Plakaty, sfinansowane przez prywatnych obywateli i należycie zatwierdzone przez Radę Miasta...
Na włoskim półwyspie pojawiają się plakaty z napisem "Bergoglio nie jest papieżem". Andrea Cionci poprosił mnie o ponowne opublikowanie jego artykułu na temat tego zjawiska. Po Sulmonie przyszła kolej na Teramo. Abruzja okazuje się być szczególnie aktywnym regionem w potępianiu trwającego antypapiestwa.
Po Sulmonie przyszła kolej na Teramo. Abruzja, kraina Świętego Oblicza z Manoppello, Cudu Eucharystycznego z Lanciano i wielu innych ważnych rzeczywistości wiary, okazuje się być szczególnie aktywnym regionem w potępianiu trwającego antypapiestwa.
Plakaty, sfinansowane przez prywatnych obywateli i należycie zatwierdzone przez Radę Miasta, pojawiły się wczoraj na ulicach miasta Teramo w Abruzji. Napis na plakatach głosi: "Bergoglio nie jest papieżem zgodnie z Art. 76 i 77 Konstytucji Universi Dominici Gregis. Konklawe w 2013 r. było nieważne, ponieważ papież nie abdykował, dlatego Stolica Piotrowa została USURPOWANA".
Tę trywialną kwestię prawną każdy może sprawdzić na stronie internetowej Watykanu, zapoznając się z Declaratio (po łacinie) i Universi Dominici Gregis. Benedykt XVI, aby ważnie abdykować, musiał zrzec się Piotrowego munus, podczas gdy zadeklarował zrzeczenie się jedynie ministerium. Taki przypadek może mieć miejsce tylko wtedy, gdy sprawowanie urzędu jest utrudnione, a mianowicie, gdy papież jest więźniem, zamknięty lub wygnany.
Godne podziwu urządzenie antyuzurpacyjne, które zrekonstruowaliśmy w ciągu ponad 4 lat badań i znakomicie podsumowaliśmy w trzech krótkich filmach dokumentalnych, które można znaleźć TUTAJ.
Hasłem przewodnim jest "zaciemnianie Kwestii Magisterium", a imperatyw ten sprawia, że zarówno Bergoglianie, jak i tradycjonaliści-konserwatyści, tak zwani "una-cum", dziwnie się ze sobą łączą. Ci ostatni, jak warto przypomnieć, nienawidzą Bergoglio, uważają go za heretyka, choć starannie unikają wspierania oczywistej kwestii jego nielegalności.
Kiedy tuszowanie nie jest odpowiednią opcją, starają się podważyć tę kwestię, używając do tego zwodniczych i niepoprawnych argumentów. Albo, jak w przypadku prof. Massimo Viglione, starannie unikają odpowiedzi na uzasadnione zarzuty, takie jak "Jeśli papież Benedykt, jak mówisz, stworzył podwójne modernistyczne papiestwo, to dlaczego zawsze powtarzał, że był tylko jeden papież?". Oczywiście żadna odpowiedź nigdy nie została udzielona.
Aby zatuszować sprawę zablokowanego miejsca, tak zwani "una cum people" nie wahają się nawet zdyskredytować Ducha Świętego. Według nich Duch Święty umożliwiłby umyślnie i uparcie heretyckiego papieża. Niemniej jednak jest to coś, co nigdy nie miało miejsca w ponad 2000 lat historii Kościoła, ponieważ jest to głęboko antyteologiczne, tak bardzo, że nigdy nie ustanowiono żadnych praw w celu zdymisjonowania heretyckiego papieża.
W ten sposób powstał zwarty blok. Jest to grupa złożona z komentatorów, watykanistów i blogerów, którzy są generalnie blisko abiskupa, którego uznają za schizmatyka. Carlo Maria Viganò który w rzeczywistości nie zaprzeczył wiadomościom opublikowanym przez krajowe gazety o ponownej konsekracji go przez schizmatyckiego biskupa Williamsona. Tacy dziennikarze są częścią rzekomo katolickiej inteligencji, która odwróciła się od prawdziwego papieża i dziś kłania się racji stanu.
Ten rzekomo katolicki obszar ma do czynienia z prawdziwie żarliwymi wierzącymi, którzy teraz zaczynają ryczeć. Abruzja udowadnia, że mieliśmy rację. Celem podzielanym przez Bergoglian i tradycjonalistów jest rażące zamiatanie kurzu pod dywan, udawanie, że nic się nigdy nie wydarzyło zgodnie ze starym zwyczajem duchownych, który w przeszłości wyrządził ogromne szkody Kościołowi, takie jak stara praktyka przenoszenia z diecezji do diecezji księży winnych nadużyć. Próbowali "uspokajać i przerywać, przerywać i uspokajać", jak mawiał Manzoni, ale tym razem bomba wybuchła im w twarz.
Nie ma to jednak większego znaczenia, ponieważ niedawno złożono formalną skargę do Sekretariatu Stanu, Żandarmerii Watykańskiej i Gwardii Szwajcarskiej w sprawie złośliwej manipulacji Declaratio papieża Benedykta, którą Ojciec Święty przedstawił tylko w wersji łacińskiej, jak to zilustrowaliśmy. TUTAJ Kiedy watykański aparat sądowy zostanie uruchomiony, wielu znajdzie się w tarapatach. A wielu innych trwale utraci jakąkolwiek reputację zawodową. Andrea Cionci / "Bergoglio is not the Pope” posters
W Teramo pojawiają się plakaty: Bergoglio nie jest papieżem
Bergoglio kwestionuje prawa Boże i kościelne, nawołuje księży do świętokradztwa i apostazji. Otwarcie propaguje grzech sodomii i cudzołóstwa. Otwarcie korumpuje/gorszy młodych ludziideologią gender. Wszyscy katolicy wiedzą, że Bergoglio jest przykrywką dla homoseksualnych drapieżników. Wszyscy, którzy pozostają w pełnej komunii z Bergoglio, odłączyli się od Kościoła i przyłączyli się do buntu Bergoglio przeciwko Bogu.
Rektor katedry św. Patryka, a za jego pośrednictwem kardynał arcybiskup Nowego Jorku, zezwolił na skandaliczny, świętokradczy i liturgicznie obraźliwy pogrzeb w tej niegdyś wspaniałej katedrze.Nie tylko samozwańczy ateista, który przeszedł opiekę medyczną potwierdzającą płeć, co oznacza, że osoba pochowana została przypisana przez Boga w momencie jej poczęcia, płci męskiej, ale zmarł twierdząc, że jest kobietą, ale został również uznany za dziwkę, matkę wszystkich dziwek i to podczas liturgii pogrzebowej! Tak więc logika kanonizowania ludzi podczas katolickich liturgii pogrzebowych znajduje logiczną konkluzję w kanonizowaniu grzechu śmiertelnego i stylu życia przeciwnego prawdziwemu Bogu, którego Kościół katolicki ma głosić.
Co można było zrobić, aby temu zapobiec? 1. Katedra nie powinna być wykorzystywana do pogrzebów tych, którzy wyrzekają się prawdziwego Boga i wyrzekają się katolicyzmu i jego nauk w sposób publiczny. 2. Katedra nie powinna być wykorzystywana do liturgii pogrzebowych i zaślubin, podczas których katolicyzm jest wyśmiewany, wyszydzany i opluwany przez ideologów, którzy mają możliwość głoszenia swoich herezji i świętokradztw z kościelnej ambony. 3. Według doniesień, skandaliczny strój niektórych uczestników liturgii obrażał nawet współczesne obyczaje skromności. Podobnie jak w wielu słynnych katedrach i kościołach w Europie, powinien być egzekwowany dress code, a ci, którzy nie mają odpowiedniego stroju, nie powinni być wpuszczani. 3. Kapłan lub diakon nie powinien wygłaszać pochwały zmarłego, ale powierzyć go Chrystusowi i Jego oczyszczającemu Bożemu Miłosierdziu.
Należy głosić Jezusa Chrystusa, a nie zmarłą osobę. W odniesieniu do liturgii pogrzebowych Kościoła należy przestrzegać następujących zasad: 1. Żadnych przemówień świeckich! 2. Lektorzy i inne oficjalne posługi powinny być pełnione przez lektorów i akolitów przydzielonych do parafii, nigdy nie wybieranych spośród przyjaciół i rodziny zmarłego, chyba że pełnią oni taką funkcję w parafii. 3. Kapłan lub diakon nie powinien wygłaszać pochwały zmarłego, ale powierzyć go Chrystusowi i Jego oczyszczającemu Bożemu Miłosierdziu. Należy głosić Jezusa Chrystusa, a nie zmarłą osobę. 4. Należy używać katolickiej muzyki sakralnej, która w żaden sposób nie naśladuje popularnych świeckich stylów muzycznych i słów. 5. Przeczytaj czarne i zrób czerwone i nie pozwól członkom rodziny lub przyjaciołom w żaden sposób planować liturgii pogrzebowej!southernorderspage.blogspot.com
Śmierć Benedykta XVI: od miejsca zablokowanego do miejsca wakującego
Ojciec Święty Benedykt XVI wrócił do domu Ojca i zostanie zapamiętany jako jeden z największych pontyfików w historii. Od wczoraj Stolica Rzymska nie jest już "utrudniona", ale jest "VACANT", czyli czeka na nowego papieża. Podczas gdy media głównego nurtu chciałyby, abyście uwierzyli w bajkę o papieżu-abdykującym, składającym rezygnację, dziś krótko podsumujemy, dlaczego papież Benedykt pozostał jedynym istniejącym papieżem do 31 grudnia 2022 roku. Poniżej poprawnie przetłumaczona z łaciny Declaratio : dwie wersje możecie porównać TUTAJ , a dogłębną analizę TUTAJ . Weź pod uwagę, że z prawnego punktu widzenia jedyną wersją, która ma znaczenie, jest wersja łacińska.
Drodzy bracia
Wezwałem was na ten konsystorz nie tylko dla trzech kanonizacji, ale także po to, by przekazać wam decyzję o wielkim znaczeniu dla życia Kościoła. Po kilkakrotnym rachunku sumienia przed Bogiem doszedłem do przekonania, że moje siły, ze względu na zaawansowany wiek, nie są już wystarczające do odpowiedniego sprawowaniamunus Piotrowego (1). Jestem świadom, że tenmunus, ze względu na swoją duchową istotę, musi się dokonać nie tylko przez uczynki i słowa, ale nie mniej przez cierpienie i modlitwę (2). Piotra i głoszenie Ewangelii (3) wymaga jednak także tężyzny ciała i ducha, która w ostatnich miesiącach osłabła we mnie do tego stopnia, że musiałem uznać moją niezdolność do właściwego zarządzania powierzonymmi ministerstwem(4). Z tego powodu, dobrze zdając sobie sprawę z powagi tego aktu, w całej wolności oświadczam, żezrzekam się ministerium(5) Biskupa Rzymu, Następcy Świętego Piotra, powierzonego mi przez Kardynałów 19 kwietnia 2005 r., tak że od 28 lutego 2013 r, o godzinie 20.00, (6) Stolica Rzymska, Stolica Świętego Piotra, (vacet) pozostanie pusta (7) i oświadczam, że trzeba będzie zwołać konklawe dla wyboru nowego Papieża przez tych, do których kompetencji należy (8).
Drodzy Bracia, z całego serca dziękuję Wam za miłość i pracę, z jaką znosiliście ciężar mojej posługi, i proszę Was o przebaczenie za wszystkie moje winy. Powierzmy teraz Kościół święty opiece jego Najwyższego Pasterza, Pana naszego Jezusa Chrystusa, i błagajmy Jego Świętą Matkę Maryję, aby wspomagała Ojców Kardynałów swoją macierzyńską dobrocią w wyborze nowego Papieża. (9) Co do mnie, pragnę służyć Świętemu Kościołowi Bożemu całym sercem i życiem poświęconym modlitwie.
1) Pojawia się munus petrino, boska inwestytura jako pontyfikat, "fakt bycia papieżem", według najnowszej wersji Prawa Kanonicznego z 1983 roku. Wykonywanie munus nazywa się ministerium i jest równoznaczne z "pracą" papieża. Benedykt XVI czuł, że nie ma siły, by sprawować munus, bycia papieżem. W rzeczywistości padł ofiarą buntu: Vatileaks w 2012 r. pokazał, że przestano go słuchać, do tego stopnia, że prezes IOR został zwolniony przez kardynała Bertone (czterech prałatów skarżyło się pisemnie na jego nadmierną władzę) bez jego wiedzy. Pojawia się też Mordkomplott podkreślany przez Marco Lillo z Il Fatto Quotidiano: plan zabicia papieża Benedykta, potwierdzony przez kolumbijskiego kardynała Dario Castrillòna w 2015 roku.
2) Duchowa istota munus spełnia się nie tylko przez czyny praktyczne, ale także duchowo, "nie mniej przez cierpienie i modlitwę". Kanon 333.2 stanowi, że papież "ma jednak prawo, stosownie do potrzeb Kościoła, określić osobisty lub kolegialny sposób wykonywania tego munus". Benedykt postanowił więc być papieżem w sposób niematerialny, jedynie poprzez cierpienie i modlitwę, rezygnując tym samym z praktycznego aspektu typowego dla ministerium.
3) Jak przeczytałeś, tutaj papież Benedykt odnosi się właśnie do dzieł i słów: "kierowania łodzią Piotra" i "głoszenia Ewangelii", praktycznych rzeczy, na które czuje, że nie ma już siły.
4) Czuje, że nie może administrować ministerium właściwie, to znaczy całkowicie, nawet za pomocą dzieł i słów...
5) ...tym samym deklaruje, że wyrzeka się ministerium, czyli "roboty" papieża. Do abdykacji - kanon 332,2 - wymaga raczej zrzeczenia się munus, bycia papieżem. Jak wyjaśnia jurystka Estefania Acosta, prawdą jest, że czasami munus może być synonimem ministerium, ale ministerium nigdy nie może być synonimem munus jako "bycia" papieżem, ponieważ zawsze oznacza "robotę", sprawowanie urzędu. Benedykt zrezygnował z robienia za papieża, a nie z bycia papieżem.
6) Kolejnym kolosalnym elementem nieważności dla niemożliwego zrzeczenia się papiestwa jest odroczenie wejścia w życie. Jak wyjaśnia kanonista Francesco Patruno, a potwierdza to jurysta Antonio Sànchez: "Akt zrzeczenia się, podobnie jak przyjęcie papiestwa, należy do grupy tzw. czystych aktów prawnych, to znaczy do tej kategorii aktów, które nie dopuszczają dołączenia warunku i/lub terminu. Są to akty, które wchodzą w życie natychmiast i nie tolerują żadnego odkładania na określony moment w przyszłości lub na wystąpienie przyszłych i niepewnych zdarzeń. Kardynał, który przyjmuje wybór papieski, nie może powiedzieć: "Przyjmuję wybór, ale będzie on obowiązywał od pewnej daty". To samo dotyczy "wyrzeczenia". Co więcej, po godzinie 20.00 28 lutego papież Benedykt nie potwierdzi niczego, ani na piśmie, ani ustnie, na temat tego wyrzeczenia, na co zwrócił uwagę teolog Carlo Maria Pace. Byłoby to niemożliwe, gdyż ministerium, zgodnie z prawem, nie może być oddzielone od munus. W zasadzie wszystko pozostało na poziomie czysto merytorycznym.
7) Element fundamentalny: czasownik vacet w języku łacińskim oznacza dosłownie, że See pozostaje "pusty, ewakuowany, wolny". Przetłumaczono to jako "sede vacante", ale w sposób całkowicie błędny, z przyczyn prawnych wymienionych powyżej, gdyż faktyczne zrzeczenie się posługi nie powoduje abdykacji. Z tego powodu 28 lutego o godz. 17.00 papież Benedykt wsiadł do helikoptera i poleciał do Castel Gandolfo, tak że o godz. 20.00 Stolica Rzymu pozostawała fizycznie "pusta, ewakuowana".
8) W tym innym obiektywnym zdaniu, papież Benedykt ostrzega, że następny papież, (po jego śmierci), będzie musiał być wybrany "przez tych, w których kompetencji to jest". Czyli albo przez prawdziwych kardynałów mianowanych przez niego i Jana Pawła II (a nie tych mianowanych przez ewentualnych uzurpatorów), albo - w razie gdyby Stolicy nie udało się odzyskać - przez lud Rzymu, jak w pierwszych wiekach chrześcijaństwa. W tym przypadku prawdziwy Kościół Chrystusa będzie musiał opuścić Synagogę i zostać/stać się resztą.
9) Od tego momentu papież Benedykt przestaje pełnić funkcję papieża, ponieważ przeszkadzają mu w tym, i powierza Kościół Jezusowi Chrystusowi. Jednocześnie prosi Maryję o pomoc... ojców kardynałów! (a nie mieszkańców Rzymu) w wyborze nowego papieża. Czyli pomiędzy dwoma opcjami "ci, którzy są kompetentni", Benedykt modli się do Maryi, aby fizyczna Stolica mogła zostać odzyskana i aby wtedy mogło się odbyć prawdziwe konklawe z prawdziwymi kardynałami.
10) Jak przeczytałeś, nadal byłby papieżem tylko dzięki modlitwie.
le jest ogromne rozróżnienie: jeśli papież zrzeka się ministerium-ministerium, to abdykował i Stolica Apostolska jest wakująca. Jeśli papież traci ministerium-ministerium, to Stolica nie jest wakująca, ale utrudniona, a on POZOSTAJE papieżem.
Tak więc 1 marca 2013 roku kardynał-dziekan zwołał nowe konklawe, z prawdziwymi kardynałami, ale nielegalnymi, bo papież ani nie umarł, ani nie abdykował. Od tego właśnie momentu, Stolica Apostolska została całkowicie zahamowana.
A co to oznacza? Kanon 335 wyjaśnia: "Gdy Stolica Rzymska zostanie opróżniona lub całkowicie utrudniona, nie należy wprowadzać żadnych innowacji w rządzie całego Kościoła".
Od 2013 roku weszliśmy w "Pontyfikat wyjątku", gdzie w całkowicie utrudnionej Stolicy Apostolskiej zawieszona jest wszelka działalność jurydyczna. Bergoglio jest niesłusznie wybrany antypapieżem i nie ma pomocy Ducha Świętego (i to widać). Nic, co zrobił antypapież Franciszek w ciągu tych dziewięciu lat, nie jest zgodne z prawem. Bergoglio i jego ludzie dokonali schizmy z Kościołem katolickim. Jest to ostateczne oczyszczenie Kościoła pożądane przez Ojca Świętego Benedykta XVI.
To była jedyna rzecz, jaką mógł zrobić: gdyby w reakcji na bunt Benedykt zaczął ekskomunikować na prawo i lewo, naraziłby się tylko na jeszcze większą nienawiść, utrwalając swój wizerunek "złowrogiego germańskiego teologa", przyszywany mu przez media głównego nurtu. Gdyby nadal cierpiał biernie, zostałby usunięty, a po śmierci odbyłoby się prawomocne konklawe.
Zamiast tego testował i "wodził na pokuszenie" (w prawdziwym znaczeniu Modlitwy Pańskiej) tych kardynałów, którzy byli mu niewierni: po prostu "ustąpił" przed wilkami, a oni sami wpadli w pułapkę. Przez dziewięć lat wilki pokazały, czym są i czego chcą. Jak powiedział Tykoniusz, ukochany teolog Ratzingera, Kościół Chrystusa powinien był się wycofać, by oddzielił się od "kościół diabła" ICI .
