TOM 2 Księgi Niebios o Woli Bożej - część trzecia. Wróciliśmy w tym TOMIE 2 do roku 1899. W pierwszym ruchu wśród Tomów nieparzystych numerów KLUCZ KRZYZA polecał nam iść do góry, tutaj byłoby to …Więcej
TOM 2 Księgi Niebios o Woli Bożej - część trzecia. Wróciliśmy w tym TOMIE 2 do roku 1899. W pierwszym ruchu wśród Tomów nieparzystych numerów KLUCZ KRZYZA polecał nam iść do góry, tutaj byłoby to przejście do Tomu 12. Jednakże trzeba nam teraz zastosować KLUCZ KRZYZA czyli belkę poziomą. Pójdziemy więc w poziomie parzystych liczb numerów Tomów. Stąd następny będzie TOM 4. Potem Tom 8 i 10, gdyż Tom 6 był już przesłuchany w poprzednim etapie, że względu na liczbę 6 jako, że człowiek został stworzony w szóstym dniu, zaś liczba 7 jako boska, gdyż co siedem dni człowiek ma świętować Imię Swego BOGA: "Pamiętaj, abyś dzień święty święcił". Numer TOMU 4 powinien nam przypominać Cztery Ewangelie o Jezusie Chrystusie zapisane przez Ewangelistów. Tam Wola Boża wyrażona przez życie Człowieczeństwa Boga-Człowieka otrzymała DOSKONAŁE WYPEŁNIENIE i ZDOBYTE ZOSTAŁO dla ludzkich stworzeń potomków Adama i Ewy OBIECANE ODKUPIENIE. Biblia Tysiąclecia - Pismo Święte Starego i Nowego Testamentu - Dn 12 …Więcej
- Zgłoś
Portale społecznościowe
- Umieszczony
Zmień wpis
Usuń wpis
chrystusowiec
- Zgłoś
Zmień komentarz
Usuń komentarz
Czytanie z Dziejów Apostolskich (Dz 18, 9-18)Wystąpienie Żydów przeciw Pawłowi w Koryncie
Kiedy Paweł przebywał w Koryncie, w nocy Pan przemówił do niego w widzeniu: «Przestań się lękać, a przemawiaj i nie milcz, bo Ja jestem z tobą i nikt nie targnie się na ciebie, aby cię skrzywdzić, dlatego że wiele Ludu mam w tym mieście». Pozostał więc i głosił im słowo Boże przez rok i sześć miesięcy. …Więcej
Czytanie z Dziejów Apostolskich (Dz 18, 9-18)Wystąpienie Żydów przeciw Pawłowi w Koryncie
Kiedy Paweł przebywał w Koryncie, w nocy Pan przemówił do niego w widzeniu: «Przestań się lękać, a przemawiaj i nie milcz, bo Ja jestem z tobą i nikt nie targnie się na ciebie, aby cię skrzywdzić, dlatego że wiele Ludu mam w tym mieście». Pozostał więc i głosił im słowo Boże przez rok i sześć miesięcy. Kiedy Gallio został prokonsulem Achai, Żydzi jednomyślnie wystąpili przeciw Pawłowi i przyprowadzili go przed sąd. Powiedzieli: «Ten namawia ludzi, aby czcili Boga niezgodnie z Prawem». Gdy Paweł miał już otworzyć usta, Gallio przemówił do Żydów: «Gdyby tu chodziło o jakieś przestępstwo albo zły czyn, zająłbym się wami, Żydzi, jak należy, ale gdy spór toczy się o słowa i nazwy, i o wasze Prawo, rozpatrzcie to sami. Ja nie chcę być sędzią w tych sprawach». I wypędził ich z sądu. A wszyscy Grecy, schwyciwszy przełożonego synagogi, Sostenesa, bili go przed sądem, lecz Galliona nic to nie obchodziło. Paweł pozostał jeszcze przez dłuższy czas, potem pożegnał się z braćmi i popłynął do Syrii, a z nim Pryscylla i Akwila. W Kenchrach ostrzygł głowę, bo złożył ślub. Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY
Ps 47 (46), 2-3. 4-5. 6-7 (R.: por. 8a)
Refren: Pan Bóg jest królem całej naszej ziemi. albo: Alleluja.
Wszystkie narody, klaskajcie w dłonie, * radosnym głosem wykrzykujcie Bogu, bo Pan Najwyższy i straszliwy, * jest wielkim Królem nad całą ziemią.
Refren.
On nam poddaje narody * i ludy rzuca pod nasze stopy. Wybiera nam na dziedzictwo * chlubę Jakuba, którego miłuje.
Refren.
Bóg wstępuje wśród radosnych okrzyków, * Pan wstępuje przy dźwięku trąby. Śpiewajcie psalmy Bogu, śpiewajcie, * śpiewajcie Królowi naszemu, śpiewajcie.
Refren.
Alleluja, alleluja, alleluja.
Chrystus musiał cierpieć i zmartwychwstać, aby wejść do swojej chwały. (Por. Łk 24, 46b. 26b)
Alleluja, alleluja, alleluja.
Słowa Ewangelii według Świętego Jana (J 16, 20-23a)Smutek wasz przemieni się w radość
Jezus powiedział do swoich uczniów: «Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Wy będziecie płakać i zawodzić, a świat się będzie weselił. Wy będziecie się smucić, ale smutek wasz przemieni się w radość. Kobieta, gdy rodzi, doznaje smutku, bo przyszła jej godzina. Gdy jednak urodzi dziecię, już nie pamięta o bólu – z powodu radości, że się człowiek na świat narodził. Także i wy teraz doznajecie smutku. Znowu jednak was zobaczę, i rozraduje się serce wasze, a radości waszej nikt wam nie zdoła odebrać. W owym zaś dniu o nic nie będziecie Mnie pytać». Oto słowo Pańskie.
Komentarz :
Pan obiecuje nam również pomagać przemienić nasze trudy w radość, której to «radości waszej nikt wam nie zdoła odebrać» (J 16:22) i aby «radość wasza była pełną» (J 16:24). A w Psalmie 126,6 mówimy : «Postępują naprzód wśród płaczu, niosąc ziarno na zasiew: z powrotem przychodzą wśród radości, przynosząc swoje snopy». Przez cały ten tydzień, liturgia mówi nam o odmłodzeniu, o weselu (skakaniu z radości) o pewnym i wiecznym szczęściu. Wszystko prowadzi nas do życia w modlitwie. Jak mówił Święty Josemaría Escrivá: «Chcę, żebyś zawsze był szczęśliwy, bo szczęście jest integralną częścią twej drogi. Proś o tę samą nadprzyrodzoną radość dla wszystkich». Człowiek potrzebuje uśmiechu dla swego zdrowia fizycznego i duchowego. Zdrowy humor uczy żyć. Święty Paweł nam mówi: «Wiemy też, że Bóg z tymi, którzy Go miłują, współdziała we wszystkim dla ich dobra» (Rz 8:28). Mam dla was wspaniałą myśl: «Wszystko dla czynienia dobra!».
Myśli na dzisiejszą Ewangelię
«Przy narodzinach Pana aniołowie śpiewają z zachwytem. Jakże więc nie miałaby się ta ludzka małość nie cieszyć wobec niewypowiedzianego miłosierdzia Bożego, kiedy nawet najwyższe chóry anielskie nie posiadały się z radości?» (Święty Leon Wielki).
«Ludzka radość może być zniszczona przez jakąkolwiek trudność. Lecz radość, którą daje nam Pan sprawia, że cieszymy się nadzieją odnalezienia go nawet w momentach najmroczniejszych» (Papież Franciszek).
«(…) Chrystus, który przyjął na siebie wszystko, ażeby wszystko odkupić, jest uwielbiany przez prośby, jakie zanosimy do Ojca w Jego Imię. Na tej podstawie święci Jakub i Paweł zachęcają nas do modlitwy w każdej sytuacji.» (Katechizm Kościoła Katolickiego nr 2633).
Bł. Karol de Foucauld : „ Być pełnym miłości, łagodnym, pokornym, wobec wszystkich ludzi : oto czego nauczyliśmy się od Jezusa”.
Kiedy Paweł przebywał w Koryncie, w nocy Pan przemówił do niego w widzeniu: «Przestań się lękać, a przemawiaj i nie milcz, bo Ja jestem z tobą i nikt nie targnie się na ciebie, aby cię skrzywdzić, dlatego że wiele Ludu mam w tym mieście». Pozostał więc i głosił im słowo Boże przez rok i sześć miesięcy. Kiedy Gallio został prokonsulem Achai, Żydzi jednomyślnie wystąpili przeciw Pawłowi i przyprowadzili go przed sąd. Powiedzieli: «Ten namawia ludzi, aby czcili Boga niezgodnie z Prawem». Gdy Paweł miał już otworzyć usta, Gallio przemówił do Żydów: «Gdyby tu chodziło o jakieś przestępstwo albo zły czyn, zająłbym się wami, Żydzi, jak należy, ale gdy spór toczy się o słowa i nazwy, i o wasze Prawo, rozpatrzcie to sami. Ja nie chcę być sędzią w tych sprawach». I wypędził ich z sądu. A wszyscy Grecy, schwyciwszy przełożonego synagogi, Sostenesa, bili go przed sądem, lecz Galliona nic to nie obchodziło. Paweł pozostał jeszcze przez dłuższy czas, potem pożegnał się z braćmi i popłynął do Syrii, a z nim Pryscylla i Akwila. W Kenchrach ostrzygł głowę, bo złożył ślub. Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY
Ps 47 (46), 2-3. 4-5. 6-7 (R.: por. 8a)
Refren: Pan Bóg jest królem całej naszej ziemi. albo: Alleluja.
Wszystkie narody, klaskajcie w dłonie, * radosnym głosem wykrzykujcie Bogu, bo Pan Najwyższy i straszliwy, * jest wielkim Królem nad całą ziemią.
Refren.
On nam poddaje narody * i ludy rzuca pod nasze stopy. Wybiera nam na dziedzictwo * chlubę Jakuba, którego miłuje.
Refren.
Bóg wstępuje wśród radosnych okrzyków, * Pan wstępuje przy dźwięku trąby. Śpiewajcie psalmy Bogu, śpiewajcie, * śpiewajcie Królowi naszemu, śpiewajcie.
Refren.
Alleluja, alleluja, alleluja.
Chrystus musiał cierpieć i zmartwychwstać, aby wejść do swojej chwały. (Por. Łk 24, 46b. 26b)
Alleluja, alleluja, alleluja.
Słowa Ewangelii według Świętego Jana (J 16, 20-23a)Smutek wasz przemieni się w radość
Jezus powiedział do swoich uczniów: «Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Wy będziecie płakać i zawodzić, a świat się będzie weselił. Wy będziecie się smucić, ale smutek wasz przemieni się w radość. Kobieta, gdy rodzi, doznaje smutku, bo przyszła jej godzina. Gdy jednak urodzi dziecię, już nie pamięta o bólu – z powodu radości, że się człowiek na świat narodził. Także i wy teraz doznajecie smutku. Znowu jednak was zobaczę, i rozraduje się serce wasze, a radości waszej nikt wam nie zdoła odebrać. W owym zaś dniu o nic nie będziecie Mnie pytać». Oto słowo Pańskie.
Komentarz :
Pan obiecuje nam również pomagać przemienić nasze trudy w radość, której to «radości waszej nikt wam nie zdoła odebrać» (J 16:22) i aby «radość wasza była pełną» (J 16:24). A w Psalmie 126,6 mówimy : «Postępują naprzód wśród płaczu, niosąc ziarno na zasiew: z powrotem przychodzą wśród radości, przynosząc swoje snopy». Przez cały ten tydzień, liturgia mówi nam o odmłodzeniu, o weselu (skakaniu z radości) o pewnym i wiecznym szczęściu. Wszystko prowadzi nas do życia w modlitwie. Jak mówił Święty Josemaría Escrivá: «Chcę, żebyś zawsze był szczęśliwy, bo szczęście jest integralną częścią twej drogi. Proś o tę samą nadprzyrodzoną radość dla wszystkich». Człowiek potrzebuje uśmiechu dla swego zdrowia fizycznego i duchowego. Zdrowy humor uczy żyć. Święty Paweł nam mówi: «Wiemy też, że Bóg z tymi, którzy Go miłują, współdziała we wszystkim dla ich dobra» (Rz 8:28). Mam dla was wspaniałą myśl: «Wszystko dla czynienia dobra!».
Myśli na dzisiejszą Ewangelię
«Przy narodzinach Pana aniołowie śpiewają z zachwytem. Jakże więc nie miałaby się ta ludzka małość nie cieszyć wobec niewypowiedzianego miłosierdzia Bożego, kiedy nawet najwyższe chóry anielskie nie posiadały się z radości?» (Święty Leon Wielki).
«Ludzka radość może być zniszczona przez jakąkolwiek trudność. Lecz radość, którą daje nam Pan sprawia, że cieszymy się nadzieją odnalezienia go nawet w momentach najmroczniejszych» (Papież Franciszek).
«(…) Chrystus, który przyjął na siebie wszystko, ażeby wszystko odkupić, jest uwielbiany przez prośby, jakie zanosimy do Ojca w Jego Imię. Na tej podstawie święci Jakub i Paweł zachęcają nas do modlitwy w każdej sytuacji.» (Katechizm Kościoła Katolickiego nr 2633).
Bł. Karol de Foucauld : „ Być pełnym miłości, łagodnym, pokornym, wobec wszystkich ludzi : oto czego nauczyliśmy się od Jezusa”.