jozef1807 — 2012-10-28 19:37:22:

Piotr otrzymał od Chrystusa władzę związywania i rozwiązywania
grzechów i spraw dyscyplinarnych a nie zmieniania depozytu wiary.

Grzechów ? Co ty bredzisz ?! Apostołowie otrzymali władzę odpuszczania lub nie odpuszczania grzechów,a Piotr otrzymał władzę związywania i rozwiązywania wszystkiego : "Cokolwiek zwiążesz....cokolwiek rozwiążesz...". Poza depozytem wiary.

jozef1807 — 2012-10-28 19:25:56:
Kościół Piotra nie może nauczać herezji i wbrew temu co już wcześniej nieomylnie orzekł.

Piotr otrzymał od Chrystusa władzę związywania i rozwiązywania.I taką władzę ma każdy Następca św.Piotra.Jeśli cokolwiek w Kościele zostaje zmienione przez Papieża i z Jego woli,ma to ważność i nie podlega dyskusji.

+ Gdy Jezus przyszedł w okolice Cezarei Filipowej, pytał swych uczniów: Za kogo ludzie uważają Syna Człowieczego? A oni odpowiedzieli: Jedni za Jana Chrzciciela, inni za Eliasza, jeszcze inni za Jeremiasza albo za jednego z proroków. Jezus zapytał ich: A wy za kogo Mnie uważacie?. Odpowiedział Szymon Piotr: Ty jesteś Mesjasz, Syn Boga żywego. Na to Jezus mu rzekł: Błogosławiony jesteś, Szymonie, synu Jony. Albowiem ciało i krew nie objawiły ci tego, lecz Ojciec mój, który jest w niebie. Otóż i Ja tobie powiadam: Ty jesteś Piotr Opoka, i na tej opoce zbuduję mój Kościół, a bramy piekielne go nie przemogą. I tobie dam klucze królestwa niebieskiego, cokolwiek zwiążesz na ziemi, będzie związane w niebie, a co rozwiążesz na ziemi, będzie rozwiązane w niebie".
Wtedy przykazał uczniom, aby nikomu nie mówili, że On jest Mesjaszem..
Ewangelia wg Św. Mateusza 16 , 13 - 20

Piotr występujący przeciw Piotrowi to niedorzeczność choć to obecnie ma miejsce.
Mirari vos Grzegorz XVI Papież
Tego zaś najlepiej dopełnicie gdy zgodnie z obowiązkiem Waszego urzędu i zważając na Was samych i na naukę, będziecie ciągle o tym pamiętać: "że Kościół powszechny brzydzi się każdą nowością" (1) i że według przestrogi Św. Agatona papieża "co raz rozstrzygnięto, ani umniejszać, ani zmieniać ani dodawać, ale wszystko w słowach i w interpretacji należy zachować nienaruszone" (2). W ten sposób zostanie niewzruszona siła jedności, która się wspiera na tej stolicy Św. Piotra jak na fundamencie, i skąd wypływają prawa komunii na wszystkie Kościoły partykularne, "tam też będzie dla wszystkich obrona, bezpieczeństwo, port wolny od burz i wszelkiego dobra nieprzebrany skarbiec"

Niezmienność formuł dogmatycznych
9. Niegodziwa byłoby również rzeczą i zgoła przeciwną szacunkowi z jakim należy traktować prawa Kościelne, gdyby postanowienia tegoż Kościoła dotyczące sprawowania obrzędów, albo norm obyczajowych lub też praw kościelnych i zachowania się sług ołtarza, lekceważyć w mniemaniu jakiejś szalonej wolności, i traktować jak się komu podoba, uznawać za niezgodne z pewnymi zasadami prawa naturalnego albo wreszcie uznawać za niedoskonałe lub niedostateczne i podlegające autorytetowi władzy świeckiej.
Absurdalność i szkodliwość reform
10. Jeżeli zgodnie ze sformułowaniem Ojców Soboru Trydenckiego, jest jasne, że: "Kościół został pouczony przez Jezusa Chrystusa i jego apostołów i dotąd Duch Święty naucza go wszelkiej prawdy" (8), to jest absurdalne i wielce dlań szkodliwe domagać się w nim jakiegoś odrodzenia i reformy rzekomo potrzebnej do jego własnego ocalenia czy wzrostu, jakby to Kościół mógł ulegać zaciemnieniu, zbłądzeniu lub tym podobnym brakom, takim właśnie wydaje się nowatorom, którzy zamierzają położyć fundamenty pod jego nową czysto ludzką instytucję, i w konsekwencji dokonać tego czym właśnie brzydzi się św. Cyprian, to jest: "Kościół, dzieło Boskie w dzieło ludzkie zamienili" (9). Niech się zastanowią, ci którzy żywią takie zamiary, że według świadectwa św. Leona, jednemu tylko Biskupowi Rzymskiemu powierzono znosić ustawy kanoniczne, tylko on sam a nie jakaś osoba prywatna ma prawo wyrokować o ustawach swoich poprzedników, aby jak pisze św. Gelazy: "rozważać postanowienia kanonów, i oceniać nakazy poprzedników, odnośnie do tego co jest konieczne w danym czasie do odnowienia Kościoła, aby to co wymaga zwolnienia po odpowiednim rozważeniu zostało skorygowane" (10).

tahamata

Kościół nigdy się nie skończy wg słów Pana naszego Jezusa Chrystusa.

Ale tylko Kościół któremu przewodzi Następca św.Piotra. Kościół jest tam,gdzie jest Piotr.
I nie jest to w Econe.

mkatana — 2012-10-28 19:00:07:
jozef1897
tahamata
Ale wam szczęki niedługo opadną , jak Kościół wkrótce ogłosi prawdziwość tych objawień.

Dla tych dwóch delikwentów Kościół już nie istnieje,zakończył się na śmierci Piusa X. Jedyna enklawa ostała się jeno w Econe,ale i tam już się coś dzieje - zaczynają się wzajemnie wyrzucać.

tahamata
Medjugorie jest kontynuacja Fatimy. Dostrzega to każdy, kto ma pokorę w sercu i jest otwarty na działanie łaski Bożej. Do nawracania się każdego dnia jest wezwany każdy z nas , bo nikt nie jest święty.
Jesteśmy w drodze... jesteśmy grzesznikami. Jakość naszego i Twojego również nawrócenia zweryfikuje kiedyś Jezus. Wybierz się do Medjugorie,
bo ta wizyta u Matki jest Ci bardzo potrzebna. Z Bogiem.

Widzisz tahamata.. ja buduję swoją wiarę na Skale, którą jest Jezus Chrystus. Idę wąską ścieżką...

Ale jest ona pewna i bezpieczna, gdyż trwam w jedności z kapłanami, biskupami, kardynałami będącymi w jedności z Papieżem Benedyktem XVI. Komu jest posłuszne Bractwo Piusa X...?
.................................
A ten tekścik per "wy"... kierujesz do "proletariuszy" czy innych "sojuszników" Bractwa Piusa X ?  :)

Widzisz agnes.. ja buduję swoją wiarę na skale: Piśmie świętym, Tradycji, nauczaniu dwustusześćdziesięciu papieży Kościoła katolickiego i oficjalnie uznanych objawieniach maryjnych. By nie być wodzonym na pokuszenie uczestniczę głównie w Mszach świętych trydenckich (co często stawia mi się jako zarzut). Idę wąską ścieżką...

Wy zaś wolicie budować na piasku: tańcząc, śpiewając, napawając się wygodnymi urywkami z Pisma świętego, negując piekło, Bożą sprawiedliwość, mając jakąś niewytłumaczalną wiarę w Miłosierdzie Boże bez granic i wielkie upodobanie w podejrzanych objawieniach prywatnych. Kochacie nowe, sprotestantyzowane Msze w rytmie salsy, prowadzone przez Waszych wodzirejów. Maszerujecie roześmiani szerokim traktem...

Idźcie z Bogiem!

WIELKI POST 2006
3 kwietnia 2006, słowa Pana

Moja męka i Mój Krzyż przez wieki zakrywały winy ludzi przeciwstawiających się Mojej Boskiej Woli. To jednak nie przynosi upragnionego owocu, gdy ludzie nie czynią ze swego osobistego krzyża ołtarza do składania ofiar.

12 kwietnia 2006, słowa Matki Bożej

Umiłowane dzieci, pragnę powiedzieć wam o czymś, o czym będziecie potem rozważać. Ten dar, tak wielki, sprawi wam radość, jako że udzielam go wam na prośbę Jezusa.
Tej nocy podczas Ostatniej Wieczerzy Ja też byłam z apostołami w domu Wieczernika. Ewangelia o tym nie wspomina, z powodu żydowskiej mentalności tego czasu. Bóg to dopuścił. Liczyli się tylko mężczyźni. Zauważycie to także w opisie rozmnożenia chleba i ryb. Ewangeliści wspominają jedynie liczbę mężczyzn...
Tej nocy, kiedy przebywałam blisko Jezusa i apostołów, byłam pierwsza w umyśle Jezusa, bo On nigdy nie zaniedbał uhonorowania Mnie czy to publicznie, czy prywatnie. Byłam najszczęśliwszą osobą, gdy ustanowiono Sakrament Miłości, ponieważ już wcześniej wiedziałam, że będzie ustanowiony.
Pomyślcie! Ja, która nosiłam Jezusa w -Moim dziewiczym łonie, otrzymałam Go w tym dniu w Eucharystii. Tak zostałam wynagrodzona za wszystkie smutki, które znosiłam aż do tego dnia. Tak miało być: Matka spotkała się z Synem w Eucharystii, połączona z Nim wzajemną Miłością.
Rozmyślajcie często o tych tajemnicach. Jestem Matką Jezusa Miłości.
Sprawicie Mi radość pamiętając o Mnie jako o Matce Boskiej Eucharystii. Tym, którzy wierzą i którzy będą Mnie tak wzywali, obiecuję najwspanialsze Łaski. Chcę obdarzyć was wszystkich Moją słodyczą, jako Matka uwielbiona i będąca przy Jezusie, który jest Moją i waszą chwałą. Tą słodyczą jest nieskończona Miłość, którą Jezus obdarza Mnie i was wszystkich. O świcie tego Wielkiego Czwartku, udzielam wam Mego matczynego błogosławieństwa.

" Oddałem za ciebie Moje życie..." - Catalina Rivas (współczesna mistyczka)

W obecnych bezbożnych, zmaterializowanych i pełnych idoli czasach,
przy ogromnym tempie życia, ludzkie serca pozostają poza Bożą obecnością. Wielu odczuwa w sobie pustkę, samotność, strach i przygnębienie; żyje bez światła i drogowskazu, , w rozgoryczeniu i
utrapieniu, bez wewnętrznych treści, które tylko Bóg może wnieść.
Modlitwa adoracji jest niezbędna do wypełnienia duchowej pustki.
To jest czas na uznanie Boga w sercu, na oddanie mu pierwszego
miejsca, jest to czas na decyzję, aby się w Niego wsłuchiwać,
przebywać z Nim, wypoczywać z Nim, stwarzać w sercu przestrzeń dla Niego i żyć w Nim. Tego dziś potrzebuje każdy człowiek.
To jedyny sposób, aby człowiek uratował przed zagubieniem samego
siebie, uchronił się przed zagrożeniami świata i przeszedł w krąg
cudownego światła Bożej obecności.
Dopiero wtedy przychodzi nieustanna modlitwa, nieustanne
dziękczynienie i nieustanne uwielbienie Boga.