Kardynał Brandmüller zaprzeczył tezie biskupa Schneidera, że w soborach pojawiały się błędy, które później trzeba było poprawić.
W odniesieniu do Soboru w Konstancji (1415-1418), który głosił herezję, że sobór jest ponad papieżem (koncyliaryzm), Brandmüller powiedział Sandro Magisterowi (13 lipca), że zgromadzenie, które wydało te dekrety, nie stanowiło prawowitego Soboru Ekumenicznego, ponieważ szło za antypapieżem Janem XXIII (+1419).
Tylko druga część tego Soboru, który ogłosił Marcina V prawowitym papieżem, jest uważana za kanoniczną. Marcin V zatwierdził wszystkie dokumenty soborowe, z wyjątkiem tych, które dotyczyły pojednania.
Jeśli chodzi o Sobór we Florencji (1439-1445), Brandmüller przyznaje, że określił, iż ważne święcenia kapłańskie wymagają nadania narzędzi urzędu (kielich i patena) i że Pius XII ustalił w 1947 roku, iż w przyszłości nie będzie to już konieczne, oświadczając, że kwestia sakramentu jest tylko symbolizowana przez nałożenie rąk i modlitwę święceń.
Brandmüller …Więcej