JAD ...
"Na świecie jest takie mnóstwo słów, ale żadne nie jest bez znaczenia." 1Kor 14, 10

,,Słowo wbite jak żądło rani dotkliwiej niż wymierzony cios. Rozlewa się niczym jad po całym organizmie i zatruwa psychikę, nie pozwalając zapomnieć o bólu, który spowodowało. Rzucamy je bezmyślnie nie myśląc o konsekwencjach, jakie za sobą pociągną, albo celowo kierujemy jak broń wysokiego rażenia, z satysfakcją zacierając ręce jak komuś "dokopaliśmy".
Rany zadane słowem goją się o wiele dłużej i trudniej niż te fizyczne. Ciało przyjmie, zapłacze i wygoi. Pozostanie blizna, ale czas złagodzi pamięć o krzywdzie. Słowo, które ugodzi, pozostaje w świadomości latami. Jest jak złośliwa komórka nowotworowa. Rozrasta się i niszczy człowieka od środka, krusząc poczucie własnej wartości, zatruwając życie i potęgując lęk, który rodzi się wraz ze słownym atakiem. Ostre i krzykliwe, upokarzające, wbite w najsłabszy punkt, piekące i jak jad, powodujące "opuchliznę" całego ciała. I opuchliznę serca.
Słowa mają moc. Potrafią uskrzydlić, wesprzeć, pocieszyć i podnieść po upadku; potrafią dodać sił, przywrócić nadzieję i umocnić, popychając do działania. Ale jest w nich także ta ciemna strona, destrukcyjna, obnażająca człowieka z godności, nie pozostawiająca nawet skrawka wiary we własne możliwości, zrodzona z ludzkiej obłudy i zepsutej natury człowieka dającego sobie prawo do oceniania innych i do zadawania słownych ciosów.
Żadne słowo nie jest bez znaczenia. Żadne nie znika w niebycie. Zarówno dobre, jak i złe słowa krążą i unoszą się nad nami, i wcześniej czy później wracają, przyklejając się jak brud. Te złe są niczym tłusta plama, którą trudno wywabić, i po której zawsze zostaje ślad. Te dobre rozjaśniają od środka i przemieniają zarówno tego, do kogo są skierowane, jak i osobę, która je wypowiada ze szczerości serca. ,,
magialiterczarslow.blogspot.com/2016/08/zado.html

„Od złych zło pochodzi”

EWANGELIA – komentarze
Jezus wybiera dwunastu Apostołów
Słowa Ewangelii według Świętego Marka 3, 13-19

Jezus wszedł na górę i przywołał do siebie tych, których sam chciał, a oni przyszli do Niego. I ustanowił Dwunastu, aby Mu towarzyszyli, by mógł wysyłać ich na głoszenie nauki i by mieli władzę wypędzać złe duchy.
Ustanowił więc Dwunastu: Szymona, któremu nadał imię Piotr; dalej Jakuba, syna Zebedeusza, i Jana, brata Jakuba, którym nadał przydomek Boanerges, to znaczy synowie gromu; dalej Andrzeja, Filipa, Bartłomieja, Mateusza, Tomasza, Jakuba, syna Alfeusza, Tadeusza, Szymona Gorliwego i Judasza Iskariotę, który właśnie Go wydał.

Oto słowo Pańskie.
.:ILG:. - 19 stycznia 2024: CZYTANIA LITURGICZNE

„Różaniec jest łańcuchem o piętnastu ogniwach, do którego przyczepiamy nasze dusze. Kiedyś ręka Maryi pociągnie ten łańcuch i podźwignie nim na wzgórze niebieskie wszystkich, którzy się go mocno trzymają. Różaniec jest murem obronnym, którym Maryja opasuje Kościół święty, i mieczem pogromu, którym zwalcza jego wrogów. On też starł sektę albigensów i złamał potęgę turecką pod Lepanto”.

„Wiara niech stanie się dla ciebie tym, czym jest dusza dla ciała. Niech przenika wszystkie twoje władze i ożywia wszystkie twoje sprawy, abyś się stał, o ile człowiek może, podobnym do Chrystusa, aby spełniło się na tobie słowo apostoła: wszyscy ci, których prowadzi Duch Boży, są synami Bożymi”.

„Dzięki Bogu nie pozwoliłem sobie nigdy na najlżejsze nawet powątpiewanie przeciwko wierze”.

Myśli św. Józefa Sebastiana Pelczara:

„Modlitwa daje duszy hart i siłę. Dusza ufna w pomoc Bożą porywa się nawet na rzeczy trudne i wśród walk i cierpień nie upada”.

„Bez łaski nie można się zbawić, a bez modlitwy nie można otrzymać łaski”.

„Chrystus Pan każe szukać pokoju w przezwyciężaniu siebie, w pokorze, posłuszeństwie, cierpliwości, miłości Boga i bliźnich”.