jolantabrodak
jolantabrodak
45

Zespół lęku panicznego

Termin „panika” pochodzi od imienia greckiego boga Pana, który straszył ludzi piskami i hałasami. Co się kryje pod nazwą „napad paniki”? Jest to intensywny epizod lęku graniczącego z przerażeniem,…Więcej
Termin „panika” pochodzi od imienia greckiego boga Pana, który straszył ludzi piskami i hałasami. Co się kryje pod nazwą „napad paniki”? Jest to intensywny epizod lęku graniczącego z przerażeniem, który pojawia się nagle i towarzyszą mu objawy somatyczne (np. kołatanie serca, zawroty głowy, pocenie się, poczucie dławienia się, drżenia rąk, duszności), a także przekonanie o nadciągającej katastrofie. Napady paniki trwają przeciętnie 10-20 minut. Epizod paniki może być zarówno uwarunkowany sytuacyjnie, jak też pojawić się spontanicznie. Ludzie doświadczający nagłego wzrostu lęku mogą być przekonani, że mają zawał serca, że uduszą się, że popadną w obłęd, zwariują. Powoduje to duże cierpienie i może prowadzić do ograniczenia mobilności, unikania sytuacji, w których mogą wystąpić napady paniki. Większość z nas doświadczy napadu paniki lub stanu podobnego – przynajmniej raz w życiu. Napady paniki mogą występować jako zespół lęku napadowego lub towarzyszyć innym zaburzeniom lękowym, co może …Więcej
jolantabrodak
82

Nerwica anankastyczna (nerwica natręctw)

Charakterystyczną cechą objawów nerwicy anankastycznej (nerwica natręctw, zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne) jest przymus z jakim się pojawiają oraz zależność, że im chory silniej walczy z objawem, …Więcej
Charakterystyczną cechą objawów nerwicy anankastycznej (nerwica natręctw, zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne) jest przymus z jakim się pojawiają oraz zależność, że im chory silniej walczy z objawem, tym bardziej on się nasila.
Osoby z nerwicą natręctw mają natrętne myśli, wyobrażenia zwykle o irracjonalnej treści oraz powtarzają w stereotypowy sposób czynności wbrew własnej woli (objawy te zajmują co najmniej godzinę dziennie). Chory na poziomie intelektualnym zdaje sobie sprawę z bezsensowności swoich działań (myśli) i odczuwa je jako uporczywe i niepożądane, co mu bardzo dokucza i wywołuje w nim napięcie i niepokój. A wewnętrzna walka chorego w kierunku kontroli dotykających go natręctw, powoli ogranicza jego normalne funkcjonowanie.
Nieleczona może nawet prowadzić do całkowitej izolacji od otoczenia, spędzania całego czasu na wykonywaniu przymusowych czynności a nawet uszkodzeń własnego ciała.
Objawy nerwicy natręctw
Objawy anankastyczne w przebiegu choroby natręctw, mogą występować …Więcej

Zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne

dr med. Marcin Siwek dr med. Bartosz Grabski lek. Magdalena Miernik-Jaeschke www.centrumdobrejterapii.pl Co to jest i jakie są przyczyny? Zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne (inaczej: nerwica natręctw, …Więcej
dr med. Marcin Siwek
dr med. Bartosz Grabski
lek. Magdalena Miernik-Jaeschke
www.centrumdobrejterapii.pl
Co to jest i jakie są przyczyny?
Zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne (inaczej: nerwica natręctw, zespół anankastyczny, nerwica anankastyczna, [obsessive-compulsive disorder – OCD]) to – jak sama nazwa wskazuje – zaburzenie, którego cechą charakterystyczną jest występowanie nawracających, natrętnych myśli (obsesje) i/lub czynności (kompulsje), którym trudno się oprzeć, ponieważ próba powstrzymania się od nich wiąże się z narastającym lękiem, niepokojem, napięciem, cierpieniem.
Jak często występuje?
Rozpowszechnienie zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych w społeczeństwie można uznać za znaczne – sięga ono około 2,5% populacji. W przypadku, gdy zaburzenie to występuje w rodzinie, ryzyko jego rozwoju jest większe i sięga nawet 9–10%. Jak się objawia? Myśli natrętne (obsesje) – mają charakter nasilony, intensywny i praktycznie zawsze są przeżywane przez pacjenta jako „przykre”, „wstydliwe”, „…Więcej
Posoborowe absurdy
Powtórka z rozrywki. Bardzo stary odgrzewany kotlet 2019 r.
jolantabrodak
42

Mania - objawy, przyczyny i przebieg choroby..

Autorzy: Michalina Respondek Zespół maniakalny charakteryzuje się nadpobudliwością, euforią i podwyższonym nastrojem, zazwyczaj nie dostosowanym do sytuacji. Wraz z występującymi epizodami depresyjnymi …Więcej
Autorzy: Michalina Respondek
Zespół maniakalny charakteryzuje się nadpobudliwością, euforią i podwyższonym nastrojem, zazwyczaj nie dostosowanym do sytuacji.
Wraz z występującymi epizodami depresyjnymi stanowi składową afektywnej choroby dwubiegunowej.
Do objawów podstawowych należą:
zaburzenia nastroju
zaburzenia napędu psychoruchowego
zaburzenia niektórych procesów fizjologicznych i metabolicznych
zaburzenia emocji Nastrój maniakalny Charakteryzuje się radością, szczęściem, beztroską i brakiem adekwatnych reakcji emocjonalnych na wydarzenia przykre. W nasilonych stanach maniakalnych doskonałe samopoczucie i dobry nastrój zanikaja, a na ich miejsce może pojawić się nastrój gniewliwy, czyli dysforia. Dysforia może pojawiać się w sytuacjach, gdy chory napotyka przeszkody w realizacji swoich zamierzeń. Jej podłożem są najczęściej liczne konflikty z otoczeniem. Myślenie Procesy myślowe są wyraźnie przyspieszone, upośledzone jest jednak precyzja myślenia, pojawić się może tzw. gonitwa myśli …Więcej

Zaburzenia urojeniowe

dr n. med. Joanna Borowiecka-Kluza specjalista psychiatra NZOZ Centrum Dobrej Terapii MindArt www.centrumdobrejterapii.pl Co to są zaburzenia urojeniowe? Jakie są objawy? Jak je rozpoznać? Zaburzenia …Więcej
dr n. med. Joanna Borowiecka-Kluza
specjalista psychiatra
NZOZ Centrum Dobrej Terapii MindArt
www.centrumdobrejterapii.pl
Co to są zaburzenia urojeniowe? Jakie są objawy? Jak je rozpoznać?
Zaburzenia urojeniowe, należące do grupy chorób psychicznych, dawniej nazywane były paranoją (z grec. para i noos – „poza umysłem”), a obecnie – według klasyfikacji ICD-10 – nazywane są uporczywymi zaburzeniami urojeniowymi.
Charakteryzują się występowaniem usystematyzowanych, spójnych urojeń (pojedynczego urojenia lub całego ich systemu), którym nie towarzyszą zaburzenia struktury osobowości i intelektu. Również zachowanie i funkcjonowanie społeczne danej osoby w obszarach życia niezwiązanych z urojeniami mogą być niezaburzone i dezintegrować jej codzienne życie dopiero w rozwijającym się procesie chorobowym lub okresie jego nasilenia.
W przeciwieństwie do schizofrenii, zaburzeniom urojeniowym zazwyczaj nie towarzyszą halucynacje słuchowe, czyli fałszywe spostrzeżenia (np. głosy, które nie istnieją …Więcej
Posoborowe absurdy
Powtórka z rozrywki. Bardzo stary odgrzewany kotlet 2019 r.
Jeszcze jeden komentarz

Co to jest paranoja? Typowe objawy i główne przykłady paranoi

Paranoja objawiać się może na różne sposoby. Najczęściej rozpoznaje się paranoję z zazdrości, prześladowczą i wynalazczą, w której chory jest przekonany o geniuszu swoich pomysłów. Towarzyszą jej …Więcej
Paranoja objawiać się może na różne sposoby. Najczęściej rozpoznaje się paranoję z zazdrości, prześladowczą i wynalazczą, w której chory jest przekonany o geniuszu swoich pomysłów. Towarzyszą jej nieuzasadniony lęk i uporządkowane urojenia.
Paranoja to choroba o niewyjaśnionej etiologii. Paranoik postrzegany jest w społeczeństwie jako osoba ciągle rozżalona, pełna goryczy, zimna i kalkulująca. Często występuje paranoja alkoholowa, nazywana inaczej alkoholowym obłędem zazdrości, i hipochondryczna, która wiąże się z przekonaniem o posiadaniu ciężkiej choroby. Leczenie ma charakter kompleksowy i obejmuje farmakoterapię, psychoedukację i psychoterapię.
Co to jest paranoja?
Paranoja to choroba psychiczna, której podłoże nie zostało do końca poznane. Źródeł zaburzenia upatruje się w rodzinnym występowaniu schizofrenii i negatywnym doświadczeniom z dzieciństwa, które mogą doprowadzić do wykształcenia się świadomości paranoidalnej. Zazwyczaj rozwija się u osób w średnim wieku, między 35 a 45…Więcej
Posoborowe absurdy
Powtórka z rozrywki. Bardzo stary odgrzewany kotlet 2019 r.
jolantabrodak
57

Obsesyjne myśli i czynności natrętne

CO TO SĄ OBSESJE?… czyli O OBSESYJNYCH MYŚLACH Obsesje to natrętne myśli, wyobrażenia lub impulsy, które uporczywie nawracają. Według klasyfikacji zaburzeń psychicznych (ICD-10) charakterystyczną …Więcej
CO TO SĄ OBSESJE?… czyli O OBSESYJNYCH MYŚLACH
Obsesje to natrętne myśli, wyobrażenia lub impulsy, które uporczywie nawracają. Według klasyfikacji zaburzeń psychicznych (ICD-10) charakterystyczną cechą obsesyjnych myśli jest to, że próby jakiegokolwiek „zatrzymania ich biegu” zazwyczaj pozostają bezskuteczne.
Obsesje przeżywane są jako niezgodne z „prawdziwym ja” danej osoby. Wywołują duże cierpienie i przykrość. W treściach obsesyjnych myśli najczęściej pojawiają się tematy kontroli lub braku kontroli nad agresją oraz „nieakceptowane” wątki seksualne. Obsesje mogą także dotyczyć różnych absurdalnych tematów, które osobie „nimi ogarniętej” często wydają się po prostu bezsensowne.
CO TO SĄ NATRĘCTWA?… czyli O NATRĘTNYCH CZYNNOŚCIACH
Obsesyjne czynności (często nazywane rytuałami, a kiedyś nerwicą natręctw) to powtarzające się działania, które nie służą żadnemu konkretnemu celowi. Natręctwa nie prowadzą do żadnych konkretnych rozwiązań i zazwyczaj wydają się całkowicie bezproduktywne. Z …Więcej
jolantabrodak
52

Zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne

dr med. Marcin Siwek dr med. Bartosz Grabski lek. Magdalena Miernik-Jaeschkeni www.centrumdobrejterapii.pl Co to jest i jakie są przyczyny? Zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne (inaczej: nerwica natręctw,…Więcej
dr med. Marcin Siwek
dr med. Bartosz Grabski
lek. Magdalena Miernik-Jaeschkeni
www.centrumdobrejterapii.pl
Co to jest i jakie są przyczyny?
Zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne (inaczej: nerwica natręctw, zespół anankastyczny, nerwica anankastyczna, [obsessive-compulsive disorder – OCD]) to – jak sama nazwa wskazuje – zaburzenie, którego cechą charakterystyczną jest występowanie nawracających, natrętnych myśli (obsesje) i/lub czynności (kompulsje), którym trudno się oprzeć, ponieważ próba powstrzymania się od nich wiąże się z narastającym lękiem, niepokojem, napięciem, cierpieniem.
Jak często występuje?
Rozpowszechnienie zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych w społeczeństwie można uznać za znaczne – sięga ono około 2,5% populacji. W przypadku, gdy zaburzenie to występuje w rodzinie, ryzyko jego rozwoju jest większe i sięga nawet 9–10%. Jak się objawia? Myśli natrętne (obsesje) – mają charakter nasilony, intensywny i praktycznie zawsze są przeżywane przez pacjenta jako „przykre”, „wstydliwe”, „…Więcej
jolantabrodak
138

Uzależnienie od Internetu

dr n. med. Maciej Matuszczyk Czy można uzależnić się od komputera? Jak postępować z osobą uzależnioną Artykuł ukazał się w Biuletynie Elektronicznym Psychiatrii Online Nr 9/2000 (10) 22.11.2000 Poniższy …Więcej
dr n. med. Maciej Matuszczyk
Czy można uzależnić się od komputera? Jak postępować z osobą uzależnioną
Artykuł ukazał się w Biuletynie Elektronicznym Psychiatrii Online Nr 9/2000 (10) 22.11.2000
Poniższy artykuł został zaprezentowany jako wykład otwierający Konferencję Internetu Medycznego (Poznań, 10-11.11.2000)
Internet to medium przenoszące w inny wymiar komunikację międzyludzką. W Sieci można znaleźć ogromne ilości informacji. Od aktualnych wiadomości z dowolnego miejsca świata do szczegółowych treści interesujących jedynie wąskie grono specjalistów. Oprócz stron www i poczty elektronicznej popularność zyskują miejsca spotkań w cyberprzestrzeni - wirtualne kawiarenki internetowe tzw. chat-room`y.
Coraz więcej osób korzysta z Sieci zawodowo, jak i dla edukacji i rozrywki. Kilka czynników determinuje ten stan rzeczy. Są to: wygoda, anonimowość oraz względnie niskie koszty użytkowania. Możliwe stało się pozyskiwanie informacji, nawiązywanie kontaktów oraz dokonywanie transakcji finansowych …Więcej
jolantabrodak
dr n. med. Maciej Matuszczyk Czy można uzależnić się od komputera? Jak postępować z osobą uzależnioną Artykuł ukazał się w Biuletynie Elektronicznym …Więcej
dr n. med. Maciej Matuszczyk
Czy można uzależnić się od komputera? Jak postępować z osobą uzależnioną
Artykuł ukazał się w Biuletynie Elektronicznym Psychiatrii Online Nr 9/2000 (10) 22.11.2000
Poniższy artykuł został zaprezentowany jako wykład otwierający Konferencję Internetu Medycznego (Poznań, 10-11.11.2000)
Internet to medium przenoszące w inny wymiar komunikację międzyludzką. W Sieci można znaleźć ogromne ilości informacji. Od aktualnych wiadomości z dowolnego miejsca świata do szczegółowych treści interesujących jedynie wąskie grono specjalistów. Oprócz stron www i poczty elektronicznej popularność zyskują miejsca spotkań w cyberprzestrzeni - wirtualne kawiarenki internetowe tzw. chat-room`y.
Coraz więcej osób korzysta z Sieci zawodowo, jak i dla edukacji i rozrywki. Kilka czynników determinuje ten stan rzeczy. Są to: wygoda, anonimowość oraz względnie niskie koszty użytkowania. Możliwe stało się pozyskiwanie informacji, nawiązywanie kontaktów oraz dokonywanie transakcji finansowych …Więcej
jolantabrodak
65

Depresja

dr n. med. Joanna Borowiecka-Kluza specjalista psychiatra Centrum Dobrej Terapii MindArt, Kraków Co to jest depresja? Według Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) depresja jest wiodącą przyczyną …Więcej
dr n. med. Joanna Borowiecka-Kluza
specjalista psychiatra
Centrum Dobrej Terapii MindArt, Kraków
Co to jest depresja?

Według Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) depresja jest wiodącą przyczyną niesprawności i niezdolności do pracy na świecie oraz najczęściej spotykanym zaburzeniem psychicznym. Choruje na nią w ciągu całego życia kilkanaście procent populacji osób dorosłych.
Choroba ta dotyka dwa razy częściej kobiet. Co dziesiąty pacjent zgłaszający się do lekarza pierwszego kontaktu z powodu innych dolegliwości ma pełnoobjawową depresję, a drugie tyle osób cierpi z powodu pojedynczych objawów depresyjnych. Niestety ponad połowa tych przypadków pozostaje nierozpoznana, a spośród osób
z rozpoznaną depresją jedynie połowa otrzymuje adekwatne leczenie.
Z tego względu niezwykle ważną dla każdego (nie tylko dla lekarza) kwestią jest znajomość natury i objawów depresji oraz podstaw jej diagnostyki i leczenia. Depresja to choroba, którą można i należy leczyć, jej objawy mogą mieć charakter …Więcej

Osobowość histeryczna

Autorzy: Magdalena Tomczyk Artykuł porusza problem osób cierpiących na histerię. Ich zachowania często są nieprzewidywalne, a oni sami najlepiej czują się będąc w centrum uwagi. Piękna dziewczyna jest …Więcej
Autorzy: Magdalena Tomczyk
Artykuł porusza problem osób cierpiących na histerię. Ich zachowania często są nieprzewidywalne, a oni sami najlepiej czują się będąc w centrum uwagi.
Piękna dziewczyna jest wciągana przez pielęgniarki do wanny z lodowatą wodą, miota się przy tym i krzyczy na cały głos. To opis sceny z ostatnio głośnego filmu „Niebezpieczna metoda”.
Bohaterka cierpi na histerię, zaburzenie to było w owym czasie badane przez doktora Gustawa Junga. Dziś na temat histerii jesteśmy w stanie powiedzieć o wiele więcej. Nerwicę histeryczną, popularną histerię wiele osób uważa nie tyle za zespół chorobowy, ile za cechę osobowości, która czasowo może zaostrzać się do postaci zaburzeń wymagających interwencji lekarskiej.
Wiele osób z zaburzeniami histerycznymi to po prostu osobowości silnie egocentryczne, pragnące skupiać całą uwagę otoczenia na sobie. W wyjątkowych przypadkach objawy histeryczne mogą nasilać się aż do zespołu psychotycznego.
Histeria może występować również w dużych …Więcej
Anieobecny
Już po sesji... I to poprawkowej... Ale tak jest... Czekam na ten temat, ale w opcji przeciwdziałania, zapobiegawczej, terapeutycznej...Więcej
Już po sesji...
I to poprawkowej...
Ale tak jest...
Czekam na ten temat, ale w opcji przeciwdziałania, zapobiegawczej, terapeutycznej...

Agresja jako skutek zaburzeń psychicznych

Grażyna Rutkowska Agresja sprawcy niekoniecznie musi być jedynie efektem złego charakteru jej sprawcy. Korzenie czynionego zła mogą sięgać trudnego dzieciństwa, przebytych chorób, odniesionych urazów …Więcej
Grażyna Rutkowska
Agresja sprawcy niekoniecznie musi być jedynie efektem złego charakteru jej sprawcy. Korzenie czynionego zła mogą sięgać trudnego dzieciństwa, przebytych chorób, odniesionych urazów, być skutkiem uzależnień lub zaburzeń psychicznych.

Kiedy przed około dwudziestu laty zaczęto głośno mówić o przemocy w rodzinie jako problemie społecznym, podjęto działania dla wyjaśnienia przyczyny tego zjawiska. Wiele badań poświęcono określeniu czynników odróżniających agresorów i ich ofiary od tej części populacji, w której przemoc nie występuje.
Badania skupiono na trzech poziomach:
intrapersonalnym, czyli badającym historię danej osoby i jej cechy charakteru oraz psychopatologię i dysfunkcje organiczne,
interpersonalnym i systemowym, czyli zajmującym się relacją małżeńską oraz dynamiką rodziny,
socjokulturowym, czyli badającym wpływy i stresory środowiskowe, problemy rasowe, status społeczny rodziny oraz postawy społeczne jej członków.
Panuje zgodność, że przemoc domowa jest rezulatem …Więcej
Anieobecny
Psychologia... Psyche - ... Logos - ... Nauka o duszy... Coraz więcej agresji na świecie... Czy to za sprawą kondycji naszych dusz...?Więcej
Psychologia...
Psyche - ...
Logos - ...
Nauka o duszy...
Coraz więcej agresji na świecie...
Czy to za sprawą kondycji naszych dusz...?
Szukający PRAWDY
Trudno nie doczekam się odpowiedzi, ale znam - jest Pani ateistką..., powodzenia.
3 więcej komentarzy
jolantabrodak
117

Schizofrenia

dr n. med. Joanna Borowiecka-Kluza specjalista psychiatra NZOZ Centrum Dobrej Terapii MindArt www.centrumdobrejterapii.pl Co to jest schizofrenia? Schizofrenia (inaczej „psychoza schizofreniczna” lub …Więcej
dr n. med. Joanna Borowiecka-Kluza
specjalista psychiatra
NZOZ Centrum Dobrej Terapii MindArt
www.centrumdobrejterapii.pl
Co to jest schizofrenia?
Schizofrenia (inaczej „psychoza schizofreniczna” lub choroba Bleurera; termin „schizofrenia” pochodzi od słów schizis i phren, tłumaczonych odpowiednio jako: „rozszczepić” i „umysł”) to przewlekła choroba, którą można i trzeba leczyć. Należy do tzw. zaburzeń psychotycznych (psychoz), czyli stanów
charakteryzujących się zmienionym chorobowo, nieadekwatnym postrzeganiem, przeżywaniem, odbiorem i oceną rzeczywistości.
Chory cierpiący na psychozę ma poważnie upośledzoną umiejętność krytycznej, realistycznej oceny własnej osoby, otoczenia i relacji z innymi, a nawet nie jest do niej zdolny. Występuje kilka postaci schizofrenii. W zależności od przeważających objawów wyróżnia się schizofrenię paranoidalną, hebefreniczną, katatoniczną, prostą, rezydualną i niezróżnicowaną. W Polsce najczęściej rozpoznawana jest postać paranoidalna. Ryzyko zachorowania …Więcej
jolantabrodak
22

Osobowość paranoiczna

dr n. med. Sławomir Murawiec specjalista psychiatra, psychoterapeuta Centrum Zdrowia Psychicznego Instytutu Psychiatrii i Neurologii w Warszawie Fot. sxc.hu Co to jest osobowość paranoiczna? Osoba …Więcej
dr n. med. Sławomir Murawiec
specjalista psychiatra, psychoterapeuta
Centrum Zdrowia Psychicznego
Instytutu Psychiatrii i Neurologii w Warszawie

Fot. sxc.hu
Co to jest osobowość paranoiczna?
Osoba charakteryzująca się tym typem zaburzeń na pierwszy rzut oka może sprawiać wrażenie podejrzliwej i przeczulonej na własnym punkcie lub przeciwnie, przy pierwszym kontakcie może być przyjacielska, dobroduszna, miła i uczynna. Tak więc, biorąc pod uwagę jej wygląd i pierwsze wrażenie, bywa różne. Jeśli zaczyna dowodzić swoich racji i przekonań, najczęściej robi to bardzo przekonująco, logicznie, w sposób, który długo wzbudza w rozmówcy przekonanie, że sytuacja rzeczywiście jest taka, jak ją przedstawiono. Uwagę może natomiast zwrócić to, że opisywane przez tę osobę sytuacje i opowiadane historie mają wspólny pierwiastek, wynika z nich, że ktoś zachował się wobec niej nie w porządku, zlekceważył ją lub zrobił coś przeciwko niej; że odniosła z tego powodu jakąś szkodę lub spotkał ją zawód; że różne …Więcej

Nerwica anankastyczna (nerwica natręctw)

Charakterystyczną cechą objawów nerwicy anankastycznej (nerwica natręctw, zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne) jest przymus z jakim się pojawiają oraz zależność, że im chory silniej walczy z objawem, …Więcej
Charakterystyczną cechą objawów nerwicy anankastycznej (nerwica natręctw, zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne) jest przymus z jakim się pojawiają oraz zależność, że im chory silniej walczy z objawem, tym bardziej on się nasila.
Osoby z nerwicą natręctw mają natrętne myśli, wyobrażenia zwykle o irracjonalnej treści oraz powtarzają w stereotypowy sposób czynności wbrew własnej woli (objawy te zajmują co najmniej godzinę dziennie). Chory na poziomie intelektualnym zdaje sobie sprawę z bezsensowności swoich działań (myśli) i odczuwa je jako uporczywe i niepożądane, co mu bardzo dokucza i wywołuje w nim napięcie i niepokój. A wewnętrzna walka chorego w kierunku kontroli dotykających go natręctw, powoli ogranicza jego normalne funkcjonowanie.
Nieleczona może nawet prowadzić do całkowitej izolacji od otoczenia, spędzania całego czasu na wykonywaniu przymusowych czynności a nawet uszkodzeń własnego ciała.
Objawy nerwicy natręctw
Objawy anankastyczne w przebiegu choroby natręctw, mogą występować …Więcej
jolantabrodak
harakterystyczną cechą objawów nerwicy anankastycznej (nerwica natręctw, zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne) jest przymus z jakim się pojawiają oraz …Więcej
harakterystyczną cechą objawów nerwicy anankastycznej (nerwica natręctw, zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne) jest przymus z jakim się pojawiają oraz zależność, że im chory silniej walczy z objawem, tym bardziej on się nasila.
Osoby z nerwicą natręctw mają natrętne myśli, wyobrażenia zwykle o irracjonalnej treści oraz powtarzają w stereotypowy sposób czynności wbrew własnej woli (objawy te zajmują co najmniej godzinę dziennie). Chory na poziomie intelektualnym zdaje sobie sprawę z bezsensowności swoich działań (myśli) i odczuwa je jako uporczywe i niepożądane, co mu bardzo dokucza i wywołuje w nim napięcie i niepokój. A wewnętrzna walka chorego w kierunku kontroli dotykających go natręctw, powoli ogranicza jego normalne funkcjonowanie.
Nieleczona może nawet prowadzić do całkowitej izolacji od otoczenia, spędzania całego czasu na wykonywaniu przymusowych czynności a nawet uszkodzeń własnego ciała.
Objawy nerwicy natręctw
Objawy anankastyczne w przebiegu choroby natręctw, mogą występować w …Więcej
jolantabrodak
64

Paranoja czyli przewlekła psychoza

Autorzy: Michalina Respondek Paranoja inaczej nazywana przewlekłą psychozą to choroba w której stopniowo pojawiają się i rozwijają zaburzenia myślenia w postaci fałszywych przekonań, czyli urojeniaWięcej
Autorzy: Michalina Respondek
Paranoja inaczej nazywana przewlekłą psychozą to choroba w której stopniowo pojawiają się i rozwijają zaburzenia myślenia w postaci fałszywych przekonań, czyli urojenia.
Osobowość chorych nie przejawia cech dezintegracji a reakcje emocjonalne dostosowane są do treści urojeń. Zwykle paranoja nie zakłóca funkcjonowania życia społecznego, lecz w wyniku podporządkowania swojego zachowania do treści urojeń powstają trudnośći w kontaktach społecznych.
Rozpowszechnienie paranoi i zaburzeń paranoicznych
Paranoja i reakcje paranoiczne zwykle rozpoczynają się między 35 a 45 rokiem życia. Częściej występują u kobiet, osób żyjących w dużych aglomeracjach miejskich oraz o niskim statusie społecznym. W Polsce wśród pacjentów leczonych psychiatrycznie 2,7 % to chorzy ze zdiagnozowaną psychozą przewlekłą.
Etiologia paranoi
Wśród czynników mających wpływ na powstanie paranoi wymienia się czynniki psychospołeczne, głównie zaburzenia więzi rodzinnych, dorastanie w atmosferze …Więcej
jolantabrodak
34

Pedantyzm

Autorzy: Magdalena Justyna Kacperska- dr n. med. Pedantyzm jak twierdzą lekarze oraz naukowcy ma podłoże emocjonalne. W wielu przypadkach wymaga długotrwałego leczenia. Każdy z nas w mniejszym lub …Więcej
Autorzy: Magdalena Justyna Kacperska- dr n. med.
Pedantyzm jak twierdzą lekarze oraz naukowcy ma podłoże emocjonalne. W wielu przypadkach wymaga długotrwałego leczenia.
Każdy z nas w mniejszym lub większym stopniu może być pedantyczny. Jest to nic innego jak jeden z przejawów cech osobowości jaką jest perfekcjonizm. U źródła pedantyzmu leżą silny lęk, niepokój, strachliwość oraz brak pewności siebie. Jeśli pedantyzm nie utrudnia nam normalnego funkcjonowania w życiu codziennym nie powinniśmy się niepokoić. Sprawa komplikuje się wtedy, gdy pedantyczne podejście do czystości w mieszkaniu, ogrodzie czy nadmierne dbanie o własną higienę osobistą zaczynają rujnować nam życie, utrudniają kontakty z innymi osobami oraz realizację zamierzonych celów. Mowa tutaj o tzw. skrajnym pedantyzmie, który zawsze wymaga specjalistycznego leczenie (terapia psychologiczna oraz leczenie farmakologiczne).
www.psychiatria.pl/wiadomosc/pedantyzm/18611
jolantabrodak
68

Zespół lęku napadowego

Zespół lęku napadowego zwany też lękiem napadowym, lękiem panicznym lub zespołem paniki, charakteryzuje się epizodami nagłego, ostrego lęku, któremu towarzyszy uczucie nadciągającej katastrofy („…Więcej
Zespół lęku napadowego zwany też lękiem napadowym, lękiem panicznym lub zespołem paniki, charakteryzuje się epizodami nagłego, ostrego lęku, któremu towarzyszy uczucie nadciągającej katastrofy („napady paniki”).
Osoby dotknięte lękiem napadowym mogą się obawiać że podczas danego epizodu wystąpi u nich zawał, wylew, że się uduszą, omdleją, oszaleją, stracą nad sobą kontrolę. Lękowi towarzyszą zwykle skrajnie nieprzyjemne doznania somatyczne, jak kołatanie serca, duszność, uczucie gorąca, drżenia, słabości, miękkich nóg, zawroty głowy. Częstotliwość napadów lęku może się wahać od kilku dziennie, do kilku rocznie. To jedno z częściej występujących zaburzeń lękowych – dotyka około 3–6% populacji, kobiety obciążone są większym ryzykiem rozwoju lęku panicznego.
Napad paniki jest zwykle przeżywany jako „spadający niczym grom z jasnego nieba”, niespodziewany i gwałtowny, a osoba go doświadczająca może czuć kompletny lub niemal kompletny brak poczucia wpływu na jego przebieg. Z tego też powodu …Więcej

Osobowość antyspołeczna

Co to znaczy mieć osobowość antyspołeczną? Osobowość antyspołeczna to diagnoza charakteru. Określamy tak kogoś, kto żyje w sposób niezgodny z przyjętymi normami w danej kulturze, czy środowisku. Osobę …Więcej
Co to znaczy mieć osobowość antyspołeczną?
Osobowość antyspołeczna to diagnoza charakteru. Określamy tak kogoś, kto żyje w sposób niezgodny z przyjętymi normami w danej kulturze, czy środowisku. Osobę, która nie stosuje się do zwyczajów i stylu zachowania akceptowanych w danym miejscu i nie widzi w tym problemu, przeciwnie: uważa, że są bezwartościowe, ograniczają wolność, a wszyscy wokół się bezpodstawnie „czepiają” lub „nudzą” odwołując się do priorytetów. Niekiedy rozpoznanie osobowości antyspołecznej (dyssocjalnej) utożsamiano z diagnozą „psychopatii” bądź „socjopatii”. W związku ze specyfiką objawów zaburzenia niekiedy powstaje skłonność do takiego rozumienia zjawiska, że psychopata to degenerat, kryminalista, człowiek spoza społecznego nawiasu. Bywa, że jest dokładnie tak, ale też prawdą jest, iż nie wszystkie jednostki antyspołeczne są całkowicie niedostosowane i wymagają odizolowania.
Jak odróżnić czy mamy do czynienia z zagubionym czy z zaburzonym nastolatkiem, albo młodym …Więcej

Mitomania - objawy, diagnoza, leczenie

Autorzy: doktorantka UM w Łodzi- Magdalena Justyna Kacperska Mitomania Mitomania, pseudologia bądź zespół Delbrücka definiowana jest jako występująca przejściowo bądź trwale choroba psychiczna. Została …Więcej
Autorzy: doktorantka UM w Łodzi- Magdalena Justyna Kacperska
Mitomania
Mitomania, pseudologia bądź zespół Delbrücka definiowana jest jako występująca przejściowo bądź trwale choroba psychiczna. Została opisana przez Antona Delbrücka i związana jest z patologiczną skłonności do mówienia nieprawdy, wymyślania i opowiadania różnych historii, które nigdy nie miały miejsca. Osoba dotknięta mitomanią nie jest w stanie odróżnić prawdy od wymyślonych w danym momencie historii.
Mitomania - Objawy i przebieg
Dotyka ona dzieci (chęć przezywani przygód podobnych w bajkach) ale także młodzież i osoby dorosłe (związana jest z faktem, rozmijania się i nie akceptowania rzeczywistości otaczającej ww. osoby).
Przyczyny, przebieg i objawy
Przyczyn mitomani jest kilka a co ważne trwają nadal badania nad tą patologiczna skłonnością do kłamania i przekłamywania rzeczywistości.
Jedną z przyczyn mogą być dziedziczne (wrodzone) skłonności psychopatyczne, inną przebyte bądź toczące się choroby mózgu, chęć zwrócenia …Więcej