Święty Józef Sebastian Pelczar W publikacjach szerzył i promował naukę społeczną papieża Leona XIII.
Miał wielkie nabożeństwo do Najświętszego Sakramentu, Serca Pana Jezusa i Matki Bożej. W swoim herbie biskupim umieścił wizerunek NMP z zawołaniem Ave Maria. Dewizą jego życia było zawołanie:
Wszystko dla Najświętszego Serca Jezusowego przez Niepokalane Ręce Najświętszej Maryi Panny.

Przez 25 lat pracował jako biskup. Przed 1914 uzyskał tytuł asystenta tronu papieskiego, tytuł hrabiego rzymskiego, tytuł prałata domowego Jego Świątobliwości.

W 1891 poddał myśl utworzenia Bractwa NMP Królowej Korony Polskiej, które oprócz celów religijnych opiekowało się rzemieślnikami, biednymi, sierotami i sługami (zwłaszcza chorymi i pozbawionymi pracy). W 1894 założył w Krakowie Zgromadzenie Służebnic Najświętszego Serca Jezusowego, „stawiając mu za cel szerzenie Królestwa miłości Serca Jezusowego”. Siostry miały być „znakiem i narzędziem tej miłości wobec dziewcząt, chorych i wszystkich ludzi potrzebujących pomocy”.

Był zaangażowanym działaczem okręgu lwowskiego Polskiego Czerwonego Krzyża, a za swoje zasługi – jako pierwszy w Polsce – otrzymał tytuł „Dozgonnego Członka PCK”.

W ramach autonomii galicyjskiej państwa Austro-Węgier był posłem Sejmu Krajowego Galicji kadencji V (1883), VII (1900–1901), VIII (1901–1907), IX (1908–1913), X (1913–1914). Otrzymał tytuł c. k. tajnego radcy.

Mimo spełniania wszystkich obowiązków duszpasterskich miał sporo czasu wolnego, który wykorzystywał na modlitwę i czytanie lektur duchowych. W trakcie swojej pracy duszpasterskiej zauważył u siebie silną potrzebę pomocy najbiedniejszym. Wtedy też założył Towarzystwo Pań św. Wincentego a Paulo, które troszczyło się o ubogich z miasta i okolic.

św.Józef Sebastian był gorącym patriotą. Głoszone przez niego kazania i mowy okolicznościowe emanowały umiłowaniem Ojczyzny, tradycji narodowych i troską o duchowy i materialny rozwój kraju. W czasie zaborów, gdy jeszcze nic nie zapowiadało rychłego odzyskania niepodległości, wzywał do pokładania ufności w Bogu i obrony wiary katolickiej:
Któż nie widzi, że dziś narody marnieją i wracają do barbarzyństwa, w miarę jak porzucają zasady chrześcijańskie. Chcemyż tedy, by naród polski przetrwał próby wieku, by nie wpuścił do swego serca jadu, który by go zatruł, by się nie ugiął przed żadną przemocą, strzeżmy jego wiary.
Z wiarą brońmy obyczaju, świętości domowego ogniska, zgody społecznej, ziemi ojczystej i języka, bo to wszystko jest siłą narodu. W tym celu pozbywajmy się wad starych [...], pracujmy sumiennie i po Bożemu [...], niosąc sobie chętną pomoc i zapierając się miłości własnej [...], żyjmy skromnie i oszczędnie, by ratować ziemię polską przed obcymi [...], nie żałujmy trudu i grosza dla dobra powszechnego, mając zawsze za pobudkę chwałę Bożą i pożytek ojczyzny.
Jako ojciec diecezji na różne sposoby - słowem mówionym i pisanym przypominał o prawie Polaków do wolnej ojczyzny. Odzyskanie niepodległości powitał z wielką radością ale i zatroskaniem o przyszły kształt Rzeczypospolitej.
Na kilka lat przed śmiercią w Liście otwartym do posłów diecezji przemyskiej, a pośrednio do wszystkich posłów Sejmu Ustawodawczego wyznał:
Przez całe życie tęskniłem za Polską wolną, silną i świętą, modliłem się o taką Polskę i pracowałem jak mogłem dla takiej Polski.

Ciekawe i przydatne dzieła Świętego w formie cyfrowej do pobrania:

Masonerya. Jej początki, organizacya, ceremoniał, zasady i działanie - Śląska Biblioteka Cyfrowa

(Masonerya. Jej początki, organizacya, ceremoniał, zasady i działanie)

Religja katolicka : jej podstawy, jej źródła i jej prawdy wiary : rozprawy dogmatyczne dla ludzi wykształconych - Podkrapacka Digital Library

(Religja katolicka : jej podstawy, jej źródła i jej prawdy wiary : rozprawy dogmatyczne dla ludzi wykształconych)

Życie duchowne czyli doskonałość chrześcijańska według najcelniejszych mistrzów duchownych - Podkrapacka Digital Library
(Życie duchowne czyli doskonałość chrześcijańska według najcelniejszych mistrzów duchownych)

Święty Józef Sebastian Pelczar W publikacjach szerzył i promował naukę społeczną papieża Leona XIII.
Miał wielkie nabożeństwo do Najświętszego Sakramentu, Serca Pana Jezusa i Matki Bożej. W swoim herbie biskupim umieścił wizerunek NMP z zawołaniem Ave Maria. Dewizą jego życia było zawołanie:
Wszystko dla Najświętszego Serca Jezusowego przez Niepokalane Ręce Najświętszej Maryi Panny.

Przez 25 lat pracował jako biskup. Przed 1914 uzyskał tytuł asystenta tronu papieskiego, tytuł hrabiego rzymskiego, tytuł prałata domowego Jego Świątobliwości.

W 1891 poddał myśl utworzenia Bractwa NMP Królowej Korony Polskiej, które oprócz celów religijnych opiekowało się rzemieślnikami, biednymi, sierotami i sługami (zwłaszcza chorymi i pozbawionymi pracy). W 1894 założył w Krakowie Zgromadzenie Służebnic Najświętszego Serca Jezusowego, „stawiając mu za cel szerzenie Królestwa miłości Serca Jezusowego”. Siostry miały być „znakiem i narzędziem tej miłości wobec dziewcząt, chorych i wszystkich ludzi potrzebujących pomocy”.

Był zaangażowanym działaczem okręgu lwowskiego Polskiego Czerwonego Krzyża, a za swoje zasługi – jako pierwszy w Polsce – otrzymał tytuł „Dozgonnego Członka PCK”.

W ramach autonomii galicyjskiej państwa Austro-Węgier był posłem Sejmu Krajowego Galicji kadencji V (1883), VII (1900–1901), VIII (1901–1907), IX (1908–1913), X (1913–1914). Otrzymał tytuł c. k. tajnego radcy.

Mimo spełniania wszystkich obowiązków duszpasterskich miał sporo czasu wolnego, który wykorzystywał na modlitwę i czytanie lektur duchowych. W trakcie swojej pracy duszpasterskiej zauważył u siebie silną potrzebę pomocy najbiedniejszym. Wtedy też założył Towarzystwo Pań św. Wincentego a Paulo, które troszczyło się o ubogich z miasta i okolic.

św.Józef Sebastian był gorącym patriotą. Głoszone przez niego kazania i mowy okolicznościowe emanowały umiłowaniem Ojczyzny, tradycji narodowych i troską o duchowy i materialny rozwój kraju. W czasie zaborów, gdy jeszcze nic nie zapowiadało rychłego odzyskania niepodległości, wzywał do pokładania ufności w Bogu i obrony wiary katolickiej:
Któż nie widzi, że dziś narody marnieją i wracają do barbarzyństwa, w miarę jak porzucają zasady chrześcijańskie. Chcemyż tedy, by naród polski przetrwał próby wieku, by nie wpuścił do swego serca jadu, który by go zatruł, by się nie ugiął przed żadną przemocą, strzeżmy jego wiary.
Z wiarą brońmy obyczaju, świętości domowego ogniska, zgody społecznej, ziemi ojczystej i języka, bo to wszystko jest siłą narodu. W tym celu pozbywajmy się wad starych [...], pracujmy sumiennie i po Bożemu [...], niosąc sobie chętną pomoc i zapierając się miłości własnej [...], żyjmy skromnie i oszczędnie, by ratować ziemię polską przed obcymi [...], nie żałujmy trudu i grosza dla dobra powszechnego, mając zawsze za pobudkę chwałę Bożą i pożytek ojczyzny.
Jako ojciec diecezji na różne sposoby - słowem mówionym i pisanym przypominał o prawie Polaków do wolnej ojczyzny. Odzyskanie niepodległości powitał z wielką radością ale i zatroskaniem o przyszły kształt Rzeczypospolitej.
Na kilka lat przed śmiercią w Liście otwartym do posłów diecezji przemyskiej, a pośrednio do wszystkich posłów Sejmu Ustawodawczego wyznał:
Przez całe życie tęskniłem za Polską wolną, silną i świętą, modliłem się o taką Polskę i pracowałem jak mogłem dla takiej Polski.

Ciekawe i przydatne dzieła Świętego w formie cyfrowej do pobrania:

Masonerya. Jej początki, organizacya, ceremoniał, zasady i działanie - Śląska Biblioteka Cyfrowa

(Masonerya. Jej początki, organizacya, ceremoniał, zasady i działanie)

Religja katolicka : jej podstawy, jej źródła i jej prawdy wiary : rozprawy dogmatyczne dla ludzi wykształconych - Podkrapacka Digital Library

(Religja katolicka : jej podstawy, jej źródła i jej prawdy wiary : rozprawy dogmatyczne dla ludzi wykształconych)

Życie duchowne czyli doskonałość chrześcijańska według najcelniejszych mistrzów duchownych - Podkrapacka Digital Library
(Życie duchowne czyli doskonałość chrześcijańska według najcelniejszych mistrzów duchownych)