Panie, nakłoń Twego ucha ku naszym prośbom, gdy w pokorze błagamy Twego miłosierdzia;
przyjmij do krainy światła i pokoju i przyłącz do grona Twych wybranych,
Duszę sługi Twego - sp.+ pana Antoniego - której kazałeś opuścić tę ziemię.
Przez Chrystusa Króla , Pana naszego. Amen.
Sw.Michale badż mu obrońcą przed Majestatem Bozym.
Sw.Aniele Stróżu pana Antoniego, wstawiaj sie za nim do Miłosiernego Ojca.
†
Wieczny odpoczynek racz mu dać Panie,
a Światłośc Wiekuista niechaj mu świeci.
Przez Milosierdzie Boze, za wstawiennictwem
Najswietszej Maryi Panny,
niech odpoczywa w Pokoju Wiecznym.
Amen.
Racz Dory Boże dac łaske pocieszenie całej Rodzinie sp. + Pana Antoniego.

Dziś po północy tj. 2.10.2012r. w święto Aniołów Stróżów, zmarł pan Antoni - tata ks. Piotra Natanka.
Pierwsza Msza św. dziś o godz. 8:00

Módlmy się!
Wieczny odpoczynek racz mu dać Panie, a światłość wiekuista niechaj mu świeci na wieki wieków. Amen.

‘Niech przyjdzie na ziemię Twoje królestwo, jak jest w Niebie’
Pragnijcie z całych sił tego przyjścia. Panowałaby radość na ziemi, gdyby ono przyszło: Królestwo Boże w sercach, w rodzinach, między współobywatelami, między narodami. Ponoście cierpienia, trud i ofiary dla tego Królestwa, aby ziemia stała się zwierciadłem odbijającym w każdym człowieku życie Nieba. Ono nadejdzie. Któregoś dnia to wszystko przyjdzie. Całe wieki łez i krwi, błędów i prześladowań, zaćmienia rozpraszanego przez strumienie światła promieniującego z mistycznej Latarni Mojego Kościoła poprzedzą chwilę, gdy ziemia posiądzie Królestwo Boże. Ten Kościół jest łodzią, która nigdy nie zatonie. Jest także podwodną skałą, której nie może naruszyć żadna fala. Będzie on przechowywać Światło, Moje Światło, Światło Boże. To będzie jak intensywne rozpalenie się gwiazdy, która osiągnąwszy doskonałość istnienia, rozpada się – kwiat niezmierzonych ogrodów niebieskich – aby w jaśniejącym drżeniu złożyć u stóp swego Stwórcy swe istnienie i miłość. To jednak nadejdzie. A potem nastanie Królestwo doskonałe, błogosławione, wieczne – Niebieskie.

WEDŁUG POEMATU BOGA-CZŁOWIEKA
MODLITWA PAŃSKA

MODLITWA PAŃSKA
MODLITWA PAŃSKA - część III - Przyjdź królestwo Twoje
( Analiza wg Benedykta XVI część III - Przyjdź królestwo Twoje )

Gdy modlimy się o królestwo Boże, powinniśmy sobie przypomnieć to wszystko, co wcześniej powiedzieliśmy o królestwie Bożym. Wyrażając tę prośbę, uznajemy przede wszystkim prymat Boga: gdzie Jego nie ma, nic nie może być dobre. Gdzie nie widzi się Boga, tam ginie człowiek i ginie świat. W tym znaczeniu Pan mówi do nas:
„Starajcie się naprzód o królestwo [Boga] i o Jego sprawiedliwość, a to wszystko będzie wam dodane" (Mt 6,33). Słowa te ustanawiają hierarchię priorytetów dla działania człowieka i dla naszej codziennej postawy.Nikt nam tu nie obiecuje bajecznego kraju próżniaków za to, że może jesteśmy pobożni lub pragniemy pojawienia się gdzieś królestwa Bożego. Nie istnieje żaden świat funkcjonujący jak automat, jak przedstawiała to utopia społeczeństwa bezklasowego, w którym wszystko byłoby samo z siebie dobre, dlatego tylko, że zniesiona by została własność prywatna.
Jezus nie dostarcza nam takich łatwych recept. Ustanawia natomiast, jak powiedzieliśmy, decydujący o wszystkim priorytet: „królestwo Boże" równa się „panowaniu Boga", to zaś znaczy, że Jego wola staje się kryterium. Wola ta zaprowadza sprawiedliwość, polegającą na tym, że Bogu przyznajemy rację, w Nim też znajdujemy wzorzec praw panujących między ludźmi. Hierarchia priorytetów, którą tu Jezus wprowadza, przypomina nam starotestamentową relację o pierwszej modlitwie Salomona po objęciu rządów. Dowiadujemy się z niej, że Pan najpierw ukazał się w nocy młodemu królowi we śnie i zaproponował przedstawienie jakiejś prośby, przyrzekając mu jej spełnienie. Klasyczny motyw snów ludzkości! O co prosi Salomon? „Racz więc dać Twemu słudze serce rozumne do sądzenia Twego ludu i rozróżniania dobra od zła" (1 Krl 3,9). Bóg pochwala go za to, że nie prosi - jak by się można było spodziewać - o bogactwa, majętność, sławę ani o śmierć jego nieprzyjaciół, lub o długie życie (zob. 2 Krn 1,11). Prosi go o to, co naprawdę istotne: o serce skore do nauki, o zdolność rozróżniania dobra i zła. Dlatego Salomon otrzymuje także te inne rzeczy. W tej prośbie o przyjście „Twego królestwa" (nie naszego!) Pan chce nas nauczyć dokładnie takiej właśnie modlitwy i takiej hierarchii w naszym działaniu. Pierwszą i najbardziej istotną rzeczą jest serce skore do nauki - prośba, żeby panował Bóg, a nie my. Królestwo Boże przychodzi dzięki sercu podatnemu na pouczenie. To jest jego droga. I o to ciągle musimy prosić. Dzięki spotkaniu z Chrystusem prośba ta pogłębia się jeszcze i staje się bardziej konkretna. Widzieliśmy, że Jezus jest w swej osobie Królestwem Bożym: gdzie On jest, tam też jest „Królestwo Boże". W ten sposób prośba o serce podatne na pouczenie jest prośbą o wspólnotę z Jezusem Chrystusem, o to, żebyśmy coraz bardziej stawali się „jedno z Nim" (zob. Ga 3,28). Jest to prośba o autentyczne naśladowanie, które staje się wspólnotą i czyni nas jednym z Nim Ciałem.

Trafnie wyraził to Reinhold Schneider:
„Życie tego królestwa jest kontynuacją życia Chrystusa w Jego uczniach. W sercu, którego nie karmią już życiowe siły Chrystusa, królestwo zamiera; w sercu, które one poruszają i przemieniają, zaczyna się ono...
Korzenie niezniszczalnego drzewa usiłują przeniknąć do każdego serca. Królestwo jest jedno tylko; stworzyć je może jedynie Pan: On jest jego życiem, siłą i ośrodkiem..."

Otoczmy księdza Tomasa miłością i modlitwą tak jak on wspierał nas modlitwą i swoją miłością.
Żyjemy w dziwnych czasach, w których mamy wielu z pięknymi papieramy, księży i biskupów, którzy ciągną swe owczarnie na zatracenie.
Są biskupi na których czerwony płaszcz z Chrystusem Królem działa jak płachta na byka.
Są biskupi, którzy nie słuchają Papieża, nie naśladują go i prostują nogi wiernym.
Indulty papieskie są tym znakiem rozpoznawczym.
Indulty to instrukcje dla tych zbuntowanych biskupów.
Temat Indultów musi być wyjaśniony dla wiernych.
np
Komunia na Kolanach to jest Prawo KK a Komunia na stojąco jest tylko wyjątkiem od Prawa.

KRÓLUJ NAM CHRYSTE

Modlić się o królestwo Boże znaczy mówić Jezusowi: Uczyń nas Twoimi, Panie! Przenikaj nas, żyj w nas; zgromadź rozproszoną ludzkość w jednym Ciele, ażeby w Tobie wszystko podporządkowało się Bogu, a Ty żebyś wszystko przekazał Ojcu, ażeby „Bóg był wszystkim we wszystkich"

Benedykt XVI