Beatus 1
252

Rady i wspomnienia św. Teresy od Dzieciątka Jezus.

Martwił mnie mój brak odwagi, a kochana siostra mówi mi: "Skarżysz się na to, co powinno być twym szczęściem. Gdzieżby była zasługa, gdybyś walczyć miała tylko wtedy, kiedy czujesz odwagę? Mniejsza o to, że jej nie masz, bylebyś czyniła tak, jak gdybyś ją miała. Jeżeli ci trudno podnieść nitkę, a mimo to podniesiesz ją dla miłości Bożej, masz więcej zasługi, niż gdybyś uczyniła coś znaczniejszego w chwili gorliwości. Zamiast się smucić, ciesz się raczej, że dając ci uczuć słabość twoją, dobry nasz Zbawiciel gotuje ci sposobność ratowania większej liczby dusz".

*

Zapytana, czy Pan Jezus nie jest ze mnie niezadowolony, gdy widzi wielką moją nędzę, odpowiedziała:
"Nie lękaj się. Oblubieniec twój obok wszelkich doskonałości ma, jeśli wolno mi się tak wyrazić, dwie wady: nie widzi i nie umie rachować; u ziemskiego oblubieńca byłyby te wady wielkimi brakami, ale naszego, Boskiego, czynią one niewypowiedzianie milszym".
"Wobec niezliczonych naszych przewinień powinienby On w nicość nas zamienić, ale miłość Jego dla nas zaślepia Go. Rozważ tylko: Jeśli największy grzesznik w chwili śmierci żałuje szczerze za grzechy i umiera, czyniąc akt miłości Boga, wtedy Pan, nie licząc ani łask tylu, których ten niewdzięcznik nadużywał, ani wszystkich jego zbrodni, widzi tylko ostatnią jego modlitwę i przyjmuje bezzwłocznie biedną duszę w objęcia miłosierdzia swego".
"Ale, aby go uczynić tak ślepym i nie umiejącym rachować, trzeba umieć chwycić Go za Serce; to Jego słaba strona".

*

Uczyniłam jej raz przykrość i poszłam ją przeprosić. Zdawała się być bardzo wzruszoną i powiedziała mi:
"Gdybyś wiedziała, co czuję! Nie rozumiałam nigdy tak dobrze, jak teraz, z jaką miłością przyjmuje nas Pan Jezus, gdy Go przepraszamy po popełnionej winie. Jeżeli ja, Jego biedne stworzenie, uczułam tyle czułości dla ciebie w chwili, gdy do mnie powróciłaś, co się dziać musi w Sercu Pana Jezusa, gdy do Niego powracamy? O, niewątpliwie prędzej jeszcze niż ja to uczyniłam, On zapomina nieprawości nasze. Więcej uczyni, ukocha nas bardziej, niż przed upadkiem".