Postaw, Panie, straż przy moich ustach i wartę przy bramie warg moich.
Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi,że tajemnice królestwa objawiłeś prostaczkom.
EWANGELIA– komentarze Jezus błogosławi dzieci Słowa Ewangelii według Świętego Marka.Mk 10, 13-16
Przynosili Jezusowi dzieci, żeby ich dotknął; lecz uczniowie szorstko zabraniali im tego. A Jezus, widząc to, oburzył się i rzekł do nich: «Pozwólcie dzieciom przychodzić do Mnie, nie przeszkadzajcie im; do takich bowiem należy królestwo Boże. Zaprawdę, powiadam wam: Kto nie przyjmie królestwa Bożego jak dziecko, ten nie wejdzie do niego». I biorąc je w objęcia, kładł na nie ręce i błogosławił je.
Oto słowo Pańskie. .:ILG:. - 25 maja 2024: CZYTANIA LITURGICZNE **********†********** ,,W czasach Jezusa dzieci i kobiety niestety traktowano jak ludzi gorszej kategorii. Inaczej niż dzisiaj. Kobiety były pozbawione wielu praw, chociażby do zabierania głosu czy uczestnictwa w zgromadzeniach, a nawet możliwości uczestnictwa w oficjalnych modlitwach w synagodze – miały tam odrębne miejsce. Dziewczynki, nawet jeśli rodzice posiadali pieniądze, nie mogły chodzić oficjalnie na naukę, inaczej niż chłopcy. W synagodze z chłopcami było inaczej, po bar micwie mogli uczestniczyć na modlitwie na równi z mężczyznami. Jezus kolejny raz łamie obowiązujące zasady, jak wtedy gdy uzdrawiał w szabas czy rozmawiał z trędowatymi, i pozwala dzieciom przychodzić do siebie, słuchać Jego nauki, przyglądać się. Błogosławi im. Pokazuje, że każdy człowiek, bez wyjątku, także ten uważany przez innych za kogoś drugiej czy trzeciej kategorii, jest Mu bliski.
Tak pół żartem, pół serio to dziś odwróciliśmy zasady działania Chrystusa w Kościele. On katechizował dorosłych, a błogosławił dzieciom, a my błogosławimy dorosłych, a katechizujemy dzieci. Może warto do tego powrócić? ,,
,,Maryja jest dla nas najpierw nauczycielką adoracji, kontemplacji Chrystusa. Najłatwiej mam jest zrozumieć słowo adoracja – czyli wpatrywanie się w Chrystusa, duchowe przebywanie z Nim. Taką modlitwę praktykujemy przez Najświętszym Sakramentem – wierząc, że jest w nim obecny żywy Chrystus Paschalny, z duszą i Ciałem, w jednej osobie Bóg i Człowiek. W Najświętszej Hostii jest obecny cały Chrystus …More
,,Maryja jest dla nas najpierw nauczycielką adoracji, kontemplacji Chrystusa. Najłatwiej mam jest zrozumieć słowo adoracja – czyli wpatrywanie się w Chrystusa, duchowe przebywanie z Nim. Taką modlitwę praktykujemy przez Najświętszym Sakramentem – wierząc, że jest w nim obecny żywy Chrystus Paschalny, z duszą i Ciałem, w jednej osobie Bóg i Człowiek. W Najświętszej Hostii jest obecny cały Chrystus. Adoracja eucharystyczna jest to wpatrywanie się w Chrystusa, duchowe uwielbienie i miłosne przytulenie się do Niego, poznawanie Boga, zanurzenie się w Nim przez wiarę i miłość, z nadzieją uczestnictwa w życiu wiecznym. Maryja jest dla nas wzorem i nauczycielką adoracji, bo Ona przecież od chwili Zwiastowania nosiła Go w swoim łonie, pod swoim Niepokalanym Sercem. Można powiedzieć, że Maryja była pierwszym tabernakulum, pierwszą monstrancją. Ona kochała Jezusa w sobie, nosiła Go, zastanawiała się nad tajemnicą Tego, którego Archanioł nazwał Synem Najwyższego.,,
Słowa Ewangelii według Świętego Marka Przynosili Jezusowi dzieci, żeby ich dotknął; lecz uczniowie szorstko zabraniali im tego. A Jezus, widząc to, oburzył się i rzekł do nich: «Pozwólcie dzieciom przychodzić do Mnie, nie przeszkadzajcie im; do takich bowiem należy królestwo Boże. Zaprawdę, powiadam wam: Kto nie przyjmie królestwa Bożego jak dziecko, ten nie wejdzie do niego». I biorąc je w …More
Słowa Ewangelii według Świętego Marka
Przynosili Jezusowi dzieci, żeby ich dotknął; lecz uczniowie szorstko zabraniali im tego. A Jezus, widząc to, oburzył się i rzekł do nich: «Pozwólcie dzieciom przychodzić do Mnie, nie przeszkadzajcie im; do takich bowiem należy królestwo Boże. Zaprawdę, powiadam wam: Kto nie przyjmie królestwa Bożego jak dziecko, ten nie wejdzie do niego». I biorąc je w objęcia, kładł na nie ręce i błogosławił je.
Sobota z Maryją przewodniczką i nauczycielką modlitwy. ,Nasze życie duchowe może rozwijać się tylko w Kościele – w mistycznym ciele Chrystusa. Źródłem i narzędziem tego rozwoju jest liturgia Kościoła, a szczególnie misterium paschalne i uobecniająca je Eucharystia. Narzędziem rozwoju duchowego jest również osobista modlitwa, ściśle związana z liturgią, zakorzeniona w niej. Zatem Maryja, jako …More
Sobota z Maryją przewodniczką i nauczycielką modlitwy.
,Nasze życie duchowe może rozwijać się tylko w Kościele – w mistycznym ciele Chrystusa. Źródłem i narzędziem tego rozwoju jest liturgia Kościoła, a szczególnie misterium paschalne i uobecniająca je Eucharystia. Narzędziem rozwoju duchowego jest również osobista modlitwa, ściśle związana z liturgią, zakorzeniona w niej. Zatem Maryja, jako ikona Kościoła, stanowi dla nas najlepszy wzór modlitwy i całego życia duchowego.
Maryja jest dla nas najpierw nauczycielką adoracji, kontemplacji Chrystusa. Najłatwiej mam jest zrozumieć słowo adoracja – czyli wpatrywanie się w Chrystusa, duchowe przebywanie z Nim. Taką modlitwę praktykujemy przez Najświętszym Sakramentem – wierząc, że jest w nim obecny żywy Chrystus Paschalny, z duszą i Ciałem, w jednej osobie Bóg i Człowiek. W Najświętszej Hostii jest obecny cały Chrystus. Adoracja eucharystyczna jest to wpatrywanie się w Chrystusa, duchowe uwielbienie i miłosne przytulenie się do Niego, poznawanie Boga, zanurzenie się w Nim przez wiarę i miłość, z nadzieją uczestnictwa w życiu wiecznym. Maryja jest dla nas wzorem i nauczycielką adoracji, bo Ona przecież od chwili Zwiastowania nosiła Go w swoim łonie, pod swoim Niepokalanym Sercem. Można powiedzieć, że Maryja była pierwszym tabernakulum, pierwszą monstrancją. Ona kochała Jezusa w sobie, nosiła Go, zastanawiała się nad tajemnicą Tego, którego Archanioł nazwał Synem Najwyższego.
Maryja jest także nauczycielką rozważania słowa Bożego, słów i znaków, które czynił Jezus. Po odnalezieniu dwunastoletniego Jezusa w świątyni jerozolimskiej, na końcu opisu tego zdarzenia, Ewangelista Łukasz napisał: „A Matka Jego chowała wiernie wszystkie te wspomnienia w swym sercu”. Jej Niepokalane Serce stanowi zapis – żywą pamięć całego życia Jezusa. A czymże ma być w swej istocie rozważanie słowa Bożego? Przecież nie jest to tylko intelektualne roztrząsanie jakiś zdarzeń zapisanych w Piśmie Świętym, w Ewangelii. Słowo Boże, które czytamy, nad którym rozważamy, ma zstąpić do naszego serca, ma przeniknąć nasze życie, aby stać się Słowem życia. Maryja nie od razu rozumiała cały sens zdarzeń związanych z Jezusem. Wspomniane wydarzenie odnalezienia dwunastoletniego Jezusa w świątyni wyraźnie o tym świadczy. Józef i Maryja, widząc Go między uczonymi w Piśmie, byli bardzo zdziwieni. Słowo Boże musi stanowić dla nas tajemnicę. Ono nas przerasta – inaczej nie byłoby słowem Boga. Dlatego od Maryi mamy uczyć się zachowywać w swym sercu i nieustannie wracać do słowa Bożego, konfrontując w jego świetle nasze życie. Słowo Boże rozjaśnia naszą drogę ziemskiego życia, a z drugiej strony, przykładając słowo Boże do życia, możemy je lepiej zrozumieć. Pomiędzy Słowem Bożym i życiem, wydarzeniami życia, jest wzajemna zależność. W ten sposób ukazuje się ono przed nami jako ciągle żywe, ciągle pasujące do życia.
Maryja jest dla nas ikoną życia duchowego najpełniej przez swój udział w tajemnicy paschalnej Syna Bożego. W opisie Ewangelii znajdujemy Ją pod krzyżem Chrystusa – oprócz Niej jest tam niewiele osób – ci którzy najbardziej kochali. Oczywiście w tradycji Kościoła mówi się także o Jej obecności podczas Ostatniej Wieczerzy, w Wieczerniku. Maryja jest duchowo przeniknięta Paschą Chrystusa, całkowicie zjednoczona z dziełem zbawczym swego Syna. Jego fizyczne i duchowe cierpienia przeżywa w swej duszy. Podczas Paschy prawdziwie miecz boleści przeniknął Jej serce – zgodnie z zapowiedzią Symeona. W ten sposób, przez łaskę, staje się Ona w Chrystusie współodkupicielką. Nasze życie, dzięki Eucharystii, również ma się stać cząstką Jedynej Ofiary zbawczej Chrystusa. Do złożenia ofiary Bóg potrzebował ciała, które przyjął z Maryi Dziewicy. Również korzysta z naszego ciała, aby dopełniać dzieło zbawienia – według słów św. Pawła Apostoła. Tak, jak dla Chrystusa i Maryi szczytem życia i modlitwy była tajemnica paschalna, również jest i dla nas. Jeśli jesteśmy przez Eucharystię zjednoczeni z Chrystusem, to każde nasze cierpienie, każda nasza ofiara staje się, nie tylko cząstką ofiary zbawienia, ale również najbardziej upodabnia nas i jednoczy z Bogiem. Nasze zwykłe życie ofiarowane Bogu w Chrystusie staje się naszą najdoskonalszą formą modlitwy i zjednoczenia z Bogiem.,,
Moja modlitwa jest jak dym kadzidła. Do Ciebie wołam, Panie, pośpiesz mi z pomocą, usłysz mój głos, gdy wołam do Ciebie. Niech moja modlitwa wznosi się przed Tobą jak kadzidło, a podniesione me ręce, jak ofiara wieczorna. Refren: Moja modlitwa jest jak dym kadzidła. Postaw, Panie, straż przy moich ustach i wartę przy bramie warg moich. Do Ciebie bowiem, Panie, zwracam moje oczy, do Ciebie się …More
Moja modlitwa jest jak dym kadzidła. Do Ciebie wołam, Panie, pośpiesz mi z pomocą, usłysz mój głos, gdy wołam do Ciebie. Niech moja modlitwa wznosi się przed Tobą jak kadzidło, a podniesione me ręce, jak ofiara wieczorna.
Refren: Moja modlitwa jest jak dym kadzidła. Postaw, Panie, straż przy moich ustach i wartę przy bramie warg moich. Do Ciebie bowiem, Panie, zwracam moje oczy, do Ciebie się uciekam, nie gub mojej duszy.
