Cud który dział się w Polsce i dzieje nadal – Jan Paweł II – Dar Nieba. Maryja mówi, że to Jej Papież – Maryjny- to Ona go wychowała i prowadziła.
![](https://seedus2043.gloriatv.net/storage1/mtof4sniu1f3shtnbv5yrhkxw0pyx1s4bktibkl.webp?crop=252.156.0.22&scale=on&secure=g6LpWWuYETagP8QOtX6aiw&expires=1721412696)
![](https://seedus4268.gloriatv.net/storage1/yy0jrqw2kxdd3tyzfi37b7gv6bpyro2k116ydeg.webp?crop=197.122.0.67&scale=on&secure=7MjimtUgBsnWTh-2A2Yg9g&expires=1721414569)
Dar Nieba, bo już przewidziany w zamyśle Bożym od dawna, ponad 100 lat wcześniej słychać pierwsze przesłanki o Janie Pawle II.
Bo myśli Moje nie są myślami waszymi
ani wasze drogi Moimi drogami –
wyrocznia Pana.
Bo jak Niebiosa górują nad Ziemią,
tak drogi Moje – nad waszymi drogami i
myśli Moje – nad myślami waszymi. (Iz 55, 8-9)
![](https://seedus2043.gloriatv.net/storage1/0tetkn89l6yhbvtdpb0ji8pgajc689uz3q7yu77.webp?scale=on&secure=nT0UaCm3uzkPZoR3WuORLw&expires=1721376342)
„Słowiański Papież”.
Pośród niesnasek Pan Bóg uderza
W ogromny dzwon,
Dla słowiańskiego oto Papieża
Otworzył tron.
Ten przed mieczami tak nie uciecze
Jako ten Włoch,
On śmiało, jak Bóg, pójdzie na miecze;
Świat mu to proch!
Twarz jego, słowem rozpromieniona,
Lampa dla sług,
Za nim rosnące pójdą plemiona
W światło, gdzie Bóg.
Na jego pacierz i rozkazanie
Nie tylko lud
Jeśli rozkaże, to słońce stanie,
Bo moc to cud!
On się już zbliża rozdawca nowy
Globowych sił:
Cofnie się w żyłach pod jego słowy
Krew naszych żył;
W sercach się zacznie światłości Bożej
Strumienny ruch,
Co myśl pomyśli przezeń, to stworzy,
Bo moc to duch.
A trzeba mocy, byśmy ten pański
Dźwignęli świat:
Więc oto idzie papież słowiański,
Ludowy brat;
Oto już leje balsamy świata
Do naszych łon,
A chór Aniołów kwiatem umiata
Dla niego tron.
On rozda miłość, jak dziś mocarze
Rozdają broń,
Sakramentalną moc on pokaże,
Świat wziąwszy w dłoń;
Gołąb mu słowa w hymnie wyleci,
Poniesie wieść,
Nowinę słodką, że duch już świeci
I ma swą cześć;
Niebo się nad nim piękne otworzy
Z obojga stron,
Bo on na świecie stanął i tworzy
I świat, i tron.
On przez narody uczyni bratnie,
Wydawszy głos,
Że duchy pójdą w cele ostatnie
Przez ofiar stos;
Moc mu pomoże sakramentalna
Narodów stu,
Moc ta przez duchy będzie widzialna
Przed trumną tu.
Takiego ducha wkrótce ujrzycie
Cień, potem twarz:
Wszelką z ran świata wyrzuci zgniłość,
Robactwo, gad,
Zdrowie przyniesie, rozpali miłość
I zbawi świat;
Wnętrze Kościołów on powymiata,
Oczyści sień,
Boga pokaże w twórczości świata,
Jasno jak dzień.
(Juliusz Słowacki, 1848.)
źródło: Cuda Jezusa