Dziś większość kobiet, które są okryte jedną czy dwoma sznurówkami uważa się za "ubrane". Takie ubranie, które trzeba szukać między pośladkami nie jest "ubraniem" i kobieta jest całkowicie naga. To pośladki ubierają "ubranie". Trzeba rozchylić zadek by znaleźć "ubranie". Nie dziwię się gdyż proroctwo mówi "mają oczy, a nie widzą" Psalm 115 : 5
Ja np nie rozumiem dlaczego kobiety, których temat bezwstydu nie interesuje biorą udział w rozmowach na te tematy. Może @Sławomir Sokołowski wiedziałby coś o tym.

Kobiety w obcisłych spodniach molestują mężczyzn. Molestują seksualnie- tj nieczyste rozpustnie. Kobiety w nie obcisłych spodniach są bardziej podobne do mężczyzny jak do niewiasty. To jest sprzeczne z zasadami Bożymi, które zabraniają kobiecie przypominac ubraniem mężczyzne. np Powtórzoneg Prawa 22: 5 Ale oczywiscie kazda kobieta robi jak chce i kiedy chce. Jednak odpowie za swoje czyny przed Panem Bogiem.

@Izabela Sylwia Zwróciła Pani uwagę @Marcinowi Kozera na gorszący i nieprzyzwoity język. Nie jestem tylko pewien, czy "złym" jest ten, który popełnia obrzydliwe rzeczy czy ten, który o nich mówi, który przed tym rzeczami przestrzega, który napomina odstępców.
Pani Izabello, gdyby Pani przyjaciółka była codziennie molestowana: w pracy, w szkole, na zakupach, na spacerze, również w świątyni, w której chciała spotkać się z Panem Bogiem na modlitwie...
To molestowanie sprawiało by jej wielki ból, czuła by się wykorzystywana, ograbiana z człowieczeństwa, poniewierana, zbrukana...
Byłaby molestowana przez niemal 24 godziny na dobę, wszędzie tam, gdzie byliby faceci, dotykaliby ją wszyscy mężczyźni i chłopcy, głównie w „ciekawszych” miejscach...
Pani przyjaciółka jest świadoma tego, że nikomu, poza Panią, nie może się poskarżyć, ponieważ ją wyśmieją. Nie może tego zgłosić na policję, bo już dzisiaj nikt „molestowaniem” kobiety (tak przyjmijmy) się nie przejmuje.
Często ma myśli samobójcze, a gdy marzy o założeniu rodziny z mężczyzną, to żałuje, że w Polsce tak trudno zdobyć legalną broń palną...

Co by Pani poradziła przyjaciółce?
Jak ją wsparła?
W jaki sposób obroniła?
Jak przekonałaby Pani oprawców i jak delikatnym językiem (aby ich nie urazić, bo może im być przykro...), jakimi argumentami, aby zakończyli ten zbrodniczy proceder?
A może faktycznie należałoby chodzić z nożem i ucinać "conieco"?
Wreszcie, w jaki sposób domagałaby się Pani nie tylko zaprzestania gwałcenia przyjaciółki, ale zadośćuczynienia i ukarania zwyrodnialców?

Proszę szczerze odpowiedzieć: Pani przyjaciółka jest w potrzebie!

I z innej „beczki”; czy znalazła Pani czas, aby zapoznać się z artykułem, o którym wczoraj pisałem?
Najbardziej chodzi o Panią, o Pani prawdziwe szczęście, które jest zależne od realizacji powołania - powołania do kobiecości!
Obudzić swoją kobiecość

@Izabela Sylwia Dziękuję Pani za szczerą odpowiedź, i za to, że na siłę nie próbuje Pani bronić przegranej pozycji.
To świadczy o Pani dojrzałości i świadomości własnej wartości (nie muszę zawsze „wygrywać”).

Jednak Pani przyjaciółka jest świadoma tego, że wszędzie są zboczeni faceci, i że nie można uniknąć spotkania z nimi.
W każdym miejscu – 99% to zwyrodnialcy, a – jak już pisałem – zgłoszenie na policję jest bezcelowe, tylko dodatkowo przyjaciółka nabawi się wstydu (chociaż to milicjanci powinni się wstydzić) i kolejnego poniżenia, a może i napastowania, bo co im można zrobić jak już zaczną?
Jest więc patowa sytuacja: wszędzie zboki, a żyć jakoś trzeba...

I to jest właśnie arcytrudne zadanie: jak skutecznie dotrzeć do tych, którzy zboczyli z prawej drogi (zboczeńcy), drogi przyzwoitości, wstydliwości, drogi krzyża..., którzy nie tylko gubią swoją godność (człowieczeństwo), którzy ryzykują utratę szczęścia doczesnego i wiecznego, a którzy krzywdzą również innych, wszystkich wokół siebie?
Jak więc dotrzeć wreszcie do kobiet, bo przecież i o nich tu jest mowa, aby zaczęły zachowywać się tak, jak na kobiety przystało?
Jak zachęcić, przekonać, zmusić dziewczęta i kobiety, aby żyły według przykazania miłości, miłości – która nie dopuszcza się bezwstydu?
Rozumiem, że i Pani może nie wiedzieć. Dlatego warto wspierać tych, którzy próbują coś z tym robić. Może niezbyt taktownie, niezbyt empatycznie, ale to jest ich głos rozpaczy, głos ludzi gwałconych, głos tych najbardziej wrażliwych, którzy jeszcze coś odczuwają, którzy coś dostrzegają, którzy - być może - są ostatnią ostoją normalności!
Być może to jest głos tych ostatnich, którzy ujmują się i za Panią, i którzy - z całą pewnością !!! - staną w Pani obronie, jeżeli jakiś zboczeniec (czyli już niemal każdy), sprawi Pani jakąś przykrość na ulicy...
Bo tylko taki ostatni "przewrażliwiony" mężczyzna, dostrzeże w Pani osobę. Osobę i Świątynie Ducha Świętego - mieszkanie samego Boga, a nie tylko fizyczną atrakcję, towar, sex towar, jak się dzisiaj niemal każda kobieta przedstawia...
Inni już wnętrza nie zobaczą, ponieważ to, co zewnętrzne, a tylko to już widzą, nawet gdy nie chcą, całkowicie przysłoni im to, co jest najważniejsze.
I nawet, jeżeli ci ostatni mężczyźni „kijem rzeki nie zawrócą”, to przynajmniej pokażą wszystkim, że „rzeka” nie płynie w tę stronę, w którą powinna, i – być może – co dziesiąty się zastanowi?
Proszę "trzymać" z takimi mężczyznami, którzy bronią wstydliwości, przy nich włos Pani z głowy nie spadnie :)

,,I to jest właśnie arcytrudne zadanie: jak skutecznie dotrzeć do tych, którzy zboczyli z prawej drogi (zboczeńcy), drogi przyzwoitości, wstydliwości, drogi krzyża..., którzy nie tylko gubią swoją godność (człowieczeństwo), którzy ryzykują utratę szczęścia doczesnego i wiecznego, a którzy krzywdzą również innych, wszystkich wokół siebie?
Jak więc dotrzeć wreszcie do kobiet, bo przecież i o nich tu jest mowa, aby zaczęły zachowywać się tak, jak na kobiety przystało?
Jak zachęcić, przekonać, zmusić dziewczęta i kobiety, aby żyły według przykazania miłości, miłości – która nie dopuszcza się bezwstydu?
Rozumiem, że i Pani może nie wiedzieć. Dlatego warto wspierać tych, którzy próbują coś z tym robić. Może niezbyt taktownie, niezbyt empatycznie, ale to jest ich głos rozpaczy, głos ludzi gwałconych, głos tych najbardziej wrażliwych, którzy jeszcze coś odczuwają, którzy coś dostrzegają, którzy - być może - są ostatnią ostoją normalności!''

Sławomir Sokołowski

Zgłoś
Zmień komentarz
Usuń komentarz

,,@Izabela Sylwia Dziękuję Pani za szczerą odpowiedź, i za to, że na siłę nie próbuje Pani bronić przegranej pozycji.
To świadczy o Pani dojrzałości i świadomości własnej wartości (nie muszę zawsze „wygrywać”).''

@Izabela Sylwia Napisała Pani: Nie spotkałam nigdy człowieka, który publicznie chodziłby nago.
Ale nagość, to nie tylko widok 100% gołego ciała.
Nagość, to również widok kształtu ciała (getry, przylegające spodnie, obcisła suknia...).
Poza tym, nie trzeba być całkiem rozebranym, aby być nagim.
Jeżeli przed szkołą będzie stał mężczyzna z rozpiętym rozporkiem, z którego będzie wystawać kawałek „banana”, to ten mężczyzna będzie ubrany czy rozebrany?
Czy jego wygląd będzie odpowiedni do sytuacji czy jednak będzie wymagał „korekty”?
Czy, trzymając się Pani pytania: ten mężczyzna jest publicznie nagi?

Przypuszczam, że zgorszone nauczycielki zadzwoniłyby na policję i poinformowały, że przed szkołą stoi zboczeniec, zwyrodnialec, pedofil !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Oczywiście nikomu nie będzie przeszkadzać, że w tej samej szkole 95% nauczycielek i uczennic, właśnie w tym czasie, będzie pokazywać znacznie więcej „piękna” niż ten „pedofil”. Jego wygląd wymaga jedynie drobnej korekty - zasunięcia rozporka...

Jeżeli samochód ma pięć rys, o łącznej długości 1 metra, co zajmuje 0,001% powierzchni auta (rysy są cienkie), to ten samochód jest porysowany czy w nienagannym stanie?
Wymaga interwencji lakiernika czy nie?
Należy go pomalować (ubrać) czy jest wystarczająco „odziany”?

Człowiek częściowo chory, to człowiek chory.
Człowiek częściowo rozebrany, to człowiek nagi, czyli wymagający ubrania.
Pan Jezus uczył, aby nagich przyodziać!
Nagich, czyli tych, którzy nie są kompletnie odziani.
Ale i nagich, których godność nie jest chroniona, bo właśnie najważniejszym celem ubrania jest ochrona człowieczeństwa, a nie skóry...
Jeżeli kobieta będzie w pięciu luźnych warstwach, ale przeźroczystego materiału, to będzie ubrana czy goła?

Współczesna kobieta, w publicznym miejscu jest bardziej naga, niż gdyby była całkowicie bez ubrania. Celem współczesnego „ubrania” jest rozebrać kobietę, uczynić ją bardziej „atrakcyjną” niż bez tego „przystrojenia”.
To dlatego, niemal każda kobieta, bez skrępowania publicznie chodzi w getrach, ale przed swoim mężem, kochankiem, wstydzi się pokazać gołe nogi, bo są: nieopalone, nie wygolone, bo jest taka czy inna „niedoskonałość”, np. żylaki.
A getry to wszystko maskują, jak makijaż.
W filmie U Pana Boga za piecem, przedstawiono taką scenę (nie wiem czy fotka się wyświetli prawidłowo).
Zachwycony widokiem, narzeczony dziewczyny, (to też programowanie rozpusty: jeszcze nie małżeństwo, a już mieszkają razem), mówi do niej:
Jolka, ty gorzej teraz rozebrana, niż jakbyś na prawdę całkiem goła była.
A tak „odziane” panie w kościele, to dzisiaj standard. Gdyby dodać tych w odzieniu zmieniającym kolor (getry, obcisłe spodnie), to kobiet, dziewcząt bardziej gołych niż bez ubrania, w kościele jest zdecydowana większość, a „na ulicy”, w szkole, w pracy, w galerii, przynajmniej 95%