Nie ma to jak ...prowokacja ,,akuku,,
,,Niektórym z nas wyraz

"niemowlęctwo" kojarzyć się może z jakąś beznadzieją, niedojrzałością, a nawet z ograniczeniem. Pan Jezus powiedział: "
Jeżeli się nie staniecie jako dzieci, nie wejdziecie do Królestwa Niebieskiego" (Mt 18,3).
Cechami niemowlęcia są: maleńkość, bezradność, miłość, prostota, ufność i ustosunkowanie się do Boga na wzór małych dzieci względem swoich kochających rodziców. ....
Maleńki Jezus Niemowlę nikomu nie rozpowiadał kim jest, aż przyszła Jego godzina, w której miał objawienie Ojca, by wzbudzić w sercach ludzkich miłość ku Niemu.
Jakże szczęśliwą jest dusza, żyjąca w ukryciu. Nikt się nią nie zajmuje, tylko ci, którym została zlecona troska o to.
Ukryj się w Bogu tak, jak Bóg ukrył się w tobie. Bóg ukrył w tobie całą Swoją Świętość, ty w Nim ukryj całą swoją grzeszność i nędzę. Stworzenia tylko w Bogu powinny się znaleźć ale i ty sama duszo niemowlęca w Bogu powinnaś się szukać. Kto jest maleńki, głębiej skryć się może.
Nie myśl o przeszłości, by się nią nie martwić. Nie myśl o przyszłości. Nie myśl o tym, co cię może spotkać. Niemowlę nie troszczy się o jutro, spokojnie, ufnie powierza się kochającej matce. Nie znaczy to, żeby zaniedbywać swoje obowiązki i nie troszczyć się o osoby sobie powierzone.
Chodzi o to, aby nie czynić tego ze szkodą dla swojej duszy - z zapomnieniem o rzeczy najważniejszej, o sprawie uświęcenia duszy - czynić zabiegi, ale spokojnie, ze wzrokiem utkwionym w niebo, z ufnością, że Bóg najlepszy Ojciec, więcej myśli o swoich dzieciach, niż one to potrafią.
Im dusza więcej myśli o Bogu, o tym, by Mu radość sprawić świętym życiem, tym więcej Bóg myśli o tej duszy, by jej dostarczyć świętych środków potrzebnych do życia.

Ufność.
Nade wszystko od dusz maleńkich domaga się Bóg ufności. Bóg pragnie, aby Mu zaufały, by Mu wszystko powierzyły - swoje radości i nadzieje, kłopoty i troski. Dziecko, jeżeli czegoś samo nie potrafi zrobić, biegnie do matki z myślą - mamusia to umie, jeżeli coś popsuje jest przekonane - mamusia to naprawi. O, jak Bóg lubi tego rodzaju zaufanie.
Jeżeli dusza zna swoją nicość, musi sobie na każdym niemal kroku powiedzieć - nic nie umiem, nie zdolną jestem do wykonywania jakiegokolwiek dobra - tylko niemowlęciem jestem, w którym tkwią energie życia, ale musi być ktoś, kto by dopomagał do rozwoju tego życia.

opoka.org.pl/index1.html?http://www.gloswspolnoty.katowice.opok