Franciszek do emerytowanego biskupa: Pius X "to nie schizma"

"dla niego "rojenia" bo nie pasują do dzisiejszej postawy FSSPX względem SWII"
---
"Mądrzy inaczej" nie rozróżniają:
- postawy wobec SWII,
- postawy w kwestii ważności danego sakramentu.

Chodzi im o to żeby tylko błotkiem walić liczą, że nikt się nie zorientuje.

Z litości podpowiem analogię że czym innym jest postawa wobec dajmy na to prawosławia a czym innym uznanie ważności Chrztu, Eucharystii czy święceń w tymże prawosławiu.

Oczywiście nauczanie Papieża Leona XIII w Apostolicae Curae, 13 września 1896 wg szambonurka nie dotyczy SWII i zmian którego dokonał w formie święceń
Będziemy sobie tak wybierać co komu pasuje tak jak robi to obecne Fsspx
to właśnie "ut" zmienia sens święceń

Arcybiskup Lefebvre :„Uważamy za nieważne… wszystkie posoborowe reformy i wszystkie akty Rzymu dokonane w tej bezbożności”. (Wspólna Deklaracja z Biskupem de Castro Mayerem z Asyżu,

Nieuk trolujący znów dał głos:
"tradycyjna forma ordynacji kapłańskich"
Nie - forma święceń kapłańskich w rycie rzymskim. Inne ryty miały i mają inną formę.
Sacramentum Ordinis nie dotyczy nowego rytu 1968, który n.b. różni się w łacinie co do formy tylko brakiem spójnika ut.

Apostolicae curae Leona XIII dotyczy rytu anglikańskiego święceń i nie dotyczy nowego rytu 1968.

TRADYCYJNA FORMA ORDYNACJI KAPŁAŃSKICH :

Papież Pius XII, Sacramentum Ordinis, 30 listopada 1947: „Co do materii i formy przy udzielaniu poszczególnych święceń tą samą Najwyższą Powagą Apostolską postanawiamy i orzekamy: … Przy święceniach kapłańskich materię stanowi pierwsze włożenie rąk przez biskupa bez wypowiedzenia żadnych słów … Forma [święceń kapłańskich] składa się ze słów prefacji, z których następujące są istotne i konieczne do ważności:

Da, qućsumus, omnipotens Pater, in hunc famulum tuum Presbyterii dignitatem, innova in visceribus eius spiritum sanctitatis, ut acceptum a Te, Deus, secundi meriti munus obtineat censuramque morum exemplo suć conversatianis insinuet”

po polsku :

"Prosimy Cię, Ojcze wszechmogący, daj tym sługom swoim godność kapłańską. Odnów w ich sercach Ducha świętości, aby wykonywali otrzymany od Ciebie urząd drugiego stopnia i aby przykładem swojego postępowania pociągali innych do poprawy obyczajów."

NOWY RYT ŚWIĘCEŃ KAPŁAŃSKICH :

„Prosimy Cię, Ojcze wszechmogący, daj tym swoim sługom godność prezbiteratu; odnów w ich sercach Ducha świętości, niech wiernie pełnią przyjęty od Ciebie, Boże, urząd posługiwania kapłańskiego drugiego stopnia i przykładem swojego życia pociągają innych do poprawy obyczajów.”

"jeżeli ryt zostałby zmieniony taką decyzją, tak że wprowadzony byłby inny, w Kościele nie przyjęty, tak iżby to było przeciwne temu co czyni Kościół i temu co z ustanowienia Chrystusa dotyczy natury sakramentu, wówczas jest jawne, że nie tylko pozbawiony jest intencji wymaganej do sakramentu, ale intencję posiadałby sakramentowi wrogą i przeciwną.” - Papież Leon XIII, Apostolicae Curae, 13 września 1896

"Teoretycznie, nie można przystąpić do ponownego udzielenia święceń, nawet sub conditione, jeśli tylko poprzednie święcenia zostały udzielone przy użyciu pontyfikału rzymskiego i nie ma wątpliwości co do intencji biskupa, który udzielał święceń" - to stanowisko przełożonego SSPX z 1987 cytuje ks. Gleize w pracy Vaticanum II w pytaniach i odpowiedziach,pisząc dalej że oczywiście osąd władz SSPX ma charakter roztropnościowy i nie stanowi rozstrzygnięcia Magisterium. I dalej:
"Dlatego osąd ten nie potwierdza w sposób kategoryczny ważności wszystkich ogółem i każdej z osobna konsekracji biskupiej dokonanej według nowego rytu. Poprzestaje na stwierdzeniu że nowy ryt nie jest nieważny sam z siebie, nie przesądzając jednak tego co może mieć miejsce na poziomie danej, konkretnej konsekracji".
Osądu czy dokonywać święceń warunkowych lub święceń w ogóle jak wcześniej pisałem w SSPX dokonują zatem na poziomie konkretnych święceń w nowym rycie.
Może się to komuś podobać lub nie, ale taką regułę przyjęli.

FSSPX przestrzega : "Katolikowi nigdy nie wolno więc korzystać z sakramentów, co do których ważności istnieje uzasadniona wątpliwość. W obecnej sytuacji stosuje się to często do sakramentów, których szafarzami są księża wyświęceni według nowego obrządku. Nie rozstrzygając kwestii ważności ich święceń, z całą pewnością możemy jednak powiedzieć, że w przypadku tak poważnej i dalekosiężnej w skutkach wątpliwości, świadome korzystanie z posługi duszpasterskiej tych kapłanów, które należą z pewnością do wyżej wymienionych grup 2° i 3°, jest moralnie niedopuszczalne." bp.Huonder posiada święcenia w nowym rycie

"Bp.Huonder przez cały okres swojej posługi wiernie i z zapalczywością służył "Novus Ordo" Po przejściu na emeryturę przeszedł do Fsspx, gdzie dalej posługuje. Nikt nie słyszał o tym by publicznie przyznał się do błędu"
---
Nie dość że to "ludzie niespójni" to niemyślący.
Taki facet pisze pod wywiadem (tu całość: Mein Weg zur FSSPX – mit Bischof Vitus Huonder (Die grosse Wunde | Teil 1)), w którym V. Huonder mówi o NO:
"Pontyfikat ten [Pawła IV] wycisnął własne znaczenie poprzez wprowadzenie nowej liturgii w roku 1969 (...) To był początek wielkiego cierpienia Kościoła wywołanego od wewnątrz. Trwa ono do dnia dzisiejszego. W minionych dekadach nie było nic bardziej destrukcyjnego dla jedności Kościoła niż nowy porządek liturgiczny"
"Możemy mówić o retractatio (odwołaniu, rewizji), nowym osądzie stanu wiary w czasie soboru i po nim. Stało się dla mnie jaśniejsze dlaczego Kościół znalazł się tam, gdzie jest obecnie. ""
oraz mówi o "odejściu od Tradycji, od autentycznego nauczania Kościoła tak w dokumentach soborowych jak i w późniejszym nauczaniu i decyzjach" jako przyczynie kryzysu

i zarzuca mu, że nikt nie słyszał by publicznie przyznał się do błędu służenia NO.

Oprócz tego mamy zarzut "zapalczywości" - oczywiście wyssany z palca i niczym nie poparty.

"Istnieją oczywiście ludzie, którzy chcieliby odmówić innym prawa do przejrzenia na oczy i nawrócenia, ale nie warto zwracać na nich zbytniej uwagi *)"
"*) O dziwo są to często "ludzie niespójni", którzy np. będą się zapierać, że Marszałek honoris causa Józef Piłsudski w ostatnich chwilach ruszył oczami co oznaczało jego wolę powrotu na łono Kościoła za pośrednictwem postępowego ks. Korniłowicza, no ale V. Huonder - to co innego i trzeba po nim jechać na internetowych forach."
___________________________________________
Nienawiść przesłania rozum.

Hipokryta wykorzystuje słowa z cytatu abp. Lefebvre : "że człowiek jest zawsze niespójny"
- nie cytując całości która dotyczy liberalizmu, który na tym przykładzie doskonale widać !

Do usprawiedliwiania faktu pozyskania przez Fsspx hierarchów o wątpliwych święceniach tak jak w przypadku bp.Huondera który sprawuje funkcję biskupa w Fsspx, robiąc przytyk do postaci ......J.Piłsudskiego

Ktoś by pomyślał że to ponury żart i groteska porównywać nawrócenie /rzekome/ bp.Houndera który dalej jest biskupem i co więcej dalej pełni "swoją funkcję" na dodatek w ultra konserwatywnym bractwie Fsspx co do której zachodzi poważna wątpliwość - co może mieć skutek w wątpliwych sakramentach przyjmowanych przez wiernych Fsspx do ...... znienawidzonego przez siebie J.Piłsudskiego, umiejętnie pomijając sedno sprawy a mianowicie ważność święceń kapłańskich i biskupich bp.Houndera

Bp.Huonder przez cały okres swojej posługi wiernie i z zapalczywością służył "Novus Ordo" Po przejściu na emeryturę przeszedł do Fsspx, gdzie dalej posługuje.
Nikt nie słyszał o tym by publicznie przyznał się do błędu, co więcej nikt nie słyszał że ma ważne święcenia jako ksiądz i jako biskup potwierdzone przez odpowiednie gremium w Fsspx - czyżby Fsspx wyznawało liberalizm w sprawach święceń?
Jest to klasyczny przykład który opisuje abp.Lefebvre :

„Liberalizm ma zawsze dwie strony: potwierdza prawdę, którą twierdzi, że jest „tezą”, a następnie w rzeczywistości, w praktyce, w „hipotezie”, jak mówi, działa jak wrogowie, zgodnie z zasadami wrogów Kościoła, w taki sposób, że człowiek jest zawsze niespójny.”

Każdy ma prawo do korekty swojego postępowania i nikt nikomu tego się nie odmawia / nieprawdziwe twierdzenie/ ale w przypadku osoby publicznej a tym bardziej czynnego biskupa osoba taka ma wręcz obowiązek tę kwestę wyjaśnić.
Dla przypomnienia stanowisko Fsspx w sprawie "wątpliwych święceń" :

"Katolikowi nigdy nie wolno więc korzystać z sakramentów, co do których ważności istnieje uzasadniona wątpliwość. W obecnej sytuacji stosuje się to często do sakramentów, których szafarzami są księża wyświęceni według nowego obrządku. Nie rozstrzygając kwestii ważności ich święceń, z całą pewnością możemy jednak powiedzieć, że w przypadku tak poważnej i dalekosiężnej w skutkach wątpliwości, świadome korzystanie z posługi duszpasterskiej tych kapłanów, które należą z pewnością do wyżej wymienionych grup 2° i 3°, jest moralnie niedopuszczalne."

Istnieją oczywiście ludzie, którzy chcieliby odmówić innym prawa do przejrzenia na oczy i nawrócenia, ale nie warto zwracać na nich zbytniej uwagi *)

Prawda jest natomiast taka, że większość ludzi w obecnych czasach do Tradycji się zwróciła z systemu Novi Ordinis. Nadto, groteskowy wymiar jaki przybrały obecne rządy z Domu Św. Marty (próba "kanonizacji" rewolucji, Paczamamy, prymat dialogu ze światem) przyczynił się do otwarcia oczu u wielu.

Sam wywiad jest interesujący, bo pokazuje drogę osoby (bez względu na to czy to będzie V. Huonder, C.M. Vigano czy J.P. Lenga) oraz jej obecne spojrzenie na Kościół i kryzys jaki ma miejsce.
V. Huonder został wyznaczony biskupem przez Benedykta XVI stąd pytanie o jego stosunek do "hermeneutyki ciągłości", z którą np. rozprawiał się m.in. bp Tissier de Mallerais - SSPX ("Wiara zagrożona przez rozum czyli hermeneutyka Benedykta XVI"). Wywiad na to pytanie jednoznacznie nie odpowiada, choć zawiera pewne wskazówki. JE Huonder mówi że Benedykt XVI zauważył rozłam spowodowany przez Vaticanum II i próbował go naprawić, rozwijając hermeneutykę ciągłości. Zauważa też że istotny powód kryzysu leży w często ukrytym "odejściu od Tradycji, od autentycznego nauczania Kościoła tak w dokumentach soborowych, jak i w następującym potem nauczaniu i decyzjach."

*) O dziwo są to często "ludzie niespójni", którzy np. będą się zapierać, że Marszałek honoris causa Józef Piłsudski w ostatnich chwilach ruszył oczami co oznaczało jego wolę powrotu na łono Kościoła za pośrednictwem postępowego ks. Korniłowicza, no ale V. Huonder - to co innego i trzeba po nim jechać na internetowych forach.