,,Jezus, nasz Mistrz przypomina nam, że jest rodzaj zdrowia, który objawia się w całym naszym ciele, a przede wszystkim w oczach.

To jest nasz sposób patrzenia na rzeczywistość, na drugiego człowieka, na Boga (mówimy nawet o obrazie Boga), na siebie (mówimy o poczuciu własnej wartości) przez pryzmat naszego serca. Naszych popędów, naszych wartości, naszej dyscypliny... I okazuje się, że choć możemy mieć wzrok zdrowy fizycznie, to jednak nasze oczy będą patrzeć szukając przede wszystkim... siebie samych. Własnej korzyści, wygody, komfortu... Możemy iść przez świat pragnąc bezpieczeństwa, odsuwając od siebie wszelką formę cierpienia.

Zapominając, że Jezus zaprasza do pójścia za sobą stawiając tylko jeden warunek: zaparcie się siebie, swojego fałszywego ja, które właśnie patrzy na świat po swojemu, w opozycji do Królestwa Bożego.

Tak jest często. Tak było też z Piotrem, który myślał o tym co ludzkie, nie o tym, co Boże.

Na czym skupia się Twój wzrok?

Co najpierw dostrzegasz? A może masz poczucie, że to Twój wzrok ma Ciebie, a nie Ty masz własne spojrzenie.

Gdy uświadamiasz sobie, że wzrok Tobą rządzi, kieruje, staje się samodzielny i jakby sam decydujący. ,,

,,Jeśli więc światło, które jest w tobie, jest ciemnością...,,

,,Zauważ swoje pragnienie skarbu, który może zapewnić bezpieczeństwo i szczęście. Pan Jezus pokazuje swoim uczniom kontrast pomiędzy bogactwem materialnym i duchowym. Dobra materialne dziś są, a jutro mogą przepaść. Dobra duchowe trwają wiecznie.

Spoglądając na swoją codzienność pomyśl, czemu poświęcasz czas i energię. Jak spędzasz wolne chwile, co robisz w weekendy, o co się martwisz. Zauważ, gdzie prowadzi cię twoje serce, co faktycznie jest twoim skarbem. Czy zabiegasz bardziej o to co materialne, czy o to co duchowe?

Jezus oferuje nam skarb, którym jest radość bliskości z Bogiem, komunia z Ojcem. Życie w Królestwie Bożym i wewnętrzny pokój. Są to dobra niewidoczne dla oka. Są to niewidzialne wartości, których możemy doświadczać już w tym życiu, a które trwać będą wiecznie. Słuchając kolejny raz tekstu Ewangelii spróbuj odpowiedzieć sobie na pytanie, jakim skarbem Jezus chce cię obdarować już dziś?

Panie, twoje słowa są życiem. Wypełnij mnie swoim światłem i pomóż mi zrozumieć twoje drogi. Uwolnij mnie od zbytniego zabiegania o to, co przemijalne, a daj mi poznać jedyny skarb o który warto zabiegać: radość Ducha Świętego i życie w komunii z Tobą.,,
17 czerwca 2016 św. brata Alberta Chmielowskiego, zakonnika

Początek o 23 ...
,,

Jak praktykować Godzinę Świętą w domu?

Znajdź spokojne miejsce w domu, w którym wiesz, że nikt przez najbliższą godzinę nie będzie ci przeszkadzał. Zadbaj o to, by przygotować taki nastrój, który pomoże ci zanurzyć się w modlitwie. Uklęknij i powiedz Bogu, że jesteś. Podczas Godziny Świętej możesz milczeć lub modlić się prostymi modlitwami, na przykład modlitwą Jezusową. Daj się prowadzić Duchowi Świętemu, ofiaruj swoje serce i siebie całego Najświętszemu Sercu Jezusa. Rozważaj to, co przeżywał Jezus w Ogrójcu. Możesz przygotować Pismo Święte, by móc się skupić na tym, co wtedy się wydarzyło, na emocjach Jezusa, na obrazach z Jego modlitwy. Przez całą godzinę czuwaj i nie pozwól, aby zmorzył cię sen.
Zachęcamy, aby Godzinę Świętą odprawiać również w każdy czwartek roku liturgicznego,,
Dziś "Godzina Święta". Jezus sam poprosił, byśmy o tej godzinie czuwali przed Najświętszym Sakramentem

Kiedy odprawiać Godzinę Świętą? Najlepiej w Wielki Czwartek

,,Modlitwę zaczęto praktykować już w 1829 roku, powstały nawet "Bractwa Godziny Świętej" w Paryżu i rozpowszechniły się na cały świat. Godzinę Świętą odprawia się w każdy czwartek od godz. 23:00 do północy. Szczególny wymiar ma ona w Wielki Czwartek, gdy wspominamy pojmanie Jezusa w Ogrodzie Oliwnym. Właśnie wtedy dobrze jest nawiedzić Najświętszy Sakrament w tzw. Ciemnicy.

Godzina Święta. Jakie obietnice dał Jezus tym, którzy ją odprawiają?

Z kultem Najświętszego Serca Pana Jezusa i praktykowaniem Godziny Świętej związane są obietnice dane św. Małgorzacie:

Dam im wszystkie łaski potrzebne w ich stanie.
Zgoda i pokój będą panowały w ich rodzinach.
Będę sam ich pociechą we wszystkich smutkach i utrapieniach życia.
Będę ich ucieczką najbezpieczniejszą w życiu, a szczególnie w godzinę śmierci.
Błogosławić będę wszystkim ich zamiarom i sprawom.
Grzesznicy znajdą w Mym Sercu źródło i całe morze niewyczerpanego nigdy miłosierdzia.
Dusze oziębłe staną się gorliwymi.
Dusze gorliwe szybko dostąpią wielkiej doskonałości.
Zleję obfite błogosławieństwo na te domy, w których obraz Serca Mego Boskiego będzie zawieszony i czczony.
Kapłanom dam moc zmiękczania serc najzatwardzialszych.
Imiona osób, które rozpowszechniać będą nabożeństwo do Mego Boskiego
Serca, będą w nim zapisane i na zawsze w nim pozostaną. Przystępującym przez 9 z rzędu pierwszych piątków miesiąca do Komunii Świętej dam łaskę pokuty ostatecznej, że nie umrą w stanie niełaski ani bez sakramentów świętych, a to Serce Moje stanie się dla nich ucieczką w godzinę śmierci,,

Czym jest "Godzina Święta"?

Historia tego czuwania ma początek już w pierwszych wiekach chrześcijaństwa. Jezus powracając z modlitwy w Ogrodzie Oliwnym zastał uczniów śpiących i powiedział do nich z wyrzutem: "Potem przyszedł do uczniów i zastał ich śpiących. Rzekł więc do Piotra: «Tak, jednej godziny nie mogliście czuwać ze Mną?" (Mt 26, 40). Zachęcił również Apostołów, aby "czuwali i nie ulegli pokusie". Chcąc wynagrodzić Jezusowi ten smutek, pierwsi pustelnicy praktykowali nocne czuwanie z Jezusem.

Kult tzw. Świętej Godziny umocnił się jednak na dobre po objawieniach w Paray-le-Monial w Paryżu 1674 roku. Jezus objawił św. Małgorzacie Marii Alacoque tajemnicę swojego Najświętszego Serca. W rozmowach z nią zdradził również, że bardzo cierpi z powodu samotności.

,,Sposób, w jaki ludzie zwracają się do siebie nawzajem, pokazuje, czy coś ich łączy, czy raczej dzieli, czy to oficjalna, drętwa mowa, czy rozmowa bliskich sobie osób. Podobnie z modlitwą. Tak jak się modlisz, tak wierzysz. Modlitwa pokazuje prawdę o jakości mojej więzi z Bogiem. Ile tu rutyny, przyzwyczajenia, pustych słów i myśli krążących gdzieś daleko? Ile żaru, radości, tęsknoty? Łapię się na tym często, że słowa pacierza wypowiadam z prędkością ekspresu. Ledwo wypowiem „Ojcze nasz…”, a już słyszę szybkie, zdyszane „Amen”. Pańszczyzna odrobiona. Czy taka modlitwa cieszy Boga, czy raczej martwi? Czy pomaga mi lepiej żyć? Panie, naucz nas modlić się!,,

Niech sprawiedliwi weselą się w Panu.
Pan króluje, wesel się, ziemio,
radujcie się, liczne wyspy!
Obłok i ciemność wokół Niego,
prawo i sprawiedliwość podstawą Jego tronu.

Refren: Niech sprawiedliwi weselą się w Panu.
Przed Jego obliczem idzie ogień
i dokoła pożera Jego nieprzyjaciół.
Jego błyskawice wszechświat rozświetlają,
a ziemia drży na ten widok.

Refren: Niech sprawiedliwi weselą się w Panu.
Góry jak wosk topnieją przed obliczem Pana,
przed obliczem Władcy całej ziemi.
Jego sprawiedliwość rozgłaszają niebiosa
i wszystkie ludy widzą Jego chwałę.

Refren: Niech sprawiedliwi weselą się w Panu.
Niech zawstydzą się wszyscy,
którzy czczą posągi
i chlubią się bożkami.
Niech wszystkie bóstwa
hołd Mu oddają.

EWANGELIA – komentarze
Dobre uczynki pełnić w ukryciu
Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza. 6, 1-6. 16-18

Jezus powiedział do swoich uczniów:
«Strzeżcie się, żebyście uczynków pobożnych nie wykonywali przed ludźmi po to, aby was widzieli; inaczej bowiem nie będziecie mieli nagrody u Ojca waszego, który jest w niebie.
Kiedy więc dajesz jałmużnę, nie trąb przed sobą, jak obłudnicy czynią w synagogach i na ulicach, aby ich ludzie chwalili. Zaprawdę, powiadam wam: ci otrzymali już swoją nagrodę. Kiedy zaś ty dajesz jałmużnę, niech nie wie lewa twoja ręka, co czyni prawa, aby twoja jałmużna pozostała w ukryciu. A Ojciec twój, który widzi w ukryciu, odda tobie.
Gdy się modlicie, nie bądźcie jak obłudnicy. Oni to lubią w synagogach i na rogach ulic wystawać i modlić się, żeby się ludziom pokazać. Zaprawdę, powiadam wam: otrzymali już swoją nagrodę. Ty zaś, gdy chcesz się modlić, wejdź do swej izdebki, zamknij drzwi i módl się do Ojca twego, który jest w ukryciu. A Ojciec twój, który widzi w ukryciu, odda tobie.
Kiedy pościcie, nie bądźcie posępni jak obłudnicy. Przybierają oni wygląd ponury, aby pokazać ludziom, że poszczą. Zaprawdę, powiadam wam, już odebrali swoją nagrodę. Ty zaś, gdy pościsz, namaść sobie głowę i obmyj twarz, aby nie ludziom pokazać, że pościsz, ale Ojcu twemu, który jest w ukryciu. A Ojciec twój, który widzi w ukryciu, odda tobie».

Oto słowo Pańskie.

PIERWSZE CZYTANIE
Eliasz uniesiony do nieba

2 Krl 2, 1. 6-14

Czytanie z Drugiej Księgi Królewskiej

Kiedy Pan miał wśród wichru unieść Eliasza do nieba, Eliasz szedł z Elizeuszem z Gilgal. Wtedy rzekł Eliasz do niego: «Zostań, proszę, tutaj, bo Pan posłał mnie aż do Jordanu». Elizeusz zaś odpowiedział: «Na życie Pana i na twoje życie: nie opuszczę cię!» I szli dalej razem.
A pięćdziesięciu spośród synów prorockich poszło i stanęło z przeciwka, w oddali, podczas gdy oni obydwaj przystanęli nad Jordanem.
Wtedy Eliasz zdjął swój płaszcz, zwinął go i uderzył w wody, tak iż się rozdzieliły w obydwie strony. A oni we dwóch przeszli po suchym łożysku. Kiedy zaś przeszli, Eliasz rzekł do Elizeusza: «Żądaj, co mam ci uczynić, zanim wzięty będę od ciebie». Elizeusz zaś powiedział: «Niechby – proszę – dwie części twego ducha przeszły na mnie!» On zaś odrzekł: «Trudnej rzeczy zażądałeś. Jeżeli mnie ujrzysz, jak wzięty będę od ciebie, spełni się twoje życzenie; jeśli zaś nie ujrzysz, nie spełni się».
Podczas gdy oni szli i rozmawiali, oto zjawił się wóz ognisty wraz z rumakami ognistymi i rozdzielił obydwóch; a Eliasz wśród wichru wstąpił do niebios. Elizeusz zaś patrzał i wołał: «Ojcze mój! Ojcze mój! Rydwanie Izraela i jego jeźdźcze». I już go więcej nie ujrzał. Ująwszy następnie swoje szaty, Elizeusz rozdarł je na dwie części i podniósł płaszcz Eliasza, który spadł od niego z góry.
Wrócił i stanął nad brzegiem Jordanu. I wziął płaszcz Eliasza, który spadł od niego z góry, i uderzył w wody. Wtedy rzekł: «Gdzie jest Pan, Bóg Eliasza?» I uderzył w wody, a one rozdzieliły się na obydwie strony. Elizeusz zaś przeszedł środkiem.

Oto słowo Boże.
.:ILG:. - 19 czerwca 2024: CZYTANIA LITURGICZNE

Mieć udział
,,Wierzyć, że to, co przydarzyło się Bożym mężom, przydarzyć się może i nam. Ufać, że jesteśmy kochani tak samo, jak najlepsi z najlepszych. Że w tej samej wierze mamy udział. Elizeusz, który woła do Boga Eliasza i jego płaszczem uderza w wody, aby się rozdzieliły – właśnie to odkrywa.
Sprawy wiary nie zawsze rozgrywają się na widoku. Wydaje się, że jest w nich jakaś intymność, jakaś tajemnica, jakieś ukrycie, do którego nawiązuje Jezus. O, żebyśmy tylko wiedzieli, jaka głębia jest w tych, których mijamy na ulicy, spotykamy w naszych domach! Karmimy się ich obecnością, ich pracą, światłem, które zaczerpnęli od Boga. My, towarzysze Eliasza, tak samo wołamy – gdybyż tylko choć dwie części waszego ducha spoczęły na mnie…,,
Refleksja na dziś

Bądźcie odważni, ufający Panu.
Jakże jest wielka dobroć Twoja, Panie,
którą zachowałeś dla bogobojnych.
Okazujesz ją tym, którzy uciekają się do Ciebie
na oczach ludzi.

Refren: Bądźcie odważni, ufający Panu.
Osłaniasz ich Twą obecnością
od spisku mężów,
ukrywasz w swym namiocie
przed swarliwym językiem.

Refren: Bądźcie odważni, ufający Panu.
Miłujcie Pana, wszyscy,
którzy cześć Mu oddajecie.
Pan chroni wiernych,
a pysznym z nawiązką odpłaca.