Filozofia stosowana
Jak to się mówi: optymista widzi szklankę do połowy pełną, pesymista - do połowy pustą. Realista widzi szklankę i wodę.
Fenomenologa interesuje natomiast osobiste, autentyczne czyli subiektywnie szczere doświadczenie szklanki, zastanawia się jak opisać dynamikę zjawisk i doświadczeń oraz znaleźć podstawę dialogu między nimi tj. znaleźć przyjazny wspólny mianownik, wspólny poziom.
Dajmy na to przykładowo, w przypadku szklanki i rynsztoka, wychodzi mu np. że:
(1) rynsztok też może czasem służyć za naczynie do picia (tj. pełnić funkcję szklanki) zaś autentyczny tj. szczery akt picia może występować zarówno w wypadku rynsztoka jak i szklanki, oraz:
(2) w skład tego co spływa rynsztokiem też wchodzi H2O, oraz:
(3) tak w sumie to nie jest istotne co i z czego ktoś pije, lecz to że akt/doświadczenie picia może być okazją do spotkania i rozmowy.
I to jest już jakaś podstawa do dialogu i współdziałania.
Fenomenologa interesuje natomiast osobiste, autentyczne czyli subiektywnie szczere doświadczenie szklanki, zastanawia się jak opisać dynamikę zjawisk i doświadczeń oraz znaleźć podstawę dialogu między nimi tj. znaleźć przyjazny wspólny mianownik, wspólny poziom.
Dajmy na to przykładowo, w przypadku szklanki i rynsztoka, wychodzi mu np. że:
(1) rynsztok też może czasem służyć za naczynie do picia (tj. pełnić funkcję szklanki) zaś autentyczny tj. szczery akt picia może występować zarówno w wypadku rynsztoka jak i szklanki, oraz:
(2) w skład tego co spływa rynsztokiem też wchodzi H2O, oraz:
(3) tak w sumie to nie jest istotne co i z czego ktoś pije, lecz to że akt/doświadczenie picia może być okazją do spotkania i rozmowy.
I to jest już jakaś podstawa do dialogu i współdziałania.