Pielgrzymka Paryż-Chartres-Paryż, po Ogień i z Ogniem (5)

[Tutaj cz. 1, cz. 2, cz. 3, cz. 4]
W witrażu po lewej stronie Madonny Tronującej

widnieją sceny z życia świętego Antoniego Pustelnika (+356 AD), ale także świętego Pawła z Teb (+341 AD), którego ten pierwszy odwiedził na pustyni krótko przed jego śmiercią. W górnych panelach okna widać kruka przynoszącego im cały chleb (sam Paweł dostawał codziennie pół bochenka od tego skrzydlatego dostawcy), jak wspólnie sprawują Eucharystię i jak po rozstaniu Paweł umiera, a Antoni z pomocą dwóch lwów grzebie jego ciało. Potem przekazuje owczą skórę swemu uczniowi Atanazemu i oddaje duszę Bogu.
Święty Atanazy (+373 AD) jest postacią często przywoływaną w czasie obecnego ucisku Kościoła, bo jako Patriarcha (papież) Aleksandrii był najznamienitszym biskupem katolickim niestrudzenie zwalczającym herezję ariańską. Na witrażu w Chartres ubrano go w zieloną szatę takiej samej barwy jak 'Stare Dziecko' na kolanach Najświętszej Panny, bo jako 'Nieśmiertelny' (= greckie 'A-thanatos') jest wybornym typem Parakleta, który wszystko odnowi wraz z Nieśmiertelną Świętą Dziewicą Mariam niszczącą wszystkie herezje.
Święty Antoni Wielki z Egiptu jest nazywany Ojcem Wszystkich Mnichów, ale palmę pierwszeństwa wśród anachoretów dzierży święty Paweł z Teb jako Pierwszy Pustelnik i tak przez noszący jego imię zakon paulinów wracamy do Chartres. Dojdziemy tam pieszo z wielotysięczną grupą pielgrzymów wyruszającą z Paryża w wigilię Zesłania Ducha Świętego.

Co mają do tego paulini? Ordo Sancti Pauli Primi Eremitae powstał na Węgrzech w 1215 roku i dzięki związkom monarchicznym zaistniał w Polsce około roku 1372 w fundacji w Częstochowie. Dziesięć lat później książę Władysław Opolczyk ofiarował klasztorowi Cudowną Ikonę Bogurodzicy znaną jako Matka Boska Częstochowska, a która z biegiem czasu stała się narodowym Znakiem Polaków a sam klasztor ich duchową stolicą, swoistą twierdzą katolicyzmu i polskości. Zakon szybko rozprzestrzenił się w cały państwie. W 1711 roku z należącego do paulinów kościoła pod wezwaniem Ducha Świętego w Warszawie ruszyła pielgrzymka piesza do sanktuarium w Częstochowie w podzięce za powstrzymanie epidemii dżumy. I tak chodzi nieprzerwanie od 308* lat: wyrusza na Przemienienie Pańskie (6 sierpnia) i pokonawszy 240 km dociera do celu po 9 dniach w wigilię Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny (14 sierpnia). W początkach lat 1980-tych, w okresie powstawania ruchu społecznego Solidarność uczestniczyły w tej pielgrzymce liczne grupy Francuzów. Zapewne byli wśród nich organizatorzy Pèlerinage de Chrétienté - Pielgrzymki Chrześcijaństwa z Paryża do Chartres. W Polsce poznali tajniki organizowania wielodniowego przemarszu dziesiątków tysięcy ludzi z modlitwą i śpiewem na ustach i przeszczepili to na grunt francuski. Te polskie inspiracje w pielgrzymowaniu piechotą wspomniał Dom Gerard Calvet (+2008) w kazaniu wygłoszonym w Chartres w 1985, ale też wyraził wówczas pragnienie, aby Notre-Dame de Chartres stała się naszą narodową (t.j. francuską) Częstochową! Pierwsza Pielgrzymka Chrześcijaństwa wyruszyła z katedry Notre-Dame de Paris w wigilię Zesłania Ducha Świętego 21 maja 1983 i po przejściu około 105 kilometrów dotarła do Notre-Dame de Chartres 23 maja, w drugi dzień Zielonych Świąt, bo Francuzi chcą wymodlić przyjście drugiego Pocieszyciela, Parakleta. W Polsce tamtego roku (1983) świętowano z udziałem świętego Jana Pawła II 600-lecie obecności Cudownej Ikony Bogurodzicy na Jasnej Górze. Jeśli spełni się wspomniane wyżej pragnienie Opata Gerarda, to Chartres stanie się duchową stolicą Francji, a w istocie Stolicą Mądrości, bo przecież króluje tam Madonna Tron Salomona. [cdn; cz. 1, cz. 2, cz. 3, cz. 4]

17 maja 2023, Santa Maria ad Rupes, Sant'Elia (rocznica koronacji AD 1896)

*Tekst napisany w 2019 przed wprowadzeniem przez trockistów koronareżymu z zakazem swobodnego oddychania, a tym bardziej pielgrzymowania.