Bardzo dobrze że ukazuje się ta książka w języku polskim. Osobiście nie czytałem ale po dogłębnej lekturze tekstów i oglądzie czynów JPII
(oraz zjawiska "wojtylianizmu" czyli mitologizacji postaci JPII w Polsce - por. Jan Paweł II – Drzewo figowe )
i spisie powyżej treści mogę się domyślać.
Może skończy się wreszcie diabelska obłuda ludzi na tym forum, którzy zbudowali sobie obłędną, oderwaną całkowicie od rzeczywistości dychotomię:
"najświętszy ze świętych papieży" - "antychryst", "antypapież" czy tam "heretyk" (żeby było jeszcze bardziej absurdalnie, który ogłosił kanonizację pierwszego)

" Bo też każdy, kto uważnie śledzi zmiany, jakie wprowadza w Kościele papież Franciszek, z zaskoczeniem będzie musiał zauważyć ich podobieństwo do… tych nowości, które przyniósł pontyfikat Jana Pawła II. Takie same pytania, które dziś zadaje sobie wielu katolików w Polsce już padały, tyle, że nie chodziło o papieża z Argentyny, ale z Polski. Wielu polskich katolików gorszy się udziałem Franciszka w pogańskich rytuałach, promowaniem dziwacznego kultu Paczamamy, zaangażowaniem w spotkania międzyreligijne. Wielu dostrzega co najmniej dwuznaczną treść deklaracji z Abu Zabi. Wszystko to prawda, ale trzeba dodać, że przed laty bardzo podobne zjawiska – Msze z półnagimi uczestnikami, namaszczenia przez pogańskich kapłanów, międzyreligijne wspólne modlitwy w Asyżu, w Polsce poruszenia nie budziły. Przeciwnie. Kiedy sięgam pamięcią do lat 80. i 90. XX w. wszystkie te gesty i wypowiedzi papieża Polaka spotykały się ze zrozumieniem, poparciem, uznaniem. Wątpliwości nie sposób było, w Polsce przynajmniej, usłyszeć.
Dlaczego tak się stało? Czy aż tak zwiódł nas entuzjazm, euforia, duma, że oto jeden z nas, Polak, wybrany został na stolicę Piotrową?"
(Paweł Lisicki)

"Karol Wojtyła już od lat 60. XX wieku był przychylny modernistycznym błędom, które destabilizują Kościół katolicki. Mowa tutaj o: wolności religijnej, dążeniu do sekularyzacji państw (zniesienie religii państwowej w narodach katolickich, do czego zachęcała sama Stolica Apostolska), kolegialności (umniejszenie roli papieża na rzecz Kolegium Biskupów), czy ekumenizmie, którego celem wcale nie jest nawracanie, lecz psucie wiernych, wmawiając im, że poza Kościołem katolickim istnieją inne drogi do zbawienia."