V.R.S. Jakby to powiedzieć...
Ja w dobrej wierze od dziecka nasiąkałem posoborowymi kłamstwami
i do tej pory z tego powodu cierpię - wszystkie były grube
i zamaskowane mitami ludzi "wielkiego formatu" z Wojtyłą i Wyszyńskim na czele.
A najgrubsze z nich, to to, że przez wiele lat uważałem się za "Katolika"...
Wobec tak grubych - takie kłamstewko byłoby dla mnie
tylko zwyczajnym chwytem marketingowym dla napchania skarbony.
Pewności nie mam i nie ukrywam, że drażni mnie ten stan rzeczy,
ale wolę odrzucić absolutnie wszystko co proponują niż przyjąć choćby jedno
z kolejnych ich kłamstw.
Ich wiarygodność we wszystkim mierzę wielkością ich "Świętych".

@sługa Boży
Ma pan rację.
Natomiast odróżniam osoby, które to wprowadzały w pełni świadomie, przestawiając Kościół walczący i nauczający na "Kościół (czy raczej NGO albo FBO - faith based organization) w służbie postępu (technologicznego bo przecież nie moralnego) ludzkości", bo to określenie chyba najtrafniej oddaje istotę posoborowia, na osoby, które często z naiwności i mechanizmu wyparcia, choć bez entuzjazmu dla zmian, dały się gotować jak żaba.

Bo widzi pan, ani pan ani ja nie urodziliśmy się w duchu i otoczeniu Tradycji i też takimi osobami byliśmy, wędrując krócej lub dłużej po manowcach by wreszcie wrócić do domu.
Dlatego zawsze będę zachowywał wielką dozę cierpliwości do takich osób.

Nadto, coby nie powiedzieć o polskim "NO" to akurat, jako jedno z nielicznych zachowało ono poprawne słowa konsekracji wina (tj. "za wielu") bez masowego odejścia jak w "czołowych" współczesnych językach. Oczywiście znalazły się za to w nim inne "kwiatki posoboru" jak ta modlitwa o doprowadzenie Kościoła do "pełnej jedności", oderwana od tekstu łacińskiego.

V.R.S. Słusznie - należy zauważać że są różne "frakcje" w ujętym ogólnie "posoborowiu"
przenikane niejednolitym nurtem, choć rwącym w jednym kierunku,
ku piekielnej przepaści.
Patrzę na nie wszystkie, jak na oddziały wroga mojej duchowości
podzielone na pułki i regimenty...
Należy mieć nie tylko cierpliwość, ale i miłość do błądzących
choć niejednokrotnie nie łatwe to zadanie.
Pomaga mi w tym pokora wynikająca z wiedzy,
że sam do tej pory zupełnie od błądzenia nie jestem wolny.
Jednak w subiektywnym odbiorze "mniej upośledzona frakcja",
nie może być uznana za przekazującą prawdę,
bo prawda jest czystością. I choć bywa, że i wśród Tradycyjnych Katolików
brakuje tej czystości, to nieczystość w posoborowiu jest osią
na której owe stoi...

Żeby jeszcze człowiekowi przynajmniej pokazano w dzieciństwie chociaż raz te różnicę, co najmniej w liturgii, to może by i szybciej zakręcił z tej nowej drogi.

Chwała Bogu, że w ramach posoborowia funkcjonowali jeszcze księża starej daty, formowani zupełnie w innych czasach. Ja miałem przyjemność z takim, co pod naciskiem biskupa powoli wprowadzał zmiany, ale i tak był wielkim "hamulcowym". Sam, jak się wyrażał, nie rozumiał jak to możliwe, że dzieją się takie zmiany, a już zwłaszcza odnośnie Mszy. Dlatego wiele elementów pobożnościowych było jeszcze zachowanych. Kazania były jeszcze katolickie. No ale przyszły nowe władze, a ci starsi zostali poodsuwani, zresztą dzisiaj już świętej pamięci.

A jakie reakcje rodziny teraz? U mnie niektórzy z politowaniem są zaciekawieni egzotyką, "formami zaszłymi dla seniorów", a inni (co gorsze bardziej bliscy) lekko mówiąc, nie przepadają za odwoływaniem się do jednoznacznej wykładni Kościoła wszystkich wieków, a już najgorsze - powoływaniem się na jakiś dokument soboru dogmatycznego (szczególnie Trydenckiego z jego anatemami). Wtedy tym większe reakcje emocjonalne, a czasem nawet wścieklizna. Jan Paweł II jednak zrobił swoje i w tym pokoleniu jego największych miłośników niewiele da się zrobić. Ja słyszę ostatecznie, kiedy już brak argumentów: "Jan Paweł był za ekumenizmem", "Jan Paweł sprawował taką Mszę", a ogólnie "Jan Paweł to czy tamto popierał", więc wszystko jest w jak najlepszym porządku, bo stoi za tym autorytet Karola Wojtyły.

@Frank Columbo
"Żeby jeszcze człowiekowi przynajmniej pokazano w dzieciństwie chociaż raz te różnicę, co najmniej w liturgii, to może by i szybciej zakręcił z tej nowej drogi"
---
Proponuję spojrzeć na to z drugiej strony: udało się panu zaprzeczyć wyznawanemu przez wielu (w tym posoborowych ekumaniaków) dziś paradygmatowi, że religia jest warunkowana kulturowo.
Może się pan poczuć jak Chesterton,który był długie lata "Anglo-Catholic" zanim odkrył że "Catholic" oznacza jednak coś inngo.

W NOM przecież się walczy z "materializmem eucharystycznym" (to ks. Blachnicki) więc o ile się orientuję to nie:
OWMR 278 "Ilekroć przylgnie do palców jakaś cząstka Hostii, zwłaszcza po łamaniu Chleba i Komunii wiernych, kapłan powinien otrzeć palce nad pateną, a jeśli to konieczne, obmyć je. Ma również zebrać cząstki znajdujące się poza pateną." I to się nazywa puryfikacją. Nadto OWMR 279 mówi że naczynia puryfikuje się na kredensie.
OWMR 280 ma zastosowanie do sytuacji z Sokółki: "Jeśli upadnie Hostia lub jakaś jej cząstka, należy ją podnieść z czcią". I tyle.

W rubrykach tradycyjnego rytu robi się to następująco:
"Po komunii wiernych celebrans wraca do ołtarza. Jeśli zostały jakieś Hostie na korporale, zbiera je pateną, a jeśli pozostały jakieś partykuły, umieszcza je w kielichu. Jeśli Hostie pozostały w kustodii, kładzie ją na korporał, zamyka i umieszcza z powrotem w tabernakulum, przyklęka, po czym zamyka tabernakulum. Następnie umieszcza w kielichu wszystkie partykuły, które znalazł na patenie, którą umieszczano pod ustami komunikujących. Następnie mówi cicho Quod ore sumpsimus, etc. i puryfikuje się [przy ołtarzu]"