Tak, to prawda, że Aniołowie są wykonawcami Bożych kar.
Mamy tego przykład nawet w Piśmie Świętym, gdy król Dawid zgrzeszył przeciwko Panu Bogu przez to, że zorganizował spis ludności. Przypomnijmy sobie tę sytuację:

1 Krn 21,13-28
13 I rzekł Dawid do Gada: «Jestem w wielkiej rozterce. Niech wpadnę raczej w ręce Pana, bo wielkie jest Jego miłosierdzie, ale w ręce człowieka niech nie wpadnę». 14 Zesłał więc Pan zarazę na Izraela i padło z Izraela siedemdziesiąt tysięcy ludzi. 15 I posłał Bóg Anioła do Jerozolimy, aby ją wyniszczyć, lecz gdy ten dokonywał zniszczenia, wejrzał Pan i ulitował się nad nieszczęściem i rzekł do Anioła-niszczyciela: «Wystarczy! Cofnij twą rękę!» Stał wtedy Anioł Pański blisko klepiska Ornana Jebusyty. 16 Dawid, podniósłszy oczy, ujrzał Anioła Pańskiego, stojącego między ziemią i niebem, a w ręku jego - miecz wyciągnięty nad Jerozolimą. Dawid więc i starszyzna obleczeni w wory padli na twarze. 17 I rzekł Dawid do Boga: «Czyż to nie ja rozkazałem policzyć naród? To ja zgrzeszyłem, to ja zawiniłem, a te owce cóż uczyniły? Panie, Boże mój, niechaj Twoja ręka obróci się na mnie i na dom mojego ojca, a nie na Twój lud, aby go wytracić!» 18 Wtedy Anioł Pański rzekł do Gada, aby oznajmił Dawidowi, że Dawid powinien iść i wznieść ołtarz Panu na klepisku Ornana Jebusyty. 19 Dawid więc poszedł na słowo Gada, który przemawiał w imieniu Pana. 20 Ornan obrócił się i ujrzał Anioła, on i czterej synowie jego i ukryli się; Ornan młócił wtedy pszenicę. 21 Gdy Dawid przyszedł do Ornana, Ornan obejrzał się i ujrzał Dawida, a wyszedłszy z klepiska, oddał pokłon Dawidowi twarzą do ziemi. 22 Wtedy Dawid rzekł do Ornana: «Odstąp mi obszar tego klepiska, a zbuduję na nim ołtarz Panu; odstąp mi je za pełną cenę, aby plaga przestała się srożyć nad ludem». 23 Rzekł Ornan do Dawida: «Weź, a niech uczyni król, pan mój, co mu się wyda słuszne. Spójrz! Oddaję woły na całopalenie, sanie młockarskie jako drwa, pszenicę na ofiarę z pokarmów, wszystko to daję». 24 Król Dawid rzekł do Ornana: «Nie! Muszę bowiem kupić to za pieniądze, albowiem tego, co do ciebie należy, nie wezmę dla Pana i nie złożę ofiar całopalnych, które otrzymam za darmo». 25 Dał więc Dawid Ornanowi za pole sześćset syklów złota. 26 Następnie zbudował ołtarz Panu i złożył ofiary całopalne i ofiary biesiadne. Wzywał Pana, który go wysłuchał, zsyłając ogień z nieba na ołtarz całopalenia. 27 Nakazał więc Pan Aniołowi, by schował swój miecz do pochwy. 28 W tym czasie Dawid widząc, że Pan wysłuchał go na klepisku Jebusyty Ornana, zaraz złożył tam ofiary.

Zauważmy, że Dawid złożył ofiary nie tylko na przebłaganie, ale zaraz po wysłuchaniu modlitw przez Pana Boga złożył następne ofiary.

I coś że współczesnych nam czasów a propos modlitw przebłagalnych, choć nie dotyczyły zarazy, ale…

Jeszcze w latach 70-tych lub 80-tych w małej polskiej wiejskiej parafii, gdy były susze, podczas gdy ziemia potrzebowała deszczu, by wydać plon - lub przeciwnie - gdy padały ulewne deszcze, a nadeszła pora zbioru tych plonów, ksiądz proboszcz w niedzielę po każdej Mszy Świętej odprawiał Nabożeństwo Pokutne przed wystawionym Najświętszym Sakramentem wraz z Suplikacjami i zaraz po nim organizował procesję z Przenajświętszym Sakramentem dookoła kościoła. Jeśli trzeba było, powtarzał to przez cały tydzień…
I pogoda autentycznie poprawiała się …