Zdumiewające jest to, że łatwiej przyjmować jakieś najnowsze z najnowszych sensacji niebiańskich niż trzymać się tego, co nie tylko dawno wyłożone, ale także wiążące, tzn. bezwzględnie zobowiązujące. To jest jakaś przypadłość związana chyba z przewrotnością samego człowieka. Odczucia, przeżycia, fenomeny na miejsce rozumu.

Modernizm także się do tego zalicza. To także nowinki, a nie kontynuacja tego, co rozumowo wypracowane. Z tym, że gorsze niż jednorazowe (kilkurazowe), spektakularne "przekazy", bo ten jest całym nurtem i oddziałuje w sposób systemowy.

Zdaje się, że modernizm jest świetnym gruntem na takie różne nieziemskie źródła "najprawdziwszej z prawdziwych prawd". Wierni ukształtowani w jego łonie są świetnie do tego przystosowani, tzn. otwarci i podatni.