TOM 18 Księgi Niebios o Woli Bożej - część trzecia, ostatnia TOMU 18. TRZECI też JEST FIAT AKTU MODLITEWNEGO, który rozpoczęliśmy w poprzedniej części. Przy każdym FIAT jest TO przejście do Człowieczeństwa …Więcej
TOM 18 Księgi Niebios o Woli Bożej - część trzecia, ostatnia TOMU 18. TRZECI też JEST FIAT AKTU MODLITEWNEGO, który rozpoczęliśmy w poprzedniej części. Przy każdym FIAT jest TO przejście do Człowieczeństwa JEZUSA CHRYSTUSA, a przez JEGO Ludzką Wolę do Woli Bożej, które są w NIM DOSKONALE zjednoczone. NIE DLA NIEGO, jako Boskiej Osoby, Syn Boży TAK UCZYNIŁ, ale DLA LUDZKICH stworzeń, aby umożliwić IM naprawę wyjście z TEGO ROZWODU między Wolą ludzką a Woli Bożą, który się - niestety dokonał - przez grzech pierworodny. W Człowieczeństwie JEZUSA, Wola Boska dla Osób Ludzkich przydziela Swoją Moc Twórczą, co pozwala im w AKTACH MODLITEWNYCH przemierzać przestrzenie, czas i inne stworzenia ludzkie, aby włączając je w swoje INTENCJE dokonywać w imieniu wszystkiego i wszystkich Adoracji, Uwielbienia, Dziękczynienia, Zadośćuczynienia, co JEST niemożliwe poza Wolą Bożą. Nowość Księgi Niebios POLEGA PRZEDE WSZYSTKIM NA TEJ MISJI PRAWDZIWIE UNIWERSALNEJ Osób Ludzkich WOBEC MAJESTATU BOSKIEGO! OTO …Więcej
- Zgłoś
Portale społecznościowe
- Umieszczony
Zmień wpis
Usuń wpis
chrystusowiec
- Zgłoś
Zmień komentarz
Usuń komentarz
" Jeżeli więc ktoś pozostaje w Chrystusie, jest nowym stworzeniem. To, co dawne, minęło, a oto wszystko stało się nowe." TE SŁOWA NIE SPEŁNIAJA się INACZEJ JAK PRZEZ POZNANIE WOLI BOSKIEJ i życie w NIEJ! Dlatego i święty Paweł wypowiedział PROROCTWO o PRZYSZŁYM OKRESIE życia na ZIEMI w Przyjęciu Jezusa Chrystusa w JEGO BOSKIEJ WOLI. TAK samo Jan Ewangelista Apostoł w APOKALIPSIE "Oto czynię …Więcej
" Jeżeli więc ktoś pozostaje w Chrystusie, jest nowym stworzeniem. To, co dawne, minęło, a oto wszystko stało się nowe." TE SŁOWA NIE SPEŁNIAJA się INACZEJ JAK PRZEZ POZNANIE WOLI BOSKIEJ i życie w NIEJ! Dlatego i święty Paweł wypowiedział PROROCTWO o PRZYSZŁYM OKRESIE życia na ZIEMI w Przyjęciu Jezusa Chrystusa w JEGO BOSKIEJ WOLI. TAK samo Jan Ewangelista Apostoł w APOKALIPSIE "Oto czynię wszystko nowe"! Biblia Tysiąclecia - Pismo Święte Starego i Nowego Testamentu - Ap 21
chrystusowiec
- Zgłoś
Zmień komentarz
Usuń komentarz
Czytanie z Drugiego Listu Świętego Pawła Apostoła do Koryntian (2 Kor 5, 14-17)Wszystko stało się nowe
Bracia: Miłość Chrystusa przynagla nas, pomnych na to, że skoro Jeden umarł za wszystkich, to wszyscy pomarli. A właśnie za wszystkich umarł Chrystus po to, aby ci, co żyją, już nie żyli dla siebie, lecz dla Tego, który za nich umarł i zmartwychwstał. Tak więc i my odtąd już nikogo nie znamy …Więcej
Czytanie z Drugiego Listu Świętego Pawła Apostoła do Koryntian (2 Kor 5, 14-17)Wszystko stało się nowe
Bracia: Miłość Chrystusa przynagla nas, pomnych na to, że skoro Jeden umarł za wszystkich, to wszyscy pomarli. A właśnie za wszystkich umarł Chrystus po to, aby ci, co żyją, już nie żyli dla siebie, lecz dla Tego, który za nich umarł i zmartwychwstał. Tak więc i my odtąd już nikogo nie znamy według ciała; a jeśli nawet według ciała poznaliśmy Chrystusa, to już więcej nie znamy Go w ten sposób. Jeżeli więc ktoś pozostaje w Chrystusie, jest nowym stworzeniem. To, co dawne, minęło, a oto wszystko stało się nowe. Oto słowo Boże.
Alleluja, alleluja, alleluja.
Wielki prorok powstał między nami i Bóg nawiedził lud swój. (Por. Łk 7, 16)
Alleluja, alleluja, alleluja.
Słowa Ewangelii według Świętego Marka (Mk 4, 35-41)Uciszenie burzy na jeziorze
Owego dnia, gdy zapadł wieczór, Jezus rzekł do swoich uczniów: «Przeprawmy się na drugą stronę». Zostawili więc tłum, a Jego zabrali, tak jak był w łodzi. Także inne łodzie płynęły z Nim. A nagle zerwał się gwałtowny wicher. Fale biły w łódź, tak że łódź już się napełniała wodą. On zaś spał w tyle łodzi na wezgłowiu. Zbudzili Go i powiedzieli do Niego: «Nauczycielu, nic Cię to nie obchodzi, że giniemy?» On, powstawszy, zgromił wicher i rzekł do jeziora: «Milcz, ucisz się!» Wicher się uspokoił i nastała głęboka cisza. Wtedy rzekł do nich: «Czemu tak bojaźliwi jesteście? Jakże brak wam wiary!» Oni zlękli się bardzo i mówili między sobą: «Kim On jest właściwie, że nawet wicher i jezioro są Mu posłuszne?» Oto słowo Pańskie.
Komentarz :Słowo Boże na dzisiaj :
Czytanie z Księgi Hioba (Hi 38, 1. 8-11) Bóg jest władcą morza
Z wichru Pan zwrócił się do Hioba i rzekł: «Kto bramą zamknął morze, gdy wyszło z łona wzburzone, gdy chmury mu dałem za ubranie, za pieluszki – ciemność pierwotną? Złamałem jego wielkość mym prawem, wprawiłem wrzeciądze i bramę. I rzekłem: Aż dotąd, nie dalej! Tu zapora dla twoich fal nadętych». Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY Ps 107 (106), 23-24. 25-26. 28-29. 30-31 (R.: por. 1)
Chwalmy na wieki miłosierdzie Pana.
Ci, którzy statkami ruszyli na morze, * by handlować na wodach ogromnych, widzieli dzieła Pana * i Jego cuda wśród głębin.
Refren.
Rzekł i zerwał się wicher, * burzliwie piętrząc fale. Wznosili się pod niebo, zapadali w otchłań, * ich dusza truchlała w niedoli.
Refren.
Wołali w nieszczęściu do Pana, * a On ich wyzwolił od trwogi. Zamienił burzę na powiew łagodny, * umilkły morskie fale.
Refren.
Radowali się ciszą, która nastała, * przywiódł ich do upragnionej przystani. Niech dziękują Panu za dobroć Jego, * za Jego cuda wobec synów ludzkich.
Refren.
Wobec wspomnienia zagłady obozów koncentracyjnych II Wojny Światowej, Papież Benedykt pyta: «Gdzie był wtedy Bóg? Dlaczego milczał? Jak mógł dopuścić ten bezmiar zniszczenia?». To samo pytanie zadawał Izrael już w Starym Testamencie: «Ocknij się! Dlaczego śpisz, Panie? Przebudź się! Nie odrzucaj na zawsze! Dlaczego ukrywasz Twoje oblicze? Zapominasz o nędzy i ucisku naszym?» (Ps 44,24-25). Bóg nie odpowie na te pytania: możemy pytać Go o wszystko tylko nie o przyczynę rzeczy; nie mamy prawa żądać, by się przed nami tłumaczył. W rzeczywistości Bóg wciąż i wciąż do nas mówi; i to my jesteśmy tymi, którzy nie stają w jego obecności i dlatego nie słyszymy jego głosu. «To my — mówi Benedykt XVI — nie jesteśmy w stanie ocenić tajemnicy Boga. Widzimy tylko fragmenty i mylimy się chcąc być sędziami Boga i historii. Przez to nie jesteśmy obrońcami człowieka, lecz bierzemy udział w zniszczeniu». Problemem nie jest to, czy Bóg istnieje czy nie, lecz że my ludzie żyjemy tak, jakby Go nie było. A oto odpowiedź Boga: «Czemu tak bojaźliwi jesteście? Jakże wam brak wiary?» (Mk 4,40). Powiedział to Jezus do apostołów i to samo rzekł do Faustyny Kowalskiej: «Córko, nie lękaj się niczego, Ja zawsze jestem z tobą, nawet wtedy, kiedy ci się wydaje, że mnie nie ma». Nie zadawajmy Mu pytań, a raczej módlmy się i słuchajmy jego woli i..., wtedy właśnie będzie mniej tragedii..., i wówczas zadziwieni zawołamy: «Kim właściwie On jest, że nawet wicher i jezioro są Mu posłuszne?» (Mk 4,41). — Jezu, ufam Tobie!
Bracia: Miłość Chrystusa przynagla nas, pomnych na to, że skoro Jeden umarł za wszystkich, to wszyscy pomarli. A właśnie za wszystkich umarł Chrystus po to, aby ci, co żyją, już nie żyli dla siebie, lecz dla Tego, który za nich umarł i zmartwychwstał. Tak więc i my odtąd już nikogo nie znamy według ciała; a jeśli nawet według ciała poznaliśmy Chrystusa, to już więcej nie znamy Go w ten sposób. Jeżeli więc ktoś pozostaje w Chrystusie, jest nowym stworzeniem. To, co dawne, minęło, a oto wszystko stało się nowe. Oto słowo Boże.
Alleluja, alleluja, alleluja.
Wielki prorok powstał między nami i Bóg nawiedził lud swój. (Por. Łk 7, 16)
Alleluja, alleluja, alleluja.
Słowa Ewangelii według Świętego Marka (Mk 4, 35-41)Uciszenie burzy na jeziorze
Owego dnia, gdy zapadł wieczór, Jezus rzekł do swoich uczniów: «Przeprawmy się na drugą stronę». Zostawili więc tłum, a Jego zabrali, tak jak był w łodzi. Także inne łodzie płynęły z Nim. A nagle zerwał się gwałtowny wicher. Fale biły w łódź, tak że łódź już się napełniała wodą. On zaś spał w tyle łodzi na wezgłowiu. Zbudzili Go i powiedzieli do Niego: «Nauczycielu, nic Cię to nie obchodzi, że giniemy?» On, powstawszy, zgromił wicher i rzekł do jeziora: «Milcz, ucisz się!» Wicher się uspokoił i nastała głęboka cisza. Wtedy rzekł do nich: «Czemu tak bojaźliwi jesteście? Jakże brak wam wiary!» Oni zlękli się bardzo i mówili między sobą: «Kim On jest właściwie, że nawet wicher i jezioro są Mu posłuszne?» Oto słowo Pańskie.
Komentarz :Słowo Boże na dzisiaj :
Czytanie z Księgi Hioba (Hi 38, 1. 8-11) Bóg jest władcą morza
Z wichru Pan zwrócił się do Hioba i rzekł: «Kto bramą zamknął morze, gdy wyszło z łona wzburzone, gdy chmury mu dałem za ubranie, za pieluszki – ciemność pierwotną? Złamałem jego wielkość mym prawem, wprawiłem wrzeciądze i bramę. I rzekłem: Aż dotąd, nie dalej! Tu zapora dla twoich fal nadętych». Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY Ps 107 (106), 23-24. 25-26. 28-29. 30-31 (R.: por. 1)
Chwalmy na wieki miłosierdzie Pana.
Ci, którzy statkami ruszyli na morze, * by handlować na wodach ogromnych, widzieli dzieła Pana * i Jego cuda wśród głębin.
Refren.
Rzekł i zerwał się wicher, * burzliwie piętrząc fale. Wznosili się pod niebo, zapadali w otchłań, * ich dusza truchlała w niedoli.
Refren.
Wołali w nieszczęściu do Pana, * a On ich wyzwolił od trwogi. Zamienił burzę na powiew łagodny, * umilkły morskie fale.
Refren.
Radowali się ciszą, która nastała, * przywiódł ich do upragnionej przystani. Niech dziękują Panu za dobroć Jego, * za Jego cuda wobec synów ludzkich.
Refren.
Wobec wspomnienia zagłady obozów koncentracyjnych II Wojny Światowej, Papież Benedykt pyta: «Gdzie był wtedy Bóg? Dlaczego milczał? Jak mógł dopuścić ten bezmiar zniszczenia?». To samo pytanie zadawał Izrael już w Starym Testamencie: «Ocknij się! Dlaczego śpisz, Panie? Przebudź się! Nie odrzucaj na zawsze! Dlaczego ukrywasz Twoje oblicze? Zapominasz o nędzy i ucisku naszym?» (Ps 44,24-25). Bóg nie odpowie na te pytania: możemy pytać Go o wszystko tylko nie o przyczynę rzeczy; nie mamy prawa żądać, by się przed nami tłumaczył. W rzeczywistości Bóg wciąż i wciąż do nas mówi; i to my jesteśmy tymi, którzy nie stają w jego obecności i dlatego nie słyszymy jego głosu. «To my — mówi Benedykt XVI — nie jesteśmy w stanie ocenić tajemnicy Boga. Widzimy tylko fragmenty i mylimy się chcąc być sędziami Boga i historii. Przez to nie jesteśmy obrońcami człowieka, lecz bierzemy udział w zniszczeniu». Problemem nie jest to, czy Bóg istnieje czy nie, lecz że my ludzie żyjemy tak, jakby Go nie było. A oto odpowiedź Boga: «Czemu tak bojaźliwi jesteście? Jakże wam brak wiary?» (Mk 4,40). Powiedział to Jezus do apostołów i to samo rzekł do Faustyny Kowalskiej: «Córko, nie lękaj się niczego, Ja zawsze jestem z tobą, nawet wtedy, kiedy ci się wydaje, że mnie nie ma». Nie zadawajmy Mu pytań, a raczej módlmy się i słuchajmy jego woli i..., wtedy właśnie będzie mniej tragedii..., i wówczas zadziwieni zawołamy: «Kim właściwie On jest, że nawet wicher i jezioro są Mu posłuszne?» (Mk 4,41). — Jezu, ufam Tobie!