania wyborów. U podstaw tego jest jednak doświadczenie rozeznania: jaki duch, jakie bodźce, jakie wpływy na nas działają i czemu dajemy ostatecznie posłuch, za czym idziemy.
Nie dotyczy to tylko mojego jednostkowego rozeznania. To jest właściwe narzędzie dla wspólnot, ale też dla rodziny, jakiejś grupy, gdzie nie liczy się tylko jednostkowe „ja, moje”, ale „my, nasze”....
Od czego zacząć? Doświadczenie podpowiada, że do właściwego rozeznania duchowego potrzeba kilku rzeczy:
- Dajmy sobie czas, nie ulegajmy pokusie niecierpliwości. Nie przyśpieszajmy niczego.
- Zadbajmy o ciszę wewnętrzną. Dzisiaj jesteśmy „przebodźcowani”. Żyjemy w nieustannym „hałasie duchowym”. Wiele z tych bodźców to efekt działania algorytmów, których twórcy nie tyle myślą o moim dobru, co o swoim zysku. Dlatego muszę dbać o ciszę. Ona sama nie przyjdzie.
- Nie uzależniajmy się też od niczego, nawet od „niewinnych lajków”. Nadmierne przywiązanie do czegokolwiek przeszkadza w prawdziwym rozeznawaniu.
- Rozwijajmy w sobie zdolność obserwacji. Tu nie chodzi o wielkie, hałaśliwe i narzucające się bodźce – tych raczej unikajmy. Obserwujmy siebie, nie bójmy się ani nie brońmy przed żadnymi myślami czy skojarzeniami.
- Bądźmy szczerzy. Nazywajmy rzeczy po imieniu, nie oceniajmy ich i nie etykietkujmy doświadczeń. Szczerość wobec swoich przeżyć, myśli, skojarzeń i pragnień pozwoli nam odkryć Boże prowadzenie.
- I najważniejsze, trzeba się odważyć i zacząć.
Rozeznanie duchowe to otwarcie się na prowadzenie przez ducha Bożego. Nie ja jestem dyrygentem tej opery, ale beze mnie ona nie zabrzmi swoim bogactwem.,,
Rozeznawanie duchowe
Jota-jotka
- Zgłoś
Zmień komentarz
Usuń komentarz
,,Głosy, które możemy w sobie słyszeć, są trzy: albo głos Boga, albo nasz własny głos i nasze myśli, albo sugestie pochodzące od złego ducha. ...
Jest jednak jedna zasada, która bardzo pomaga ocenić, z czyim głosem mamy do czynienia. Wystarczy wsłuchać się w ten głos i ocenić, czy jest głosem oskarżyciela, który nie widzi dla nas żadnej nadziei i pozostawia nas w bezradności, czy też jest …Więcej
,,Głosy, które możemy w sobie słyszeć, są trzy: albo głos Boga, albo nasz własny głos i nasze myśli, albo sugestie pochodzące od złego ducha. ...
Jest jednak jedna zasada, która bardzo pomaga ocenić, z czyim głosem mamy do czynienia. Wystarczy wsłuchać się w ten głos i ocenić, czy jest głosem oskarżyciela, który nie widzi dla nas żadnej nadziei i pozostawia nas w bezradności, czy też jest głosem, który nas może ostro upomina, ale pokazuje nam drogę wyjścia i wyciąga do nas rękę, by udzielić nam pomocy i zawsze zasiewa w nas ziarno nadziei.
- Szatan mówi ci: ty się do niczego nie nadajesz! Jesteś gruby, brzydki, Bóg ma cię dosyć. wydaje ci się, że kolejny raz będzie mu się chciało ci wybaczać? Na pewno nie! Pan Bóg też może na początku powiedzieć: Co ty robisz, chłopie? Bez sensu! Znowu to samo. Nie widzisz, jak się męczysz? Zawaliłeś, ale posłuchaj: gdybyś zrobił tak i tak, to już byłbyś krok do przodu. Od dzisiaj może się wszystko zmienić. Ja jestem z tobą. Obraziłeś mnie okropnie - ale Ja jestem z tobą. Znowu ci pomogę, ale zwróć się do mnie! Ukorz się, pogadamy, przerobimy to, będzie dobrze. I to jest głos Boży - mówi teolog.
Boże słowa potrafią być naprawdę ostre, ale Bóg nigdy nie robi jednego
Jak podkreśla, Boże słowa potrafią być naprawdę mocne, czego przykładem są słowa proroków Starego Testamentu, skierowane przez Boga do niewiernego Izraela. Ale On nigdy nie zostawia swojego ludu bez nadziei i obietnicy pomocy.,,
Jak rozpoznać, czy mówi do ciebie Bóg czy zły duch? Jest jedna najważniejsza zasada
Jest jednak jedna zasada, która bardzo pomaga ocenić, z czyim głosem mamy do czynienia. Wystarczy wsłuchać się w ten głos i ocenić, czy jest głosem oskarżyciela, który nie widzi dla nas żadnej nadziei i pozostawia nas w bezradności, czy też jest głosem, który nas może ostro upomina, ale pokazuje nam drogę wyjścia i wyciąga do nas rękę, by udzielić nam pomocy i zawsze zasiewa w nas ziarno nadziei.
- Szatan mówi ci: ty się do niczego nie nadajesz! Jesteś gruby, brzydki, Bóg ma cię dosyć. wydaje ci się, że kolejny raz będzie mu się chciało ci wybaczać? Na pewno nie! Pan Bóg też może na początku powiedzieć: Co ty robisz, chłopie? Bez sensu! Znowu to samo. Nie widzisz, jak się męczysz? Zawaliłeś, ale posłuchaj: gdybyś zrobił tak i tak, to już byłbyś krok do przodu. Od dzisiaj może się wszystko zmienić. Ja jestem z tobą. Obraziłeś mnie okropnie - ale Ja jestem z tobą. Znowu ci pomogę, ale zwróć się do mnie! Ukorz się, pogadamy, przerobimy to, będzie dobrze. I to jest głos Boży - mówi teolog.
Boże słowa potrafią być naprawdę ostre, ale Bóg nigdy nie robi jednego
Jak podkreśla, Boże słowa potrafią być naprawdę mocne, czego przykładem są słowa proroków Starego Testamentu, skierowane przez Boga do niewiernego Izraela. Ale On nigdy nie zostawia swojego ludu bez nadziei i obietnicy pomocy.,,
Jak rozpoznać, czy mówi do ciebie Bóg czy zły duch? Jest jedna najważniejsza zasada
Jota-jotka
- Zgłoś
Zmień komentarz
Usuń komentarz
Odnów nas, Boże, i daj nam zbawienie.
Usłysz, Pasterzu Izraela,
Ty, który jak trzodę prowadzisz ród Józefa.
Ty, który zasiadasz nad cherubami! Wzbudź swą potęgę i przyjdź nam z pomocą.
Refren: Odnów nas, Boże, i daj nam zbawienie.
Panie, Boże Zastępów, jak długo gniewać się będziesz
pomimo modłów Twojego ludu?
Nakarmiłeś go chlebem płaczu, obficie napoiłeś łzami.
Uczyniłeś nas przyczyną …Więcej
Odnów nas, Boże, i daj nam zbawienie.
Usłysz, Pasterzu Izraela,
Ty, który jak trzodę prowadzisz ród Józefa.
Ty, który zasiadasz nad cherubami! Wzbudź swą potęgę i przyjdź nam z pomocą.
Refren: Odnów nas, Boże, i daj nam zbawienie.
Panie, Boże Zastępów, jak długo gniewać się będziesz
pomimo modłów Twojego ludu?
Nakarmiłeś go chlebem płaczu, obficie napoiłeś łzami.
Uczyniłeś nas przyczyną zwady sąsiadów,
a wrogowie nasi z nas szydzą.
Usłysz, Pasterzu Izraela,
Ty, który jak trzodę prowadzisz ród Józefa.
Ty, który zasiadasz nad cherubami! Wzbudź swą potęgę i przyjdź nam z pomocą.
Refren: Odnów nas, Boże, i daj nam zbawienie.
Panie, Boże Zastępów, jak długo gniewać się będziesz
pomimo modłów Twojego ludu?
Nakarmiłeś go chlebem płaczu, obficie napoiłeś łzami.
Uczyniłeś nas przyczyną zwady sąsiadów,
a wrogowie nasi z nas szydzą.